Psalmen 129

1 Een lied Hammaaloth. Zij hebben mij dikwijls benauwd van mijn jeugd af, zegge nu Israel;

Muchas veces me persiguieron desde mi juventud. Que [lo] diga ahora Israel:

2 Zij hebben mij dikwijls van mijn jeugd af benauwd; evenwel hebben zij mij niet overmocht.

Muchas veces me persiguieron desde mi juventud, Pero no prevalecieron contra mí.

3 Ploegers hebben op mijn rug geploegd; zij hebben hun voren lang getogen.

Los aradores araron sobre mi espalda. Hicieron largos surcos.

4 De HEERE, Die rechtvaardig is, heeft de touwen der goddelozen afgehouwen.

Yavé es justo, Cortó las cuerdas de los perversos.

5 Laat hen beschaamd en achterwaarts gedreven worden, allen, die Sion haten.

Sean avergonzados y vueltos atrás Todos los que aborrecen a Sion.

6 Laat hen worden als gras op de daken, hetwelk verdort, eer men het uittrekt;

Sean como [la] hierba de las azoteas Que se marchita antes de crecer,

7 Waarmede de maaier zijn hand niet vult, noch de garvenbinder zijn arm;

Con la cual el cosechero no llena su mano, Ni el regazo el que ata manojos.

8 En die voorbijgaan, niet zeggen: De zegen des HEEREN zij bij u! Wij zegenen ulieden in den Naam des HEEREN.

Ni le dicen los que pasan: La bendición de Yavé sea sobre ustedes, Los bendecimos en el Nombre de Yavé.