< Psalmen 120 >
1 Een lied op Hammaaloth. Ik heb tot den HEERE geroepen in mijn benauwdheid, en Hij heeft mij verhoord.
Jeg raabte til Herren i min Nød, og han bønhørte mig.
2 O HEERE! red mijn ziel van de valse lippen, van de bedriegelijke tong.
Herre! fri min Sjæl fra Løgnens Læbe, fra en svigefuld Tunge.
3 Wat zal U de bedriegelijke tong geven, of wat zal zij U toevoegen?
Hvad giver han dig, og hvad giver han dig ydermere, du svigefulde Tunge?
4 Scherpe pijlen eens machtigen, mitsgaders gloeiende jeneverkolen.
Den vældiges skærpede Pile med Gløder af Enebærtræ!
5 O, wee mij, dat ik een vreemdeling ben in Mesech, dat ik in de tenten Kedars wone.
Ve mig! thi jeg har været som fremmed iblandt Mesek, jeg har boet ved Kedars Telte.
6 Mijn ziel heeft lang gewoond bij degenen, die den vrede haten.
Min Sjæl har længe nok boet hos dem, som hade Fred.
7 Ik ben vreedzaam; maar als ik spreek, zijn zij aan den oorlog.
Jeg er fredsommelig; men naar jeg taler, da ere disse færdige til Krig.