< Psalmen 129 >
1 Een lied Hammaaloth. Zij hebben mij dikwijls benauwd van mijn jeugd af, zegge nu Israel;
A Song of Ascents. Many times they have afflicted me from my youth up. Let Israel now say:
2 Zij hebben mij dikwijls van mijn jeugd af benauwd; evenwel hebben zij mij niet overmocht.
many times they have afflicted me from my youth up, yet they have not prevailed against me.
3 Ploegers hebben op mijn rug geploegd; zij hebben hun voren lang getogen.
The plowers plowed on my back. They made their furrows long.
4 De HEERE, Die rechtvaardig is, heeft de touwen der goddelozen afgehouwen.
The LORD is righteous. He has cut apart the cords of the wicked.
5 Laat hen beschaamd en achterwaarts gedreven worden, allen, die Sion haten.
Let them be disappointed and turned backward, all those who hate Zion.
6 Laat hen worden als gras op de daken, hetwelk verdort, eer men het uittrekt;
Let them be as the grass on the housetops, which withers before it grows up,
7 Waarmede de maaier zijn hand niet vult, noch de garvenbinder zijn arm;
with which the reaper does not fill his hand, nor he who binds sheaves, his bosom.
8 En die voorbijgaan, niet zeggen: De zegen des HEEREN zij bij u! Wij zegenen ulieden in den Naam des HEEREN.
Neither do those who go by say, “The blessing of the LORD be on you. We bless you in the LORD’s name.”