Psalmen 126

1 Een lied Hammaaloth. Als de HEERE de gevangenen Sions wederbracht, waren wij gelijk degenen, die dromen.

Als Jahwe Zions Wandrer in die Heimat führte, / Waren wir wie Träumende.

2 Toen werd onze mond vervuld met lachen, en onze tong met gejuich; toen zeide men onder de heidenen: De HEERE heeft grote dingen aan dezen gedaan.

Damals war unser Mund voll Lachens / Und unsre Zunge voll Jubels. / Damals sagte man unter den Heiden: / "Großes hat Jahwe an ihnen getan!"

3 De HEERE heeft grote dingen bij ons gedaan; dies zijn wij verblijd.

Ja, Großes hat Jahwe an uns getan: / Darüber waren wir fröhlich.

4 O HEERE! wend onze gevangenis, gelijk waterstromen in het zuiden.

Wende nun, Jahwe, auch unser Geschick / Gleich Regenbächen im Mittagsland.

5 Die met tranen zaaien, zullen met gejuich maaien.

Die mit Tränen säen, / Werden mit Jubel ernten.

6 Die het zaad draagt, dat men zaaien zal, gaat al gaande en wenende; maar voorzeker zal hij met gejuich wederkomen, dragende zijn schoven.

Wohl geht man jetzt mit Weinen dahin, / Indem man den Samen zur Aussaat trägt. / Aber man kommt mit Jubel an, / Indem man trägt seine Garben.