Psalmen 122

1 Een lied Hammaaloth, van David. Ik verblijd mij in degenen, die tot mij zeggen: Wij zullen in het huis des HEEREN gaan.

Sang til Festrejserne. Af David. Jeg frydede mig, da de sagde til mig: »Vi drager til HERRENS Hus!«

2 Onze voeten zijn staande in uw poorten, o Jeruzalem!

Saa staar vore Fødder da i dine Porte, Jerusalem,

3 Jeruzalem is gebouwd, als een stad, die wel samengevoegd is;

Jerusalem bygget som Staden, hvor Folket samles;

4 Waarheen de stammen opgaan, de stammen des HEEREN, tot de getuigenis Israels, om den Naam des HEEREN te danken.

thi didop drager Stammerne, HERRENS Stammer: en Vedtægt for Israel om at prise HERRENS Navn.

5 Want daar zijn de stoelen des gerichts gezet, de stoelen van het huis van David.

Thi der staar Dommersæder, Sæder for Davids Hus.

6 Bidt om den vrede van Jeruzalem; wel moeten zij varen, die u beminnen.

Bed om Jerusalems Fred! Ro finde de, der elsker dig!

7 Vrede zij in uw vesting, welvaren in uw paleizen.

Der raade Fred paa din Mur, Tryghed i dine Borge!

8 Om mijner broederen en mijner vrienden wil, zal ik nu spreken, vrede zij in u!

For Brødres og Frænders Skyld vil jeg ønske dig Fred,

9 Om des huizes des HEEREN, onzes Gods wil, zal ik het goede voor u zoeken.

for HERREN vor Guds Hus's Skyld vil jeg søge dit Bedste.