Psalmen 129

1 Een lied Hammaaloth. Zij hebben mij dikwijls benauwd van mijn jeugd af, zegge nu Israel;

A song of ascents. “Often since my youth they have attacked me,” let Israel say.

2 Zij hebben mij dikwijls van mijn jeugd af benauwd; evenwel hebben zij mij niet overmocht.

“Often since my youth they have attacked me, yet they have not defeated me.

3 Ploegers hebben op mijn rug geploegd; zij hebben hun voren lang getogen.

The plowers plowed on my back; they made their furrows long.

4 De HEERE, Die rechtvaardig is, heeft de touwen der goddelozen afgehouwen.

Yahweh is righteous; he has cut the ropes of the wicked.”

5 Laat hen beschaamd en achterwaarts gedreven worden, allen, die Sion haten.

May they all be put to shame and turned back, those who hate Zion.

6 Laat hen worden als gras op de daken, hetwelk verdort, eer men het uittrekt;

May they be like the grass on the housetops that withers before it grows up,

7 Waarmede de maaier zijn hand niet vult, noch de garvenbinder zijn arm;

that cannot fill the reaper's hand or the chest of the one who binds bundles of grain together.

8 En die voorbijgaan, niet zeggen: De zegen des HEEREN zij bij u! Wij zegenen ulieden in den Naam des HEEREN.

May those who pass by not say, “May the blessing of Yahweh be on you; we bless you in the name of Yahweh.”