Psalmen 116
1 Ik heb lief, want de HEERE hoort mijn stem, mijn smekingen;
Sitä minä rakastan, että Herra kuulee minun rukoukseni äänen;
2 Want Hij neigt Zijn oor tot mij; dies zal ik Hem in mijn dagen aanroepen.
Että hän korvansa kallistaa minun puoleeni; sentähden minä avukseni huudan häntä elinaikanani.
3 De banden des doods hadden mij omvangen, en de angsten der hel hadden mij getroffen; ik vond benauwdheid en droefenis. (Sheol h7585)
Kuoleman paulat ovat minun piirittäneet, ja helvetin ahdistukset ovat minun löytäneet: minä tulin vaivaan ja tuskaan. (Sheol h7585)
4 Maar ik riep den Naam des HEEREN aan, zeggende: Och HEERE! bevrijd mijn ziel.
Mutta minä avukseni huudan Herran nimeä: o Herra, pelasta minun sieluni!
5 De HEERE is genadig en rechtvaardig, en onze God is ontfermende.
Herra on armollinen ja vanhurskas, ja meidän Jumalamme on laupias.
6 De HEERE bewaart de eenvoudigen; ik was uitgeteerd, doch Hij heeft mij verlost.
Herra kätkee yksinkertaiset: kuin minä olin kovin vaivattu, niin hän minua autti.
7 Mijn ziel! keer weder tot uw rust, want de HEERE heeft aan u welgedaan.
Palaja taas, minun sieluni, sinun lepoos; sillä Herra tekee hyvästi sinulle.
8 Want Gij, HEERE! hebt mijn ziel gered van den dood, mijn ogen van tranen, mijn voet van aanstoot.
Sillä sinä olet sieluni temmannut pois kuolemasta, silmäni kyynelistä, jalkani kompastuksesta.
9 Ik zal wandelen voor het aangezicht des HEEREN, in de landen der levenden.
Minä vaellan Herran edessä eläväin maassa.
10 Ik heb geloofd, daarom sprak ik; ik ben zeer bedrukt geweest.
Minä uskon, sentähden minä puhun; mutta minä sangen vaivataan.
11 Ik zeide in mijn haasten: Alle mensen zijn leugenaars.
Minä sanoin hämmästyksessä: kaikki ihmiset ovat valehteliat.
12 Wat zal ik den HEERE vergelden voor al Zijn weldaden aan mij bewezen?
Kuinka minä maksan Herralle kaikki hänen hyvät tekonsa, jotka hän minulle teki?
13 Ik zal den beker der verlossingen opnemen, en den Naam des HEEREN aanroepen.
Minä otan sen autuaallisen kalkin, ja saarnaan Herran nimeä.
14 Mijn geloften zal ik den HEERE betalen, nu, in de tegenwoordigheid van al Zijn volk.
Minä maksan lupaukseni Herralle kaiken hänen kansansa edessä.
15 Kostelijk is in de ogen des HEEREN de dood Zijner gunstgenoten.
Hänen pyhäinsä kuolema on kallis Herran edessä.
16 Och, HEERE! zekerlijk ik ben Uw knecht, ik ben Uw knecht, een zoon Uwer dienstmaagd; Gij hebt mijn banden losgemaakt.
O Herra! minä olen sinun palvelias, minä olen sinun palvelias, sinun piikas poika: sinä olet minun siteeni vallallensa päästänyt.
17 Ik zal U offeren een offerande van dankzegging, en den Naam des HEEREN aanroepen.
Minä uhraan sinulle kiitosuhria, ja Herran nimeä saarnaan.
18 Ik zal mijn gelofte den HEERE betalen, nu, in de tegenwoordigheid van al Zijn volk.
Minä maksan Herralle lupaukseni kaiken hänen kansansa edessä,
19 In de voorhoven van het huis des HEEREN, in het midden van u, o Jeruzalem! Hallelujah!
Herran huoneen esikartanoissa, keskellä sinua, Jerusalem. Halleluja!
