Psalmen 120

1 Een lied op Hammaaloth. Ik heb tot den HEERE geroepen in mijn benauwdheid, en Hij heeft mij verhoord.

«Жуқириға чиқиш нахшиси» Бешимға күн чүшкәндә мән Пәрвәрдигарға нида қилдим; У маңа җавап бәрди.

2 O HEERE! red mijn ziel van de valse lippen, van de bedriegelijke tong.

И Пәрвәрдигар, җенимни ялған сөзләйдиған ләвләрдин, Алдамчи тилдин қутулдурғайсән.

3 Wat zal U de bedriegelijke tong geven, of wat zal zij U toevoegen?

Саңа немә берилиду, Саңа немә қошулуши керәк, Әй алдамчи тил?

4 Scherpe pijlen eens machtigen, mitsgaders gloeiende jeneverkolen.

— Палван атқан өткүр оқлар, Арча чоғлири саңа тәгсун!

5 O, wee mij, dat ik een vreemdeling ben in Mesech, dat ik in de tenten Kedars wone.

Мәшәк диярида мусапир болуп яшиғинимға, Кедар чедирлири арисида турғинимға һалимға вай!

6 Mijn ziel heeft lang gewoond bij degenen, die den vrede haten.

Мән течлиққа өчләр арисида узундин буян туруватимән;

7 Ik ben vreedzaam; maar als ik spreek, zijn zij aan den oorlog.

Мән течлиқпәрвәрмән; Бирақ гәп қилсам, улар урушимизла, дәйду.