Psalmen 109

1 Een psalm van David, voor den opperzangmeester. O God mijns lofs! zwijg niet.

Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. Boże mojej chwały, nie milcz;

2 Want de mond des goddelozen en de mond des bedrogs zijn tegen mij opengedaan; zij hebben met mij gesproken met een valse tong.

Bo otworzyły się przeciwko mnie usta niegodziwego i usta podstępnego; mówili przeciwko mnie językiem kłamliwym;

3 En met hatelijke woorden hebben zij mij omsingeld; ja, zij hebben mij bestreden zonder oorzaak.

Otoczyli mnie słowami nienawiści i walczą przeciwko mnie bez przyczyny.

4 Voor mijn liefde, staan zij mij tegen; maar ik was steeds in het gebed.

Sprzeciwiają mi się w zamian za moją miłość, choć ja się [za nich] modliłem.

5 En zij hebben mij kwaad voor goed opgelegd, en haat voor mijn liefde.

Odpłacają mi złem za dobro i nienawiścią za moją miłość.

6 Stel een goddeloze over hem, en de satan sta aan zijn rechterhand.

Postaw nad nim niegodziwego, a szatan niech stoi po jego prawicy.

7 Als hij gericht wordt, zo ga hij schuldig uit, en zijn gebed zij tot zonde.

Gdy stanie przed sądem, niech wyjdzie potępiony, a jego modlitwa niech zamieni się w grzech.

8 Dat zijn dagen weinig zijn; een ander neme zijn ambt;

Niech jego dni będą krótkie, a jego urząd niech przejmie inny.

9 Dat zijn kinderen wezen worden, en zijn vrouw weduwe.

Niech jego dzieci będą sierotami, a jego żona wdową.

10 En dat zijn kinderen hier en daar omzwerven, en bedelen, en de nooddruft uit hun verwoeste plaatsen zoeken.

Niech jego dzieci będą tułaczami i żebrzą, niech żebrzą [z dala] od swoich opustoszałych miejsc.

11 Dat de schuldeiser aansla al wat hij heeft, en dat de vreemden zijn arbeid roven.

Niech lichwiarz przejmie wszystko, co ma, a obcy niech rozgrabią [owoc] jego pracy.

12 Dat hij niemand hebbe, die weldadigheid over hem uitstrekke, en dat er niemand zij, die zijn wezen genadig zij.

Niech nie będzie nikogo, kto by mu okazał miłosierdzie; niech nie będzie nikogo, kto by się zlitował nad jego sierotami.

13 Dat zijn nakomelingen uitgeroeid worden; hun naam worde uitgedelgd in het andere geslacht.

Niech jego potomkowie zostaną wykorzenieni, niech ich imię zginie w drugim pokoleniu.

14 De ongerechtigheid zijner vaderen worde gedacht bij den HEERE, en de zonde zijner moeder worde niet uitgedelgd.

Niech PAN pamięta nieprawość jego przodków, a grzech jego matki niech nie będzie zgładzony.

15 Dat zij gedurig voor den HEERE zijn; en Hij roeie hun gedachtenis uit van de aarde.

Niech będą zawsze przed PANEM, aż wykorzeni z ziemi pamięć o nich;

16 Omdat hij niet gedacht heeft weldadigheid te doen, maar heeft den ellendigen en den nooddruftigen man vervolgd, en den verslagene van hart, om hem te doden.

Dlatego że nie pamiętał, by okazać miłosierdzie, ale prześladował człowieka nędznego i ubogiego, a strapionego w sercu chciał zabić.

17 Dewijl hij den vloek heeft liefgehad, dat die hem overkome, en geen lust gehad heeft tot den zegen, zo zij die verre van hem.

Skoro umiłował przekleństwo, niech na niego spadnie; [skoro] nie chciał błogosławieństwa, niech się od niego oddali.

18 En hij zij bekleed met den vloek, als met zijn kleed, en dat die ga tot in het binnenste van hem als het water, en als de olie in zijn beenderen.

Ubierał się w przekleństwo jak w szatę, więc niech wejdzie jak woda do jego wnętrzności i jak oliwa do jego kości.

19 Die zij hem als een kleed, waarmede hij zich bedekt, en tot een gordel, waarmede hij zich steeds omgordt.

Niech mu będzie jak płaszcz, który go okrywa, i jak pas, który go zawsze opasuje.

20 Dit zij het werkloon mijner tegenstanders van den HEERE, en dergenen, die kwaad spreken tegen mijn ziel.

Taka niech będzie zapłata od PANA dla moich przeciwników i tych, którzy źle mówią przeciwko mojej duszy.

21 Maar Gij, o HEERE Heere! maak het met mij om Uws Naams wil; dewijl Uw goedertierenheid goed is, verlos mij.

Ale ty, BOŻE, Panie, ujmij się za mną przez wzgląd na twoje imię; ocal mnie, bo wielkie jest twoje miłosierdzie.

22 Want ik ben ellendig en nooddruftig, en mijn hart is in het binnenste van mij doorwond.

[Jestem] bowiem ubogi i nędzny, a moje serce we mnie jest zranione.

23 Ik ga heen gelijk een schaduw, wanneer zij zich neigt; ik worde omgedreven als een sprinkhaan.

Niknę jak cień, który się chyli, strząsają mnie jak szarańczę.

24 Mijn knieen struikelen van vasten, en mijn vlees is vermagerd, zodat er geen vet aan is.

Moje kolana słabną od postu, a moje ciało wychudło bez tłuszczu.

25 Nog ben ik hun een smaad; als zij mij zien, zo schudden zij hun hoofd.

Stałem się też dla nich pośmiewiskiem; [gdy] mnie widzą, kiwają głowami.

26 Help mij, HEERE, mijn God! verlos mij naar Uw goedertierenheid.

Wspomóż mnie, PANIE, mój Boże; wybaw mnie według swego miłosierdzia;

27 Opdat zij weten, dat dit Uw hand is, dat Gij het, HEERE! gedaan hebt.

Aby mogli poznać, że to twoja ręka; że ty, PANIE, to uczyniłeś.

28 Laat hen vloeken, maar zegen Gij; laat hen zich opmaken, maar dat zij beschaamd worden; doch dat zich Uw knecht verblijde.

Niech oni przeklinają, ale ty błogosław; [gdy] powstają, niech będą zawstydzeni, a twój sługa niech się weseli.

29 Laat mijn tegenstanders met schande bekleed worden, en dat zij met hun beschaamdheid zich bedekken, als met een mantel.

Niech moi przeciwnicy okryją się hańbą i niech się okryją własnym wstydem jak płaszczem.

30 Ik zal den HEERE met mijn mond zeer loven, en in het midden van velen zal ik Hem prijzen.

Będę wielce wysławiał PANA swymi ustami i pośród tłumu będę go chwalić;

31 Want Hij zal den nooddruftige ter rechterhand staan, om hem te verlossen van degenen, die zijn ziel veroordelen.

Bo staje po prawicy nędznego, aby go wybawić od tych, którzy osądzają jego duszę.