Psalmen 119
1 Aleph. Welgelukzalig zijn de oprechten van wandel, die in de wet des HEEREN gaan.
Salige äro de som utan vank lefva, de som i Herrans lag vandra.
2 Welgelukzalig zijn zij, die Zijn getuigenissen onderhouden, die Hem van ganser harte zoeken;
Salige äro de som hans vittnesbörd hålla; de som af allo hjerta söka honom.
3 Ook geen onrecht werken, maar wandelen in Zijn wegen.
Ty de som på hans vägom vandra, de göra intet ondt.
4 HEERE! Gij hebt geboden, dat men Uw bevelen zeer bewaren zal.
Du hafver budit, att hålla dina befallningar fliteliga.
5 Och, dat mijn wegen gericht werden, om Uw inzettingen te bewaren!
O! att mitt lif hölle dina rätter med fullt allvar.
6 Dan zou ik niet beschaamd worden, wanneer ik merken zou op al Uw geboden.
När jag skådar uppå all din bud, så kommer jag icke på skam.
7 Ik zal U loven in oprechtheid des harten, als ik de rechten Uwer gerechtigheid geleerd zal hebben.
Jag tackar dig af rätt hjerta, att du lärer mig dina rättfärdighets rätter.
8 Ik zal Uw inzettingen bewaren; verlaat mij niet al te zeer.
Dina rätter vill jag hålla; öfvergif mig dock aldrig.
9 Beth. Waarmede zal de jongeling zijn pad zuiver houden? Als hij dat houdt naar Uw woord.
Huru skall en yngling sin väg ostraffeliga gå? När han håller sig efter din ord.
10 Ik zoek U met mijn gehele hart, laat mij van Uw geboden niet afdwalen.
Jag söker dig af allo hjerta; Låt mig icke fela om din bud.
11 Ik heb Uw rede in mijn hart verborgen, opdat ik tegen U niet zondigen zou.
Jag behåller din ord i mitt hjerta, på det jag icke skall synda emot dig.
12 HEERE! Gij zijt gezegend; leer mij Uw inzettingen.
Lofvad vare du, Herre; lär mig dina rätter.
13 Ik heb met mijn lippen verteld al de rechten Uws monds.
Jag vill med mina läppar förtälja alla dins muns rätter.
14 Ik ben vrolijker in den weg Uwer getuigenissen, dan over allen rijkdom.
Jag fröjdar mig af dins vittnesbörds väg, såsom af allahanda rikedomar.
15 Ik zal Uw bevelen overdenken, en op Uw paden letten.
Jag talar det du befallt hafver, och ser på dina vägar.
16 Ik zal mijzelven vermaken in Uw inzettingen; Uw woord zal ik niet vergeten.
Jag hafver lust till dina rätter, och förgäter icke din ord.
17 Gimel. Doe wel bij Uw knecht, dat ik leve en Uw woord beware.
Gör väl med din tjenare, att jag må lefva och hålla din ord.
18 Ontdek mijn ogen, dat ik aanschouwe de wonderen van Uw wet.
Öppna mig ögonen, att jag må se under i din lag.
19 Ik ben een vreemdeling op de aarde, verberg Uw geboden voor mij niet.
Jag är en gäst på jordene; fördölj icke din bud för mig.
20 Mijn ziel is verbroken vanwege het verlangen naar Uw oordelen te aller tijd.
Min själ är all sönderkrossad för trängtans skull, efter dina rätter alltid.
21 Gij scheldt de vervloekte hovaardigen, die van Uw geboden afdwalen.
Du näpser de stolta; förbannade äro de som vika ifrå din bud.
22 Wentel van mij versmaadheid en verachting, want ik heb Uw getuigenissen onderhouden.
Vänd ifrå mig försmädelse och föraktelse; ty jag håller din vittnesbörd.
23 Als zelfs de vorsten zittende tegen mij gesproken hebben, heeft Uw knecht Uw inzettingen betracht.
Sitta ock Förstarna och tala emot mig; men din tjenare talar om dina rätter.
24 Ook zijn Uw getuigenissen mijn vermakingen, en mijn raadslieden.
Jag hafver lust till din vittnesbörd; de äro mine rådgifvare.
25 Daleth. Mijn ziel kleeft aan het stof; maak mij levend naar Uw woord.
Min själ ligger i stoft; vederqvick mig efter ditt ord.
26 Ik heb U mijn wegen verteld, en Gij hebt mij verhoord; leer mij Uw inzettingen.
Jag förtäljer mina vägar, och du bönhörer mig; lär mig dina rätter.
27 Geef mij den weg Uwer bevelen te verstaan, opdat ik Uw wonderen betrachte.
Undervisa mig dina befallningars väg, så vill jag tala om din under.
28 Mijn ziel druipt weg van treurigheid; richt mij op naar Uw woord.
Jag grämer mig så att hjertat mig försmäktas; styrk mig efter ditt ord.
29 Wend van mij den weg der valsheid, en verleen mij genadiglijk Uw wet.
Vänd ifrå mig den falska vägen, och unna mig din lag.
30 Ik heb verkoren den weg der waarheid, Uw rechten heb ik mij voorgesteld.
Jag hafver utvalt sanningenes väg; dina rätter hafver jag mig föresatt.
31 Ik kleef vast aan Uw getuigenissen; o HEERE! beschaam mij niet.
Jag håller mig intill din vittnesbörd; Herre, låt mig icke på skam komma.
32 Ik zal den weg Uwer geboden lopen, als Gij mijn hart verwijd zult hebben.
När du mitt hjerta tröstar, så löper jag dins buds väg.
33 He. HEERE! leer mij den weg Uwer inzettingen, en ik zal hem houden ten einde toe.
Lär mig, Herre, dina rätters väg, att jag må bevara dem intill ändan.
34 Geef mij het verstand, en ik zal Uw wet houden; ja, ik zal ze onderhouden met gansen harte.
Undervisa mig, att jag må bevara din lag, och hålla dem af allo hjerta.
35 Doe mij treden op het pad Uwer geboden, want daarin heb ik lust.
För mig in på din buds stig, ty jag hafver der lust till.
36 Neig mijn hart tot Uw getuigenissen, en niet tot gierigheid.
Böj mitt hjerta till din vittnesbörd, och icke till girighet.
37 Wend mijn ogen af, dat zij geen ijdelheid zien; maak mij levend door Uw wegen.
Vänd bort min ögon, att de icke se efter onyttig läro; utan vederqvick mig på dinom väg.
38 Bevestig Uw toezegging aan Uw knecht, die Uw vreze toegedaan is.
Låt din tjenare hålla din bud stadeliga för din ord, att jag må frukta dig.
39 Wend mijn smaadheid af, die ik vreze, want Uw rechten zijn goed.
Vänd ifrå mig den försmädelse, som jag fruktar; ty dine rätter äro lustige.
40 Zie, ik heb een begeerte tot Uw bevelen; maak mij levend door Uw gerechtigheid.
Si, jag begärar dina befallningar; vederqvick mig med dine rättfärdighet.
41 Vau. En dat mij Uw goedertierenheden overkomen, o HEERE! Uw heil, naar Uw toezegging;
Herre, låt mig vederfaras dina nåd; dina hjelp efter ditt ord;
42 Opdat ik mijn smader wat heb te antwoorden, want ik vertrouw op Uw woord.
Att jag mina lastare svara må; ty jag förlåter mig uppå ditt ord.
43 En ruk het woord der waarheid van mijn mond niet al te zeer, want ik hoop op Uw rechten.
Och tag ju icke ifrå minom mun sanningenes ord; ty jag hoppas uppå dina rätter.
44 Zo zal ik Uw wet steeds onderhouden, eeuwiglijk en altoos.
Jag vill hålla din lag allstädes, alltid och evinnerliga.
45 En ik zal wandelen in de ruimte, omdat ik Uw bevelen gezocht heb.
Och jag vandrar i glädje; ty jag söker dina befallningar.
46 Ook zal ik voor koningen spreken van Uw getuigenissen, en mij niet schamen.
Jag talar om din vittnesbörd inför Konungar, och blyges intet;
47 En ik zal mij vermaken in Uw geboden, die ik liefheb.
Och hafver lust till din bud, och de äro mig käre;
48 En ik zal mijn handen opheffen naar Uw geboden, die ik liefheb, en ik zal Uw inzettingen betrachten.
Och lyfter mina händer upp till din bud, de mig kär äro; och talar om dina rätter.
49 Zain. Gedenk des woords, tot Uw knecht gesproken, op hetwelk Gij mij hebt doen hopen.
Tänk dinom tjenare uppå ditt ord, på hvilket du låter mig hoppas.
50 Dit is mijn troost in mijn ellende, want Uw toezegging heeft mij levend gemaakt.
Det är min tröst i mitt elände; ty ditt ord vederqvicker mig.
51 De hovaardigen hebben mij boven mate zeer bespot; nochtans ben ik van Uw wet niet geweken.
De stolte hafva deras gabberi af mig; likväl viker jag icke ifrå din lag.
52 Ik heb gedacht, o HEERE! aan Uw oordelen van ouds aan, en heb mij getroost.
Herre, när jag tänker, huru du af verldenes begynnelse dömt hafver, så varder jag tröstad.
53 Grote beroering heeft mij bevangen vanwege de goddelozen, die Uw wet verlaten.
Jag brinner innan, för de ogudaktiges skull, som din lag öfvergifva.
54 Uw inzettingen zijn mij gezangen geweest, ter plaatse mijner vreemdelingschappen.
Dine rätter äro min visa i mino huse.
55 HEERE! des nachts ben ik Uws Naams gedachtig geweest, en heb Uw wet bewaard.
Herre, jag tänker om nattena på ditt Namn, och håller din lag.
56 Dat is mij geschied, omdat ik Uw bevelen bewaard heb.
Det är min skatt, att jag dina befallningar håller.
57 Cheth. De HEERE is mijn deel, ik heb gezegd, dat ik Uw woorden zal bewaren.
Jag hafver sagt, Herre: Det skall mitt arf vara, att jag dina vägar håller.
58 Ik heb Uw aanschijn ernstelijk gebeden van ganser harte, wees mij genadig naar Uw toezegging.
Jag beder inför ditt ansigte af allo hjerta; var mig nådelig efter ditt ord.
59 Ik heb mijn wegen bedacht, en heb mijn voeten gekeerd tot Uw getuigenissen.
Jag betraktar mina vägar, och vänder mina fötter till din vittnesbörd.
60 Ik heb gehaast, en niet vertraagd Uw geboden te onderhouden.
Jag skyndar mig, och dröjer intet, till att hålla din bud.
61 De goddeloze hopen hebben mij beroofd; nochtans heb ik Uw wet niet vergeten.
De ogudaktigas rote beröfvar mig; men jag förgäter intet din lag.
62 Te middernacht sta ik op, om U te loven voor de rechten Uwer gerechtigheid.
Om midnatt står jag upp, till att tacka dig för dina rättfärdighets rätter.
63 Ik ben een gezel van allen, die U vrezen, en van hen, die Uw bevelen onderhouden.
Jag håller mig till alla dem som frukta dig, och dina befallningar hålla.
64 HEERE! de aarde is vol van Uw goedertierenheid; leer mij Uw inzettingen.
Herre, jorden är full af dine godhet; lär mig dina rätter.
65 Teth. Gij hebt bij Uw knecht goed gedaan, HEERE, naar Uw woord.
Du gör dinom tjenare godt, Herre, efter ditt ord.
66 Leer mij een goeden zin en wetenschap, want ik heb aan Uw geboden geloofd.
Lär mig goda seder och förståndighet; ty jag tror dinom budom.
67 Eer ik verdrukt werd, dwaalde ik, maar nu onderhoud ik Uw woord.
Förr än jag späkt vardt, for jag vill; men nu håller jag ditt ord.
68 Gij zijt goed en goeddoende; leer mij Uw inzettingen.
Du äst mild och god; lär mig dina rätter.
69 De hovaardigen hebben leugens tegen mij gestoffeerd; doch ik bewaar Uw bevelen van ganser harte.
De stolte dikta lögn öfver mig; men jag håller dina befallningar af allt hjerta.
70 Hun hart is vet als smeer; maar ik heb vermaak in Uw wet.
Deras hjerta är fett vordet, såsom flott; men jag hafver lust till din lag.
71 Het is mij goed, dat ik verdrukt ben geweest, opdat ik Uw inzettingen leerde.
Det är mig ljuft att du hafver späkt mig, att jag må lära dina rätter.
72 De wet Uws monds is mij beter, dan duizenden van goud of zilver.
Dins muns lag är mig täckare, än mång tusend stycke guld och silfver.
73 Jod. Uw handen hebben mij gemaakt, en bereid; maak mij verstandig, opdat ik Uw geboden lere.
Din hand hafver gjort och beredt mig; undervisa mig, att jag må lära din bud.
74 Die U vrezen, zullen mij aanzien, en zich verblijden, omdat ik op Uw woord gehoopt heb.
De som dig frukta, de se mig, och glädja sig; ty jag hoppas uppå din ord.
75 Ik weet, HEERE! dat Uw gerichten de gerechtigheid zijn, en dat Gij mij uit getrouwheid verdrukt hebt.
Herre, jag vet att dina domar äro rätte, och du hafver troliga späkt mig.
76 Laat toch Uw goedertierenheid zijn om mij te troosten, naar Uw toezegging aan Uw knecht.
Din nåd vare min tröst, såsom du dinom tjenare lofvat hafver.
77 Laat mij Uw barmhartigheden overkomen, opdat ik leve, want Uw wet is al mijn vermaking.
Låt mig vederfaras dina barmhertighet, att jag må lefva; ty jag hafver lust till din lag.
78 Laat de hovaardigen beschaamd worden, omdat zij mij met leugen nedergestoten hebben; doch ik betracht Uw geboden.
Ack! att de stolte måtte komma på skam, som mig med lögn nedertrycka; men jag talar om dina befallningar.
79 Laat hen tot mij keren, die U vrezen, en die Uw getuigenissen kennen.
Ack! att de måtte hålla sig till mig, som dig frukta, och känna din vittnesbörd.
80 Laat mijn hart oprecht zijn tot Uw inzettingen, opdat ik niet beschaamd worde.
Mitt hjerta blifve rättsinnigt i dinom rättom, att jag icke på skam kommer.
81 Caph. Mijn ziel is bezweken van verlangen naar Uw heil; op Uw woord heb ik gehoopt.
Min själ trängtar efter dina salighet; jag hoppas uppå ditt ord.
82 Mijn ogen zijn bezweken van verlangen naar Uw toezegging, terwijl ik zeide: Wanneer zult Gij mij vertroosten?
Min ögon trängta efter ditt ord, och säga: När vill du trösta mig?
83 Want ik ben geworden als een lederen zak in den rook; doch Uw inzettingen heb ik niet vergeten.
Ty jag är såsom en lägel i rök; dina rätter förgäter jag icke.
84 Hoe vele zullen de dagen Uws knechts zijn? Wanneer zult Gij recht doen over mijn vervolgers?
Huru länge skall din tjenare bida? När vill du dom hålla öfver mina förföljare?
85 De hovaardigen hebben mij putten gegraven, hetwelk niet is naar Uw wet.
De stolte grafva mig gropar, hvilka intet äro efter din lag.
86 Al Uw geboden zijn waarheid; zij vervolgen mij met leugen, help mij.
Dine bud äro alltsamman sanning; de förfölja mig med lögn, hjelp mig.
87 Zij hebben mij bijna vernietigd op de aarde, maar ik heb Uw bevelen niet verlaten.
De hade fulltnär förgjort mig på jordene; men jag öfvergifver icke dina befallningar.
88 Maak mij levend naar Uw goedertierenheid, dan zal ik de getuigenis Uws monds onderhouden.
Vederqvick mig genom dina nåd, att jag må hålla dins muns vittnesbörd.
89 Lamed. O HEERE! Uw woord bestaat in der eeuwigheid in de hemelen.
Herre, ditt ord blifver evinnerliga, så vidt som himmelen är.
90 Uw goedertierenheid is van geslacht tot geslacht; Gij hebt de aarde vastgemaakt, en zij blijft staan;
Din sanning varar i evighet; du hafver tillredt jordena, och hon blifver ståndandes.
91 Naar Uw verordeningen blijven zij nog heden staan, want zij allen zijn Uw knechten.
Det blifver dagliga efter ditt ord; ty all ting måste tjena dig.
92 Indien Uw wet niet ware geweest al mijn vermaking, ik ware in mijn druk al lang vergaan.
Om din lag icke hade min tröst varit, så vore jag förgången i mitt elände.
93 Ik zal Uw bevelen in der eeuwigheid niet vergeten, want door dezelve hebt Gij mij levend gemaakt.
Jag vill aldrig förgäta dina befallningar; ty du vederqvicker mig med dem.
94 Ik ben Uw, behoud mij, want ik heb Uw bevelen gezocht.
Jag är din, hjelp mig; ty jag söker dina befallningar.
95 De goddelozen hebben op mij gewacht, om mij te doen vergaan; ik neem acht op Uw getuigenissen.
De ogudaktige vakta uppå mig, att de måga förgöra mig; men jag aktar uppå din vittnesbörd,
96 In alle volmaaktheid heb ik een einde gezien; maar Uw gebod is zeer wijd.
Jag hafver på all ting en ända sett; men ditt bud är varaktigt.
97 Mem. Hoe lief heb ik Uw wet! Zij is mijn betrachting den gansen dag.
Huru hafver jag din lag så kär; dageliga talar jag derom.
98 Zij maakt mij door Uw geboden wijzer, dan mijn vijanden zijn, want zij is in eeuwigheid bij mij.
Du gör mig med ditt bud visare, än mina fiender äro; ty det är evinnerliga min skatt.
99 Ik ben verstandiger dan al mijn leraars, omdat Uw getuigenissen mijn betrachting zijn.
Jag är lärdare, än alle mine lärare; ty din vittnesbörd äro mitt tal.
100 Ik ben voorzichtiger dan de ouden, omdat ik Uw bevelen bewaard heb.
Jag är förståndigare, än de gamle; ty jag håller dina befallningar.
101 Ik heb mijn voeten geweerd van alle kwade paden, opdat ik Uw woord zou onderhouden.
Jag förtager minom fotom alla onda vägar, att jag må hålla din ord.
102 Ik ben niet geweken van Uw rechten, want Gij hebt mij geleerd.
Jag viker icke ifrå dina rätter; ty du lärer mig.
103 Hoe zoet zijn Uw redenen mijn gehemelte geweest, meer dan honig mijn mond!
Din ord äro minom mun sötare än hannog.
104 Uit Uw bevelen krijg ik verstand, daarom haat ik alle leugenpaden.
Ditt ord gör mig förståndigan; derföre hatar jag alla falska vägar.
105 Nun. Uw woord is een lamp voor mijn voet, en een licht voor mijn pad.
Ditt ord är mina fötters lykta, och ett ljus på minom vägom.
106 Ik heb gezworen, en zal het bevestigen, dat ik onderhouden zal de rechten Uwer gerechtigheid.
Jag svär, och vill hållat, att jag dina rättfärdighets rätter hålla vill.
107 Ik ben gans zeer verdrukt, HEERE! maak mij levend naar Uw woord.
Jag är svårliga plågad; Herre, vederqvick mig efter ditt ord.
108 Laat U toch, o HEERE! welgevallen de vrijwillige offeranden mijns monds, en leer mij Uw rechten.
Låt dig behaga, Herre, mins muns välviljoga offer, och lär mig dina rätter.
109 Mijn ziel is geduriglijk in mijn hand; nochtans vergeet ik Uw wet niet.
Jag bär mina själ i mina händer alltid, och jag förgäter icke din lag.
110 De goddelozen hebben mij een strik gelegd; nochtans ben ik niet afgedwaald van Uw bevelen.
De ogudaktige sätta mig snaror; men jag far icke vill ifrå dina befallningar.
111 Ik heb Uw getuigenissen genomen tot een eeuwige erve, want zij zijn mijns harten vrolijkheid.
Din vittnesbörd äro mitt eviga arf; ty de äro mins hjertas fröjd.
112 Ik heb mijn hart geneigd, om Uw inzettingen eeuwiglijk te doen, ten einde toe.
Jag böjer mitt hjerta till att göra efter dina rätter alltid och evinnerliga.
113 Samech. Ik haat de kwade ranken, maar heb Uw wet lief.
Jag hatar de ostadiga andar, och älskar din lag.
114 Gij zijt mijn Schuilplaats en mijn Schild; op Uw Woord heb ik gehoopt.
Du äst mitt beskärm och sköld; jag hoppas uppå ditt ord.
115 Wijkt van mij, gij boosdoeners! dat ik de geboden mijns Gods moge bewaren.
Viker ifrå mig, I onde; jag vill hålla min Guds bud.
116 Ondersteun mij naar Uw toezegging, opdat ik leve; en laat mij niet beschaamd worden over mijn hope.
Uppehåll mig igenom ditt ord, att jag må lefva; och låt mig icke på skam komma med mitt hopp.
117 Ondersteun mij, zo zal ik behouden zijn; dan zal ik mij steeds in Uw inzettingen vermaken.
Stärk mig, att jag må blifva salig; så vill jag alltid lust hafva till dina rätter.
118 Gij vertreedt al degenen, die van Uw inzettingen afdwalen, want hun bedrog is leugen.
Du förtrampar alla dem som villa gå om dina rätter; ty deras bedrägeri är alltsammans lögn.
119 Gij doet alle goddelozen der aarde weg als schuim, daarom heb ik Uw getuigenissen lief.
Du bortkastar alla ogudaktiga på jordene som slagg; derföre älskar jag din vittnesbörd.
120 Het haar mijns vleses is te berge gerezen van verschrikking voor U, en ik heb gevreesd voor Uw oordelen.
Jag fruktar mig för dig, så att mitt kött skälfver; och förskräcker mig for dina rätter.
121 Ain. Ik heb recht en gerechtigheid gedaan; geef mij niet over aan mijn onderdrukkers.
Jag aktar uppå rätt och rättfärdighet; öfvergif mig icke dem som mig öfvervåld göra vilja.
122 Wees borg voor Uw knecht ten goede; laat de hovaardigen mij niet onderdrukken.
Beskärma du din tjenare, och tröst honom, att de stolte icke göra mig öfvervåld.
123 Mijn ogen zijn bezweken van verlangen naar Uw heil, en naar de toezegging Uwer rechtvaardigheid.
Mina ögon trängta efter dina salighet, och efter dine rättfärdighets ord.
124 Doe bij Uw knecht naar Uw goedertierenheid, en leer mij Uw inzettingen.
Handla med dinom tjenare efter dina nåd; och lär mig dina rätter.
125 Ik ben Uw knecht, maak mij verstandig, en ik zal Uw getuigenissen kennen.
Jag är din tjenare; undervisa mig, att jag må känna din vittnesbörd.
126 Het is tijd voor den HEERE, dat Hij werke, want zij hebben Uw wet verbroken.
Det är tid, att Herren gör der något till; de hafva omintetgjort din lag.
127 Daarom heb ik Uw geboden lief, meer dan goud, ja, meer dan het fijnste goud.
Derföre älskar jag din bud, öfver guld och öfver fint guld.
128 Daarom heb ik al Uw bevelen, van alles, voor recht gehouden; maar alle valse pad heb ik gehaat.
Derföre håller jag rätt fram i alla dina befallningar; jag hatar allan falskan väg.
129 Pe. Uw getuigenissen zijn wonderbaar, daarom bewaart ze mijn ziel.
Underliga äro din vittnesbörd, derföre håller dem min själ.
130 De opening Uwer woorden geeft licht, de slechten verstandig makende.
När ditt ord uppenbaradt varder, så fröjdar det, och gör de enfaldiga visa.
131 Ik heb mijn mond wijd opengedaan, en gehijgd, want ik heb verlangd naar Uw geboden.
Jag öppnar min mun, och begärar din bud; ty mig längtar efter dem.
132 Zie mij aan, wees mij genadig, naar het recht aan degenen, die Uw Naam beminnen.
Vänd dig till mig, och var mig nådelig, såsom du plägar göra dem som ditt Namn älska.
133 Maak mijn voetstappen vast in Uw Woord, en laat geen ongerechtigheid over mij heersen.
Låt min gång viss vara i dino orde, och låt ingen orätt öfver mig råda.
134 Verlos mij van des mensen overlast, en ik zal Uw bevelen onderhouden.
Förlös mig ifrå menniskors orätt; så vill jag hålla dina befallningar.
135 Doe Uw aangezicht lichten over Uw knecht, en leer mij Uw inzettingen.
Låt ditt ansigte lysa öfver din tjenare, och lär mig dina rätter.
136 Waterbeken vlieten af uit mijn ogen, omdat zij Uw wet niet onderhouden.
Mine ögon flyta med vatten, att man icke håller din lag.
137 Tsade. HEERE! Gij zijt rechtvaardig, en elkeen Uwer oordelen is recht.
Herre, du äst rättfärdig, och rätt är ditt ord.
138 Gij hebt de gerechtigheid Uwer getuigenissen, en de waarheid hogelijk geboden.
Du hafver dina rättfärdighets vittnesbörd, och sanningena hårdeliga budit.
139 Mijn ijver heeft mij doen vergaan, omdat mijn wederpartijders Uw woorden vergeten hebben.
Jag hafver när harmats till döds, att mine ovänner hafva din ord förgätit.
140 Uw woord is zeer gelouterd, en Uw knecht heeft het lief.
Ditt ord är väl bepröfvadt, och din tjenare hafver det kärt.
141 Ik ben klein en veracht, doch Uw bevelen vergeet ik niet.
Jag är ringa och föraktad; men jag förgäter icke dina befallningar.
142 Uw gerechtigheid is gerechtigheid in eeuwigheid, en Uw wet is de waarheid.
Din rättfärdighet är en evig rättfärdighet, och din lag är sanning.
143 Benauwdheid en angst hebben mij getroffen, doch Uw geboden zijn mijn vermakingen.
Ångest och nöd hafva drabbat uppå mig; men jag hafver lust till din bud.
144 De gerechtigheid Uwer getuigenissen is in der eeuwigheid; doe ze mij verstaan, zo zal ik leven.
Dins vittnesbörds rättfärdighet är evig; undervisa mig, så lefver jag.
145 Koph. Ik heb van ganser harte geroepen: verhoor mij, o HEERE! ik zal Uw inzettingen bewaren.
Jag ropar af allo hjerta, bönhör mig, Herre, att jag må hålla dina rätter.
146 Ik heb U aangeroepen, verlos mij, en ik zal Uw getuigenissen onderhouden.
Jag ropar till dig, hjelp mig, att jag må hålla din vittnesbörd.
147 Ik ben de morgen schemering voorgekomen, en heb geschrei gemaakt; op Uw woord heb ik gehoopt.
Jag kommer bittida, och ropar; uppå ditt ord hoppas jag.
148 Mijn ogen komen de nacht waken voor, om Uw rede te betrachten.
Jag vakar bittida upp, att jag må handla om din ord.
149 Hoor mijn stem naar Uw goedertierenheid, o HEERE! maak mij levend naar Uw recht.
Hör mina röst efter dina nåde: Herre, vederqvick mig efter dina rätter.
150 Die kwade praktijken najagen, genaken mij, zij wijken verre van Uw wet.
Mine arge förföljare vilja till mig, och äro långt ifrå din lag.
151 Maar Gij, HEERE! zijt nabij, en al Uw geboden zijn waarheid.
Herre, du äst hardt när, och din bud äro alltsamman sanning.
152 Van ouds heb ik geweten van Uw getuigenissen, dat Gij ze in eeuwigheid gegrond hebt.
Men jag vet det långt tillförene, att du din vittnesbörd evinnerliga grundat hafver.
153 Resch. Zie mijn ellende aan, en help mij uit, want Uw wet heb ik niet vergeten.
Se uppå mitt elände, och fräls mig; hjelp mig ut; förty jag förgäter icke din lag.
154 Twist mijn twistzaak, en verlos mij, maak mij levend, naar Uw toezegging.
Uträtta min sak, och förlossa mig; vederqvick mig igenom ditt ord.
155 Het heil is verre van de goddelozen, want zij zoeken Uw inzettingen niet.
Saligheten är långt ifrå de ogudaktiga; ty de akta intet dina rätter.
156 HEERE! Uw barmhartigheden zijn vele; maak mij levend naar Uw rechten.
Herre, din barmhertighet är stor; vederqvick mig efter dina rätter.
157 Mijn vervolgers en mijn wederpartijders zijn vele, maar van Uw getuigenissen wijk ik niet.
Mine förföljare och ovänner äro månge; men jag viker icke ifrå din vittnesbörd.
158 Ik heb gezien degenen, die trouwelooslijk handelen, en het verdroot mij, dat zij Uw woord niet onderhielden.
Jag ser de föraktare, och det gör mig ondt, att de icke hålla din ord.
159 Zie aan, dat ik Uw bevelen lief heb, o HEERE! maak mij levend naar Uw goedertierenheid.
Si, jag älskar dina befallningar; Herre, vederqvick mig efter din nåd.
160 Het begin Uws woords is waarheid, en in der eeuwigheid is al het recht Uwer gerechtigheid.
Ditt ord hafver af begynnelsen varit sanning; alle dine rättfärdighets rätter vara evinnerliga.
161 Schin. De vorsten hebben mij vervolgd zonder oorzaak; maar mijn hart heeft gevreesd voor Uw woord.
Förstarna förfölja mig utan sak, och mitt hjerta fruktar sig för din ord.
162 Ik ben vrolijk over Uw toezegging, als een, die een groten buit vindt.
Jag gläder mig öfver din ord, såsom en den stort byte får.
163 Ik haat de valsheid, en heb er een gruwel van; maar Uw wet heb ik lief.
Lögnene är jag hätsk, och stygges dervid, men din lag hafver jag kär.
164 Ik loof U zevenmaal des daags, over de rechten Uwer gerechtigheid.
Jag lofvar dig sju resor om dagen, för dine rättfärdighets rätters skull.
165 Die Uw wet beminnen, hebben groten vrede, en zij hebben geen aanstoot.
Stor frid hafva de som din lag älska, och de skola icke stappla.
166 O HEERE! ik hoop op Uw heil, en doe Uw geboden.
Herre, jag väntar efter din salighet, och gör efter din bud.
167 Mijn ziel onderhoudt Uw getuigenissen, en ik heb ze zeer lief.
Min själ håller din vittnesbörd, och hafver dem mycket kär.
168 Ik onderhoud Uw bevelen en Uw getuigenissen, want al mijn wegen zijn voor U.
Jag håller dina befallningar, och dina vittnesbörder; ty alle mine vägar äro för dig.
169 Thau. O HEERE! laat mijn geschrei voor Uw aanschijn genaken, maak mij verstandig naar Uw woord.
Herre, låt min klagan för dig komma; undervisa mig efter ditt ord.
170 Laat mijn smeken voor Uw aanschijn komen, red mij naar Uw toezegging.
Låt mina bön komma för dig; fräls mig efter ditt ord.
171 Mijn lippen zullen Uw lof overvloediglijk uitstorten, als Gij mij Uw inzettingen zult geleerd hebben.
Mine läppar skola lofva, när du lärer mig dina rätter.
172 Mijn tong zal spraak houden van Uw rede, want al Uw geboden zijn rechtvaardigheid.
Min tunga skall tala om ditt ord; ty all din bud äro rätt.
173 Laat Uw hand mij te hulp komen, want ik heb Uw bevelen verkoren.
Låt dina hand vara mig biståndiga; ty jag hafver utkorat dina befallningar.
174 O HEERE! ik verlang naar Uw heil, en Uw wet is al mijn vermaking.
Herre, jag längtar efter din salighet, och hafver lust till din lag.
175 Laat mijn ziel leven, en zij zal U loven, en laat Uw rechten mij helpen.
Låt mina själ lefva, att hon må lofva dig, och dine rätter hjelpa mig.
176 Ik heb gedwaald als een verloren schaap; zoek Uw knecht, want Uw geboden heb ik niet vergeten.
Jag är såsom ett villfarande och borttappadt får; sök din tjenare, ty jag förgäter icke din bud.
