< Psalmen 114 >
1 Toen Israel uit Egypte toog, het huis Jakobs van een volk, dat een vreemde taal had;
Když vycházel Izrael z Egypta, a rodina Jákobova z národu jazyka cizího,
2 Zo werd Juda tot Zijn heiligdom, Israel Zijn volkomene heerschappij.
Byl Juda posvěcením jeho, Izrael panováním jeho.
3 De zee zag het, en vlood; de Jordaan keerde achterwaarts.
To když vidělo moře, uteklo, Jordán nazpět se obrátil.
4 De bergen sprongen als rammen, de heuvelen als lammeren.
Hory poskakovaly jako skopci, pahrbkové jako jehňata.
5 Wat was u, gij zee! dat gij vloodt? gij Jordaan! dat gij achterwaarts keerdet?
Coť bylo, ó moře, že jsi utíkalo? Jordáne, že jsi nazpět se obrátil?
6 Gij bergen, dat gij opsprongt als rammen? gij heuvelen! als lammeren?
Ó hory, že jste poskakovaly jako skopci, pahrbkové jako jehňata?
7 Beef, gij aarde! voor het aangezicht des Heeren, voor het aangezicht van den God Jakobs;
Pro přítomnost Panovníka třásla jsem se já země, pro přítomnost Boha Jákobova,
8 Die den rotssteen veranderde in een watervloed, den keisteen in een waterfontein.
Kterýž obrací i tu skálu v jezero vod, a škřemen v studnici vod.