Psalmen 114

1 Toen Israel uit Egypte toog, het huis Jakobs van een volk, dat een vreemde taal had;

Quand Israël sortit de l'Egypte, Quand la maison de Jacob se sépara d'un peuple barbare,

2 Zo werd Juda tot Zijn heiligdom, Israel Zijn volkomene heerschappij.

Juda devint le sanctuaire de l'Éternel, Et Israël son empire.

3 De zee zag het, en vlood; de Jordaan keerde achterwaarts.

A la vue du peuple de Dieu, la mer s'enfuit; Le Jourdain retourna en arrière.

4 De bergen sprongen als rammen, de heuvelen als lammeren.

Les montagnes bondirent comme des béliers, Et les collines comme des agneaux.

5 Wat was u, gij zee! dat gij vloodt? gij Jordaan! dat gij achterwaarts keerdet?

Qu'avais-tu, ô mer, pour t'enfuir, Et toi, Jourdain, pour retourner en arrière?

6 Gij bergen, dat gij opsprongt als rammen? gij heuvelen! als lammeren?

Pourquoi bondir comme des béliers, ô montagnes. Et vous, collines, comme des agneaux?

7 Beef, gij aarde! voor het aangezicht des Heeren, voor het aangezicht van den God Jakobs;

Terre, tremble devant le Seigneur, Devant le Dieu de Jacob,

8 Die den rotssteen veranderde in een watervloed, den keisteen in een waterfontein.

Qui change le rocher en nappe d'eau, Le granit en source jaillissante.