< Psalmen 114 >
1 Toen Israel uit Egypte toog, het huis Jakobs van een volk, dat een vreemde taal had;
Ko je izhajal Izrael iz Egipta, družina Jakobova izmed ljudstva tujega jezika:
2 Zo werd Juda tot Zijn heiligdom, Israel Zijn volkomene heerschappij.
Bil je Juda svetišče njegovo, Izrael gospostvo njegovo.
3 De zee zag het, en vlood; de Jordaan keerde achterwaarts.
Morje samo je videlo in bežalo, Jordan sam se je obrnil nazaj.
4 De bergen sprongen als rammen, de heuvelen als lammeren.
Sami hribi so poskakovali kakor ovni, kakor mlada jagnjeta griči.
5 Wat was u, gij zee! dat gij vloodt? gij Jordaan! dat gij achterwaarts keerdet?
Kaj ti je bilo, morje, da si bežalo? o Jordan, da si se obrnil nazaj?
6 Gij bergen, dat gij opsprongt als rammen? gij heuvelen! als lammeren?
O hribi, zakaj bi poskakovali kakor ovni? griči kakor jagnjeta mlada?
7 Beef, gij aarde! voor het aangezicht des Heeren, voor het aangezicht van den God Jakobs;
Pred obličjem Gospodovim potresi se zemlja; pred obličjem Boga Jakobovega,
8 Die den rotssteen veranderde in een watervloed, den keisteen in een waterfontein.
Kateri izpremeni samo skalo v stoječo vodo; kremenje v studenec vodâ.