Psalmen 129

1 Een lied Hammaaloth. Zij hebben mij dikwijls benauwd van mijn jeugd af, zegge nu Israel;

Píseň stupňů. Veliceť jsou mne ssužovali hned od mladosti mé, rciž nyní Izraeli,

2 Zij hebben mij dikwijls van mijn jeugd af benauwd; evenwel hebben zij mij niet overmocht.

Veliceť jsou mne ssužovali hned od mladosti mé, a však mne nepřemohli.

3 Ploegers hebben op mijn rug geploegd; zij hebben hun voren lang getogen.

Po hřbetě mém orali oráči, a dlouhé proháněli brázdy své.

4 De HEERE, Die rechtvaardig is, heeft de touwen der goddelozen afgehouwen.

Ale Hospodin jsa spravedlivý, zpřetínal prostranky bezbožných.

5 Laat hen beschaamd en achterwaarts gedreven worden, allen, die Sion haten.

Zahanbeni a zpět obráceni budou všickni, kteříž nenávidí Siona.

6 Laat hen worden als gras op de daken, hetwelk verdort, eer men het uittrekt;

Budou jako tráva na střechách, kteráž prvé než odrostá, usychá.

7 Waarmede de maaier zijn hand niet vult, noch de garvenbinder zijn arm;

Z níž nemůže hrsti své naplniti žnec, ani náručí svého ten, kterýž váže snopy.

8 En die voorbijgaan, niet zeggen: De zegen des HEEREN zij bij u! Wij zegenen ulieden in den Naam des HEEREN.

Aniž řeknou tudy jdoucí: Požehnání Hospodinovo budiž s vámi, aneb: Dobrořečíme vám ve jménu Hospodinovu.