Psalmen 129

1 Een lied Hammaaloth. Zij hebben mij dikwijls benauwd van mijn jeugd af, zegge nu Israel;

Cantique des degrés. Ils m’ont assez opprimé dès ma jeunesse, Qu’Israël le dise!

2 Zij hebben mij dikwijls van mijn jeugd af benauwd; evenwel hebben zij mij niet overmocht.

Ils m’ont assez opprimé dès ma jeunesse, Mais ils ne m’ont pas vaincu.

3 Ploegers hebben op mijn rug geploegd; zij hebben hun voren lang getogen.

Des laboureurs ont labouré mon dos, Ils y ont tracé de longs sillons.

4 De HEERE, Die rechtvaardig is, heeft de touwen der goddelozen afgehouwen.

L’Éternel est juste: Il a coupé les cordes des méchants.

5 Laat hen beschaamd en achterwaarts gedreven worden, allen, die Sion haten.

Qu’ils soient confondus et qu’ils reculent, Tous ceux qui haïssent Sion!

6 Laat hen worden als gras op de daken, hetwelk verdort, eer men het uittrekt;

Qu’ils soient comme l’herbe des toits, Qui sèche avant qu’on l’arrache!

7 Waarmede de maaier zijn hand niet vult, noch de garvenbinder zijn arm;

Le moissonneur n’en remplit point sa main, Celui qui lie les gerbes n’en charge point son bras,

8 En die voorbijgaan, niet zeggen: De zegen des HEEREN zij bij u! Wij zegenen ulieden in den Naam des HEEREN.

Et les passants ne disent point: Que la bénédiction de l’Éternel soit sur vous! Nous vous bénissons au nom de l’Éternel!