Psalmen 129

1 Een lied Hammaaloth. Zij hebben mij dikwijls benauwd van mijn jeugd af, zegge nu Israel;

canticum graduum saepe expugnaverunt me a iuventute mea dicat nunc Israhel

2 Zij hebben mij dikwijls van mijn jeugd af benauwd; evenwel hebben zij mij niet overmocht.

saepe expugnaverunt me a iuventute mea etenim non potuerunt mihi

3 Ploegers hebben op mijn rug geploegd; zij hebben hun voren lang getogen.

supra dorsum meum fabricabantur peccatores prolongaverunt iniquitatem suam

4 De HEERE, Die rechtvaardig is, heeft de touwen der goddelozen afgehouwen.

Dominus iustus concidet cervices peccatorum

5 Laat hen beschaamd en achterwaarts gedreven worden, allen, die Sion haten.

confundantur et convertantur retrorsum omnes qui oderunt Sion

6 Laat hen worden als gras op de daken, hetwelk verdort, eer men het uittrekt;

fiant sicut faenum tectorum quod priusquam evellatur exaruit

7 Waarmede de maaier zijn hand niet vult, noch de garvenbinder zijn arm;

de quo non implevit manum suam qui metit et sinum suum qui manipulos colligit

8 En die voorbijgaan, niet zeggen: De zegen des HEEREN zij bij u! Wij zegenen ulieden in den Naam des HEEREN.

et non dixerunt qui praeteribant benedictio Domini super vos benediximus vobis in nomine Domini