Psalmen 109
1 Een psalm van David, voor den opperzangmeester. O God mijns lofs! zwijg niet.
TO THE OVERSEER. A PSALM OF DAVID. O God of my praise, do not be silent,
2 Want de mond des goddelozen en de mond des bedrogs zijn tegen mij opengedaan; zij hebben met mij gesproken met een valse tong.
For the mouth of wickedness, and the mouth of deceit, They have opened against me, They have spoken with me—A tongue of falsehood, and words of hatred!
3 En met hatelijke woorden hebben zij mij omsingeld; ja, zij hebben mij bestreden zonder oorzaak.
They have surrounded me about, And they fight me without cause.
4 Voor mijn liefde, staan zij mij tegen; maar ik was steeds in het gebed.
For my love they oppose me, and I—prayer!
5 En zij hebben mij kwaad voor goed opgelegd, en haat voor mijn liefde.
And they set against me evil for good, And hatred for my love.
6 Stel een goddeloze over hem, en de satan sta aan zijn rechterhand.
Appoint the wicked over him, And an adversary stands at his right hand.
7 Als hij gericht wordt, zo ga hij schuldig uit, en zijn gebed zij tot zonde.
In his being judged, he goes forth wicked, And his prayer is for sin.
8 Dat zijn dagen weinig zijn; een ander neme zijn ambt;
His days are few, another takes his oversight,
9 Dat zijn kinderen wezen worden, en zijn vrouw weduwe.
His sons are fatherless, and his wife a widow.
10 En dat zijn kinderen hier en daar omzwerven, en bedelen, en de nooddruft uit hun verwoeste plaatsen zoeken.
And his sons wander continually, Indeed, they have begged, And have sought out of their dry places.
11 Dat de schuldeiser aansla al wat hij heeft, en dat de vreemden zijn arbeid roven.
An exactor lays a snare for all that he has, And strangers spoil his labor.
12 Dat hij niemand hebbe, die weldadigheid over hem uitstrekke, en dat er niemand zij, die zijn wezen genadig zij.
He has none to extend kindness, Nor is there one showing favor to his orphans.
13 Dat zijn nakomelingen uitgeroeid worden; hun naam worde uitgedelgd in het andere geslacht.
His posterity is for cutting off, Their name is blotted out in another generation.
14 De ongerechtigheid zijner vaderen worde gedacht bij den HEERE, en de zonde zijner moeder worde niet uitgedelgd.
The iniquity of his fathers Is remembered to YHWH, And the sin of his mother is not blotted out.
15 Dat zij gedurig voor den HEERE zijn; en Hij roeie hun gedachtenis uit van de aarde.
They are continually before YHWH, And He cuts off their memorial from earth.
16 Omdat hij niet gedacht heeft weldadigheid te doen, maar heeft den ellendigen en den nooddruftigen man vervolgd, en den verslagene van hart, om hem te doden.
Because that he has not remembered to do kindness, And pursues the poor man and needy, And the struck of heart—to slay,
17 Dewijl hij den vloek heeft liefgehad, dat die hem overkome, en geen lust gehad heeft tot den zegen, zo zij die verre van hem.
And he loves reviling, and it meets him, And he has not delighted in blessing, And it is far from him.
18 En hij zij bekleed met den vloek, als met zijn kleed, en dat die ga tot in het binnenste van hem als het water, en als de olie in zijn beenderen.
And he puts on reviling as his robe, And it comes in as water into his midst, And as oil into his bones.
19 Die zij hem als een kleed, waarmede hij zich bedekt, en tot een gordel, waarmede hij zich steeds omgordt.
It is to him as apparel—he covers himself, And he girds it on for a continual girdle.
20 Dit zij het werkloon mijner tegenstanders van den HEERE, en dergenen, die kwaad spreken tegen mijn ziel.
This [is] the wage of my accusers from YHWH, And of those speaking evil against my soul.
21 Maar Gij, o HEERE Heere! maak het met mij om Uws Naams wil; dewijl Uw goedertierenheid goed is, verlos mij.
And You, O Lord YHWH, Deal with me for Your Name’s sake, Because Your kindness [is] good, deliver me.
22 Want ik ben ellendig en nooddruftig, en mijn hart is in het binnenste van mij doorwond.
For I [am] poor and needy, And my heart has been pierced in my midst.
23 Ik ga heen gelijk een schaduw, wanneer zij zich neigt; ik worde omgedreven als een sprinkhaan.
I have gone as a shadow when it is stretched out, I have been driven away as a locust.
24 Mijn knieen struikelen van vasten, en mijn vlees is vermagerd, zodat er geen vet aan is.
My knees have been feeble from fasting, And my flesh has failed of fatness.
25 Nog ben ik hun een smaad; als zij mij zien, zo schudden zij hun hoofd.
And I have been a reproach to them, They see me, they shake their head.
26 Help mij, HEERE, mijn God! verlos mij naar Uw goedertierenheid.
Help me, O YHWH my God, Save me, according to Your kindness.
27 Opdat zij weten, dat dit Uw hand is, dat Gij het, HEERE! gedaan hebt.
And they know that this [is] Your hand, You, O YHWH, You have done it.
28 Laat hen vloeken, maar zegen Gij; laat hen zich opmaken, maar dat zij beschaamd worden; doch dat zich Uw knecht verblijde.
They revile, and You bless, They have risen, and are ashamed, And Your servant rejoices.
29 Laat mijn tegenstanders met schande bekleed worden, en dat zij met hun beschaamdheid zich bedekken, als met een mantel.
My accusers put on blushing, and are covered, Their shame [is] as an upper robe.
30 Ik zal den HEERE met mijn mond zeer loven, en in het midden van velen zal ik Hem prijzen.
I thank YHWH greatly with my mouth, And I praise Him in the midst of many,
31 Want Hij zal den nooddruftige ter rechterhand staan, om hem te verlossen van degenen, die zijn ziel veroordelen.
For He stands at the right hand of the needy, To save from those judging his soul.
