Psalmen 129

1 Een lied Hammaaloth. Zij hebben mij dikwijls benauwd van mijn jeugd af, zegge nu Israel;

Rwiyo rworwendo. Vakandidzvinyirira zvikuru kubva pauduku hwangu, Israeri ngaati,

2 Zij hebben mij dikwijls van mijn jeugd af benauwd; evenwel hebben zij mij niet overmocht.

“Vakandidzvinyirira zvikuru kubva pauduku hwangu, asi havana kundikunda.

3 Ploegers hebben op mijn rug geploegd; zij hebben hun voren lang getogen.

Varimi vakarima musana wangu vakaita miforo yavo mirefu.”

4 De HEERE, Die rechtvaardig is, heeft de touwen der goddelozen afgehouwen.

Asi Jehovha akarurama, akandisunungura pamabote avakaipa.

5 Laat hen beschaamd en achterwaarts gedreven worden, allen, die Sion haten.

Vose vanovenga Zioni ngavadzorerwe shure nenyadzi.

6 Laat hen worden als gras op de daken, hetwelk verdort, eer men het uittrekt;

Ngavaite souswa pamusoro pedenga remba, hunooma husati hwakura;

7 Waarmede de maaier zijn hand niet vult, noch de garvenbinder zijn arm;

mukohwi haangazadzi maoko ake nahwo, uye anounganidza haangazadzi maoko ake.

8 En die voorbijgaan, niet zeggen: De zegen des HEEREN zij bij u! Wij zegenen ulieden in den Naam des HEEREN.

Vanopfuura nepo ngavarege kuti, “Maropafadzo aJehovha ngaave pamusoro pako; tinokuropafadza muzita raJehovha.”