Psalmen 107
1 Looft den HEERE, want Hij is goed; want Zijn goedertierenheid is in der eeuwigheid.
Хвалите Господа, јер је добар; јер је довека милост Његова.
2 Dat zulks de bevrijden des HEEREN zeggen, die Hij van de hand der wederpartijders bevrijd heeft.
Тако нека кажу које је избавио Господ, које је избавио из руке непријатељеве,
3 En Hij die uit de landen verzameld heeft, van het oosten en van het westen, van het noorden en van de zee.
Скупио их из земаља, од истока и запада, од севера и мора.
4 Die in de woestijn dwaalden, in een weg der wildernis, die geen stad ter woning vonden;
Луташе по пустињи где се не живи, пута граду насељеном не находише;
5 Zij waren hongerig, ook dorstig; hun ziel was in hen overstelpt.
Беху гладни и жедни, и душа њихова изнемагаше у њима;
6 Doch roepende tot den HEERE in de benauwdheid, die zij hadden, heeft Hij hen gered uit hun angsten;
Али завикаше ка Господу у тузи својој; и избави их из невоље њихове.
7 En Hij leidde hen op een rechten weg, om te gaan tot een stad ter woning.
И изведе их на прав пут, који иде у град насељени.
8 Laat hen voor den HEERE Zijn goedertierenheid loven, en Zijn wonderwerken voor de kinderen der mensen;
Нека хвале Господа за милост Његову, и за чудеса Његова ради синова људских!
9 Want Hij heeft de dorstige ziel verzadigd, en de hongerige ziel met goed vervuld;
Јер сити душу ташту, и душу гладну пуни добра.
10 Die in duisternis en de schaduw des doods zaten, gebonden met verdrukking en ijzer;
Седеше у тами и у сену смртном, оковани у тугу и у гвожђе;
11 Omdat zij wederspannig waren geweest tegen Gods geboden, en den raad des Allerhoogsten onwaardiglijk verworpen hadden.
Јер не слушаше речи Божијих, и не марише за вољу Вишњег.
12 Waarom Hij hun het hart door zwarigheid vernederd heeft; zij zijn gestruikeld, en er was geen helper.
Он поништи срце њихово страдањем; спотакоше се, и не беше кога да помогне.
13 Doch roepende tot den HEERE in de benauwdheid, die zij hadden, verloste Hij hen uit hun angsten.
Али завикаше ка Господу у тузи својој, и избави их из невоље њихове;
14 Hij voerde hen uit de duisternis en de schaduw des doods, en Hij brak hun banden.
Изведе их из таме и сена смртног, и раскиде окове њихове.
15 Laat hen voor den HEERE Zijn goedertierenheid loven, en Zijn wonderwerken voor de kinderen der mensen;
Нека хвале Господа за милост Његову, и за чудеса Његова ради синова људских!
16 Want Hij heeft de koperen deuren gebroken, en de ijzeren grendelen in stukken gehouwen.
Јер разби врата бронзана, и преворнице гвоздене сломи.
17 De zotten worden om den weg hunner overtreding, en om hun ongerechtigheden geplaagd;
Безумници страдаше за неваљале путеве своје, и за неправде своје.
18 Hun ziel gruwelde van alle spijze, en zij waren tot aan de poorten des doods gekomen.
Свако се јело гадило души њиховој, и дођоше до врата смртних.
19 Doch roepende tot den HEERE in de benauwdheid, die zij hadden, verloste Hij hen uit hun angsten.
Али завикаше ка Господу у тузи својој, и избави их из невоље њихове.
20 Hij zond Zijn woord uit, en heelde hen, en rukte hen uit hun kuilen.
Посла реч своју и исцели их, и избави их из гроба њиховог.
21 Laat hen voor den HEERE Zijn goedertierenheid loven, en Zijn wonderwerken voor de kinderen der mensen.
Нека хвале Господа за милост Његову, и за чудеса Његова ради синова људских!
22 En dat zij lofofferen offeren, en met gejuich Zijn werken vertellen.
И нека принесу жртву за хвалу, и казују дела Његова у песмама!
23 Die met schepen ter zee afvaren, handel doende op grote wateren;
Који плове по мору на корабљима, и раде на великим водама,
24 Die zien de werken des HEEREN, en Zijn wonderwerken in de diepte.
Они су видели дела Господња, и чудеса Његова у дубини.
25 Als Hij spreekt, zo doet Hij een stormwind opstaan, die haar golven omhoog verheft.
Каже, и диже се силан ветар, и устају вали на њему,
26 Zij rijzen op naar den hemel; zij dalen neder tot in de afgronden; hun ziel versmelt van angst.
Дижу се до небеса и спуштају до бездана: душа се њихова у невољи разлива;
27 Zij dansen en waggelen als een dronken man, en al hun wijsheid wordt verslonden.
Посрћу и љуљају се као пијани; све мудрости њихове нестаје.
28 Doch roepende tot den HEERE in de benauwdheid, die zij hadden, zo voerde Hij hen uit hun angsten.
Али завикаше ка Господу у тузи својој, и изведе их из невоље њихове.
29 Hij doet den storm stilstaan, zodat hun golven stilzwijgen.
Он обраћа ветар у тишину, и вали њихови умукну.
30 Dan zijn zij verblijd, omdat zij gestild zijn, en dat Hij hen tot de haven hunner begeerte geleid heeft.
Веселе се кад се стишају, и води их у пристаниште које желе.
31 Laat hen voor den HEERE Zijn goedertierenheid loven, en Zijn wonderwerken voor de kinderen der mensen;
Нека хвале Господа за милост Његову, и за чудеса Његова ради синова људских!
32 En Hem verhogen in de gemeente des volks, en in het gestoelte der oudsten Hem roemen.
Нека Га узвишују на сабору народном, на скупштини старешинској славе Га!
33 Hij stelt de rivieren tot een woestijn, en watertochten tot dorstig land.
Он претвара реке у пустињу, и изворе водене у сухоту,
34 Het vruchtbaar land tot zouten grond, om de boosheid dergenen, die daarin wonen.
Родну земљу у слану пустару за неваљалство оних који живе на њој.
35 Hij stelt de woestijn tot een waterpoel, en het dorre land tot watertochten.
Он претвара пустињу у језера, и суву земљу у изворе водене,
36 En Hij doet de hongerigen aldaar wonen, en zij stichten een stad ter woning;
И насељава онамо гладне. Они зидају градове за живљење;
37 En bezaaien akkers, en planten wijngaarden, die inkomende vrucht voortbrengen.
Сеју поља, саде винограде и сабирају летину.
38 En Hij zegent hen, zodat zij zeer vermenigvuldigen, en hun vee vermindert Hij niet.
Благосиља их и множе се јако, и стоке им не умањује.
39 Daarna verminderen zij, en komen ten onder, door verdrukking, kwaad en droefenis.
Пре их беше мало, падаху од зла и невоље, што их стизаше.
40 Hij stort verachting uit over de prinsen, en doet hen dwalen in het woeste, waar geen weg is.
Он сипа срамоту на кнезове, и оставља их да лутају по пустињи где нема путева.
41 Maar Hij brengt den nooddruftige uit de verdrukking in een hoog vertrek, en maakt de huisgezinnen als kudden.
Он извлачи убогога из невоље, и племена множи као стадо.
42 De oprechten zien het, en zijn verblijd, maar alle ongerechtigheid stopt haar mond.
Добри виде и радују се, а свако неваљалство затискује уста своја.
43 Wie is wijs? Die neme deze dingen waar; en dat zij verstandelijk letten op de goedertierenheden des HEEREN.
Ко је мудар, нека запамти ово, и нека познају милости Господње.
