Psalmen 120

1 Een lied op Hammaaloth. Ik heb tot den HEERE geroepen in mijn benauwdheid, en Hij heeft mij verhoord.

Ein Wallfahrtslied. Ich rief zum HERRN in meiner Not, und er erhörte mich.

2 O HEERE! red mijn ziel van de valse lippen, van de bedriegelijke tong.

HERR, rette meine Seele von den Lügenmäulern, von den falschen Zungen!

3 Wat zal U de bedriegelijke tong geven, of wat zal zij U toevoegen?

Was kann dir anhaben und was noch weiter tun die falsche Zunge?

4 Scherpe pijlen eens machtigen, mitsgaders gloeiende jeneverkolen.

Sie ist wie scharfe Pfeile eines Starken aus glühendem Ginsterholz.

5 O, wee mij, dat ik een vreemdeling ben in Mesech, dat ik in de tenten Kedars wone.

Wehe mir, daß ich in der Fremde zu Mesech weilen, daß ich bei den Zelten Kedars wohnen muß!

6 Mijn ziel heeft lang gewoond bij degenen, die den vrede haten.

Lange genug hat meine Seele bei denen gewohnt, die den Frieden hassen!

7 Ik ben vreedzaam; maar als ik spreek, zijn zij aan den oorlog.

Ich bin für den Frieden; doch wenn ich rede, so sind sie für den Krieg.