Psalmen 129

1 Een lied Hammaaloth. Zij hebben mij dikwijls benauwd van mijn jeugd af, zegge nu Israel;

Pieśń stopni. Bardzo mnie uciskali od mojej młodości, niech powie teraz Izrael;

2 Zij hebben mij dikwijls van mijn jeugd af benauwd; evenwel hebben zij mij niet overmocht.

Bardzo mnie uciskali od mojej młodości, lecz mnie nie przemogli.

3 Ploegers hebben op mijn rug geploegd; zij hebben hun voren lang getogen.

Zorali mój grzbiet oracze i długie bruzdy porobili.

4 De HEERE, Die rechtvaardig is, heeft de touwen der goddelozen afgehouwen.

[Ale] PAN jest sprawiedliwy; poprzecinał powrozy niegodziwych.

5 Laat hen beschaamd en achterwaarts gedreven worden, allen, die Sion haten.

Niech się zawstydzą i cofną wszyscy, którzy nienawidzą Syjonu.

6 Laat hen worden als gras op de daken, hetwelk verdort, eer men het uittrekt;

Będą jak trawa na dachu, która usycha, zanim zakwitnie;

7 Waarmede de maaier zijn hand niet vult, noch de garvenbinder zijn arm;

Którą żniwiarz nie napełni swej garści ani swego naręcza ten, który wiąże snopy.

8 En die voorbijgaan, niet zeggen: De zegen des HEEREN zij bij u! Wij zegenen ulieden in den Naam des HEEREN.

I nie powiedzą przechodnie: Niech będzie z wami błogosławieństwo PANA [albo]: Błogosławimy wam w imię PANA.