Psalmen 122

1 Een lied Hammaaloth, van David. Ik verblijd mij in degenen, die tot mij zeggen: Wij zullen in het huis des HEEREN gaan.

En visa Davids i högre choren. Jag glädes i det mig sagdt är, att vi skole gå in uti Herrans hus;

2 Onze voeten zijn staande in uw poorten, o Jeruzalem!

Och att våre fötter skola stå i dinom portom, Jerusalem.

3 Jeruzalem is gebouwd, als een stad, die wel samengevoegd is;

Jerusalem är bygdt, att det skall vara en stad, der man tillsammankomma skall;

4 Waarheen de stammen opgaan, de stammen des HEEREN, tot de getuigenis Israels, om den Naam des HEEREN te danken.

Dit slägterna uppgå skola, nämliga Herrans slägter, till att predika Israels folke, till att tacka Herrans Namne.

5 Want daar zijn de stoelen des gerichts gezet, de stoelen van het huis van David.

Ty der äro satte stolar till doms, Davids hus stolar.

6 Bidt om den vrede van Jeruzalem; wel moeten zij varen, die u beminnen.

Önsker Jerusalem lycko; dem gånge väl, som dig älska.

7 Vrede zij in uw vesting, welvaren in uw paleizen.

Frid vare innan dina murar, och lycka i dina palats.

8 Om mijner broederen en mijner vrienden wil, zal ik nu spreken, vrede zij in u!

För mina bröders och fränders skull vill jag dig frid önska.

9 Om des huizes des HEEREN, onzes Gods wil, zal ik het goede voor u zoeken.

För Herrans vår Guds hus skull vill jag ditt bästa söka.