Psalmen 129

1 Een lied Hammaaloth. Zij hebben mij dikwijls benauwd van mijn jeugd af, zegge nu Israel;

Ein Lied im höhern Chor. Sie haben mich oft gedränget von meiner Jugend auf, so sage Israel;

2 Zij hebben mij dikwijls van mijn jeugd af benauwd; evenwel hebben zij mij niet overmocht.

sie haben mich oft gedränget von meiner Jugend auf; aber sie haben mich nicht übermocht.

3 Ploegers hebben op mijn rug geploegd; zij hebben hun voren lang getogen.

Die Pflüger haben auf meinem Rücken geackert und ihre Furchen lang gezogen.

4 De HEERE, Die rechtvaardig is, heeft de touwen der goddelozen afgehouwen.

Der HERR, der gerecht ist, hat der Gottlosen Seile abgehauen.

5 Laat hen beschaamd en achterwaarts gedreven worden, allen, die Sion haten.

Ach; daß müßten zuschanden werden und zurückkehren alle, die Zion gram sind!

6 Laat hen worden als gras op de daken, hetwelk verdort, eer men het uittrekt;

Ach, daß sie müßten sein wie das Gras auf den Dächern, welches verdorret, ehe man es ausrauft,

7 Waarmede de maaier zijn hand niet vult, noch de garvenbinder zijn arm;

von welchem der Schnitter seine Hand nicht füllet, noch der Garbenbinder seinen Arm voll,

8 En die voorbijgaan, niet zeggen: De zegen des HEEREN zij bij u! Wij zegenen ulieden in den Naam des HEEREN.

und die vorübergehen, nicht sprechen: Der Segen des HERRN sei über euch; wir segnen euch im Namen des HERRN!