Psalmen 114

1 Toen Israel uit Egypte toog, het huis Jakobs van een volk, dat een vreemde taal had;

Cuando Israel salió de Egipto, La casa de Jacob de un pueblo de lengua extraña,

2 Zo werd Juda tot Zijn heiligdom, Israel Zijn volkomene heerschappij.

Judá fue su santuario, E Israel, su dominio.

3 De zee zag het, en vlood; de Jordaan keerde achterwaarts.

El mar [lo] vio y huyó, El Jordán retrocedió.

4 De bergen sprongen als rammen, de heuvelen als lammeren.

Las montañas saltaron como carneros, Las colinas, como corderos.

5 Wat was u, gij zee! dat gij vloodt? gij Jordaan! dat gij achterwaarts keerdet?

¿Qué te ocurrió, oh mar, que huiste? ¿Y tú, oh Jordán, que retrocediste?

6 Gij bergen, dat gij opsprongt als rammen? gij heuvelen! als lammeren?

¿[Ustedes, oh montañas], que saltan como carneros, Y ustedes, oh colinas, como corderos?

7 Beef, gij aarde! voor het aangezicht des Heeren, voor het aangezicht van den God Jakobs;

Tiembla, oh tierra, ante ʼAdonay, Ante el ʼElohim de Jacob,

8 Die den rotssteen veranderde in een watervloed, den keisteen in een waterfontein.

Quien convirtió la peña en un estanque de aguas, Y el pedernal en manantial de aguas.