Psalmen 122

1 Een lied Hammaaloth, van David. Ik verblijd mij in degenen, die tot mij zeggen: Wij zullen in het huis des HEEREN gaan.

En vallfartssång; av David. Jag gladdes, när man sade till mig: »Vi skola gå till HERRENS hus.»

2 Onze voeten zijn staande in uw poorten, o Jeruzalem!

Våra fötter fingo träda in i dina portar, Jerusalem,

3 Jeruzalem is gebouwd, als een stad, die wel samengevoegd is;

Jerusalem, du nyuppbyggda stad, där hus sluter sig väl till hus,

4 Waarheen de stammen opgaan, de stammen des HEEREN, tot de getuigenis Israels, om den Naam des HEEREN te danken.

dit stammarna draga upp, HERRENS stammar, efter lagen för Israel, till att prisa HERRENS namn.

5 Want daar zijn de stoelen des gerichts gezet, de stoelen van het huis van David.

Ty där äro ställda domarstolar, stolar för Davids hus.

6 Bidt om den vrede van Jeruzalem; wel moeten zij varen, die u beminnen.

Önsken Jerusalem frid; ja, dem gånge väl, som älska dig.

7 Vrede zij in uw vesting, welvaren in uw paleizen.

Frid vare inom dina murar, välgång i dina palats!

8 Om mijner broederen en mijner vrienden wil, zal ik nu spreken, vrede zij in u!

För mina bröders och vänners skull vill jag tillsäga dig frid.

9 Om des huizes des HEEREN, onzes Gods wil, zal ik het goede voor u zoeken.

För HERRENS, vår Guds, hus' skull vill jag söka din välfärd.