Psalmen 108

1 Een lied, een psalm van David. O God! mijn hart is bereid; ik zal zingen en psalmzingen, ook mijn eer.

A Song, a Melody: David’s. Fixed, is my heart, O God, I will sing and touch the strings, even mine honour.

2 Waak op, gij luit en harp! ik zal in den dageraad opwaken.

Awake, O harp and lyre, I will awaken the dawn!

3 Ik zal U loven onder de volken, o HEERE! en ik zal U psalmzingen onder de natien.

I will thank thee among the peoples, O Yahweh, and will sing praise unto thee, among the tribes of men.

4 Want Uw goedertierenheid is groot tot boven de hemelen, en Uw waarheid tot aan de bovenste wolken.

For, great, above the heavens, is thy lovingkindness, and, as far as the skies, thy faithfulness.

5 Verhef U, o God! boven de hemelen, en Uw eer over de ganse aarde.

Be thou exalted above the heavens, O God, And, above all the earth, be thy glory.

6 Opdat Uw beminden bevrijd worden; geef heil door Uw rechterhand, en verhoor ons.

To the end thy beloved ones may be delivered, Oh save thou with thy right hand and answer me!

7 God heeft gesproken in Zijn heiligdom, dies zal ik van vreugde opspringen; ik zal Sichem delen, en het dal van Sukkoth zal ik afmeten.

God, hath spoken in his holiness, I will exult! I will apportion Shechem! And, the Vale of Succoth, will I measure out;

8 Gilead is mijn, Manasse is mijn, en Efraim is de sterkte mijns hoofds; Juda is mijn wetgever.

Mine, is Gilead—mine, Manasseh, but, Ephraim, is the defence of my head, Judah, is my commander’s staff;

9 Moab is mijn waspot; op Edom zal ik mijn schoen werpen; over Palestina zal ik juichen.

Moab, is my wash-bowl, Upon Edom, will I throw my shoe, Over Philistia, raise a shout of triumph.

10 Wie zal mij voeren in een vaste stad? Wie zal mij leiden tot in Edom?

Who will conduct me to a fortified city? Who will lead me as far as Edom?

11 Zult Gij het niet zijn, o God! Die ons verstoten hadt, en Die niet uittoogt, o God! met onze heirkrachten?

Hast not thou, O God, rejected us? and wilt not go forth, O God, with our hosts.

12 Geef Gij ons hulp uit de benauwdheid; want des mensen heil is ijdelheid.

Grant us help out of distress, for, vain, is the deliverance of man:

13 In God zullen wij kloeke daden doen, en Hij zal onze wederpartijders vertreden.

In God, shall we do valiantly, He himself, therefore, shall tread down our adversaries.