Psalmen 129

1 Een lied Hammaaloth. Zij hebben mij dikwijls benauwd van mijn jeugd af, zegge nu Israel;

Se yon chante pou yo chante lè y'ap moute lavil Jerizalèm. Nou menm, pèp Izrayèl se pou nou rekonèt sa: Yo te fè nou pase kont mizè nou depi nou te jenn.

2 Zij hebben mij dikwijls van mijn jeugd af benauwd; evenwel hebben zij mij niet overmocht.

Wi, depi nou te jenn, yo te fè nou pase kont mizè nou, men yo pa t' janm rive mete pye sou kou nou.

3 Ploegers hebben op mijn rug geploegd; zij hebben hun voren lang getogen.

Yo tonbe sou do nou, ou ta di moun k'ap bat tè pou plante.

4 De HEERE, Die rechtvaardig is, heeft de touwen der goddelozen afgehouwen.

Men, Seyè a pa nan patipri, li koupe kòd mechan yo te pase nan kou nou.

5 Laat hen beschaamd en achterwaarts gedreven worden, allen, die Sion haten.

Moun ki pa vle wè moun Siyon yo, se pou yo wont, se pou yo fè bak.

6 Laat hen worden als gras op de daken, hetwelk verdort, eer men het uittrekt;

Se pou yo tankou plant k'ap pouse arebò glasi: y'ap cheche anvan menm yo donnen.

7 Waarmede de maaier zijn hand niet vult, noch de garvenbinder zijn arm;

Moun k'ap ranmase rekòt p'ap okipe yo menm, moun k'ap antre rekòt la p'ap mete yo nan pakèt li.

8 En die voorbijgaan, niet zeggen: De zegen des HEEREN zij bij u! Wij zegenen ulieden in den Naam des HEEREN.

Moun k'ap pase bò la yo p'ap di: -Se pou Seyè a beni nou! N'ap beni ou nan non Seyè a!