Psalmen 123

1 Een lied op Hammaaloth. Ik hef mijn ogen op tot U, Die in de hemelen zit.

Til dig opløfter jeg mine Øjne, du, som sidder i Himmelen!

2 Zie, gelijk de ogen der knechten zijn op de hand hunner heren; gelijk de ogen der dienstmaagd zijn op de hand harer vrouw; alzo zijn onze ogen op den HEERE, onze God, totdat Hij ons genadig zij.

Se, som Tjeneres Øjne agte paa deres Herrers Haand, som en Tjenestepiges Øjne paa hendes Frues Haand, saa agte vore Øjne paa Herren vor Gud, indtil han vorder os naadig.

3 Zijt ons genadig, o HEERE! zijt ons genadig, want wij zijn der verachting veel te zat.

Vær os naadig, Herre! vær os naadig; thi vi ere saare mættede af Foragt.

4 Onze ziel is veel te zat des spots der weelderigen, der verachting der hovaardigen.

Vor Sjæl er saare mættet af de sorgløses Spot og de hovmodiges Foragt.