< Psalmen 121 >

1 Een lied Hammaaloth. Ik hef mijn ogen op naar de bergen, vanwaar mijn hulp komen zal.
سرود درجات چشمان خود را به سوی کوههابرمی افرازم، که از آنجا اعانت من می‌آید. [ترجمه درست این آیه اینست: «چشمان خودرا بسوی کوهها برمی افرازم. اعانت من از کجا می‌آید؟» ]۱
2 Mijn hulp is van den HEERE, Die hemel en aarde gemaakt heeft.
اعانت من از جانب خداوند است، که آسمان و زمین را آفرید.۲
3 Hij zal uw voet niet laten wankelen; uw Bewaarder zal niet sluimeren.
او نخواهد گذاشت که پای تو لغزش خورد. او که حافظ توست نخواهدخوابید.۳
4 Ziet, de Bewaarder Israels zal niet sluimeren, noch slapen.
اینک او که حافظ اسرائیل است، نمی خوابد و به خواب نمی رود.۴
5 De HEERE is uw Bewaarder, de HEERE is uw Schaduw, aan uw rechterhand.
خداوند حافظ تو می‌باشد. خداوند به‌دست راستت سایه تو است.۵
6 De zon zal u des daags niet steken, noch de maan des nachts.
آفتاب در روز به تو اذیت نخواهد رسانید و نه ماهتاب در شب.۶
7 De HEERE zal u bewaren van alle kwaad; uw ziel zal Hij bewaren.
خداوندتو را از هر بدی نگاه می‌دارد. او جان تو را حفظخواهد کرد.۷
8 De HEERE zal uw uitgang en uw ingang bewaren, van nu aan tot in der eeuwigheid.
خداوند خروج و دخولت را نگاه خواهد داشت، از الان و تا ابدالاباد.۸

< Psalmen 121 >