< Psalmen 129 >
1 Een lied Hammaaloth. Zij hebben mij dikwijls benauwd van mijn jeugd af, zegge nu Israel;
Isala: ili fi! Dia ha lai da di ayeligia amogainini dima se bagade iasu. Amo hou adodoma.
2 Zij hebben mij dikwijls van mijn jeugd af benauwd; evenwel hebben zij mij niet overmocht.
“Dafawane! Na ayeligia amoganini, nama ha lai dunu da dodona: giniwane nama se bagade iasu. Be ilia na hame hasalasi.
3 Ploegers hebben op mijn rug geploegd; zij hebben hun voren lang getogen.
Ilia da na baligia oso dogone fofa: gi. Na baligi da osobo gidinasuga dogoi agoai ba: i.
4 De HEERE, Die rechtvaardig is, heeft de touwen der goddelozen afgehouwen.
Be Hina Gode da moloidafa amola E da na halegale masa: ne hamoi dagoi.”
5 Laat hen beschaamd en achterwaarts gedreven worden, allen, die Sion haten.
Dunu huluane amo da Saione Moilai Bai Bagade higasa, ilia da hasali dagoiba: le baligidu masa: ne se bobogei ba: mu da defea.
6 Laat hen worden als gras op de daken, hetwelk verdort, eer men het uittrekt;
Ilia huluane da gisi amo diasu figisu da: iya bugi dialebe agoai ba: mu da defea. Amo gisi da mae heda: le, hedolo biosa.
7 Waarmede de maaier zijn hand niet vult, noch de garvenbinder zijn arm;
Dunu afae da amo gisi hame gagadosa amola gilisili la: gili hame gaguli ahoa.
8 En die voorbijgaan, niet zeggen: De zegen des HEEREN zij bij u! Wij zegenen ulieden in den Naam des HEEREN.
Dunu afae da baligili ahoasea, amane hame sia: mu, “Hina Gode da dima hahawane dogolegele bagade imunu da defea! Ninia da Hina Gode Ea Dioba: le, dima hahawane dogolegele ganoma: ne sia: sa.”