Psalmen 120

1 Een lied op Hammaaloth. Ik heb tot den HEERE geroepen in mijn benauwdheid, en Hij heeft mij verhoord.

En vallfartssång. Jag ropar till HERREN i min nöd, och han svarar mig.

2 O HEERE! red mijn ziel van de valse lippen, van de bedriegelijke tong.

HERRE, rädda min själ från lögnaktiga läppar, från en falsk tunga.

3 Wat zal U de bedriegelijke tong geven, of wat zal zij U toevoegen?

Varmed bliver du lönad, både nu och allt framgent, du falska tunga?

4 Scherpe pijlen eens machtigen, mitsgaders gloeiende jeneverkolen.

Jo, med en våldsverkares skarpa pilar och med glödande ginstkol.

5 O, wee mij, dat ik een vreemdeling ben in Mesech, dat ik in de tenten Kedars wone.

Ve mig, att jag måste dväljas i Meseks land och bo ibland Kedars hyddor!

6 Mijn ziel heeft lang gewoond bij degenen, die den vrede haten.

Länge nog har min själ måst bo ibland dem som hata friden.

7 Ik ben vreedzaam; maar als ik spreek, zijn zij aan den oorlog.

Jag själv håller frid, men säger jag blott ett ord, äro de redo till strid.