Psalmen 107
1 Looft den HEERE, want Hij is goed; want Zijn goedertierenheid is in der eeuwigheid.
A sitlohnah tah kumhal hil ham a then dongah BOEIPA te uem uh lah.
2 Dat zulks de bevrijden des HEEREN zeggen, die Hij van de hand der wederpartijders bevrijd heeft.
Rhal kut lamkah a tlan hlang loh BOEIPA kah a tlan te thui saeh.
3 En Hij die uit de landen verzameld heeft, van het oosten en van het westen, van het noorden en van de zee.
Te vaengah amih te khocuk, khotlak, tlangpuei, tuitunli, khohmuen amkah a coi.
4 Die in de woestijn dwaalden, in een weg der wildernis, die geen stad ter woning vonden;
Khosoek khopong ah khopuei tolrhum longpuei a hmuh uh mueh la kho a hmanguh.
5 Zij waren hongerig, ook dorstig; hun ziel was in hen overstelpt.
Bungpong neh tuihalh la a khuiah a hinglu te rhae.
6 Doch roepende tot den HEERE in de benauwdheid, die zij hadden, heeft Hij hen gered uit hun angsten;
Kho a bing vaengah BOEIPA te a khue uh tih khobing khui lamkah amih te a huul.
7 En Hij leidde hen op een rechten weg, om te gaan tot een stad ter woning.
Te dongah amih te tolrhum khopuei la caeh ham a thuem longpuei neh a hoihaeng.
8 Laat hen voor den HEERE Zijn goedertierenheid loven, en Zijn wonderwerken voor de kinderen der mensen;
Hlang koca rhoek ham a sitlohnah neh khobaerhambae aka sai BOEIPA te uem uh pai saeh.
9 Want Hij heeft de dorstige ziel verzadigd, en de hongerige ziel met goed vervuld;
A hinglu aka halthi te tuihalh a dip pah sak tih a hinglu aka pongnaeng te khaw hnothen a cung sak.
10 Die in duisternis en de schaduw des doods zaten, gebonden met verdrukking en ijzer;
Hlangvang tah khohmuep neh dueknah hlipkhup kah thirhui neh phacipphabaem la aka ngol thongtla la coenguh.
11 Omdat zij wederspannig waren geweest tegen Gods geboden, en den raad des Allerhoogsten onwaardiglijk verworpen hadden.
Pathen kah olka te a koek uh tih Khohni kah oluen khaw a tlaitlaek uh.
12 Waarom Hij hun het hart door zwarigheid vernederd heeft; zij zijn gestruikeld, en er was geen helper.
Te dongah thakthaenah dongla a kunyun sak tih a lungbuei a toh uh vaengah bom pawh.
13 Doch roepende tot den HEERE in de benauwdheid, die zij hadden, verloste Hij hen uit hun angsten.
Tedae kho a bing uh vaengah BOEIPA taengla pang uh tih amih te khobing khui lamkah koep a khang.
14 Hij voerde hen uit de duisternis en de schaduw des doods, en Hij brak hun banden.
Amih te khohmuep neh dueknah hlipkhup lamkah a poh tih a kuelrhui khaw a bawt pah.
15 Laat hen voor den HEERE Zijn goedertierenheid loven, en Zijn wonderwerken voor de kinderen der mensen;
Hlang koca rhoek ham a sitlohnah neh khobaerhambae aka sai BOEIPA te uem uh pai saeh.
16 Want Hij heeft de koperen deuren gebroken, en de ijzeren grendelen in stukken gehouwen.
Rhohum thohkhaih te a phil tih thicung thohkalh khaw a tloek.
17 De zotten worden om den weg hunner overtreding, en om hun ongerechtigheden geplaagd;
Amih tah boekoek longpuei kah hlang ang neh amamih kathaesainah dongah phaep uh.
18 Hun ziel gruwelde van alle spijze, en zij waren tot aan de poorten des doods gekomen.
A hinglu loh caak boeih a tuei pah uh tih dueknah vongka te a paan uh.
19 Doch roepende tot den HEERE in de benauwdheid, die zij hadden, verloste Hij hen uit hun angsten.
Kho a bing vaengah BOEIPA taengah pang uh tih amih te khobing khui lamkah a khang.
20 Hij zond Zijn woord uit, en heelde hen, en rukte hen uit hun kuilen.
A ol a hlah phoeiah amih a hoeih sak tih amih rhomhmop te a poeng a hal sak.
21 Laat hen voor den HEERE Zijn goedertierenheid loven, en Zijn wonderwerken voor de kinderen der mensen.
Hlang koca rhoek ham a sitlohnah neh khobaerhambae aka sai BOEIPA te uem uh pai saeh.
22 En dat zij lofofferen offeren, en met gejuich Zijn werken vertellen.
Te dongah uemonah hmueih te nawn uh saeh lamtah tamlung neh a bibi te doek uh saeh.
23 Die met schepen ter zee afvaren, handel doende op grote wateren;
Sangpho neh tuitunli ah suntla uh tih tui puei ah bitat aka saii rhoek loh,
24 Die zien de werken des HEEREN, en Zijn wonderwerken in de diepte.
BOEIPA kah bibi neh a laedil kah khobaerhambae te a hmuh uh.
25 Als Hij spreekt, zo doet Hij een stormwind opstaan, die haar golven omhoog verheft.
A voek vaengah hlipuei khohli thoo tih tuilae khaw samboek.
26 Zij rijzen op naar den hemel; zij dalen neder tot in de afgronden; hun ziel versmelt van angst.
Vaan la luei uh tih tuidung la a suntlak uh vaengah a hinglu tah yoethaenah neh paci uh.
27 Zij dansen en waggelen als een dronken man, en al hun wijsheid wordt verslonden.
Yurhui bangla lam uh tih a yoka dongah a cueihnah boeih hma uh.
28 Doch roepende tot den HEERE in de benauwdheid, die zij hadden, zo voerde Hij hen uit hun angsten.
Kho a bing vaengah BOEIPA taengla pang uh tih amih te khobing khui lamkah a poh.
29 Hij doet den storm stilstaan, zodat hun golven stilzwijgen.
Hlipuei te bidip la a duem sak tih tuiphu rhoek khaw ngam uh.
30 Dan zijn zij verblijd, omdat zij gestild zijn, en dat Hij hen tot de haven hunner begeerte geleid heeft.
Tuiphu a sap vaengah a kohoe uh tih amamih kah a naepnah langdai la a mawt.
31 Laat hen voor den HEERE Zijn goedertierenheid loven, en Zijn wonderwerken voor de kinderen der mensen;
Hlang koca rhoek ham a sitlohnah neh khobaerhambae aka sai BOEIPA te uem uh pai saeh.
32 En Hem verhogen in de gemeente des volks, en in het gestoelte der oudsten Hem roemen.
Te dongah pilnam hlangping lakliah amah te pomsang uh saeh lamtah patong rhoek kah tolrhum ah thangthen uh saeh.
33 Hij stelt de rivieren tot een woestijn, en watertochten tot dorstig land.
Tuiva te khosoek la, tuiphuet tui khaw tuihang la a khueh.
34 Het vruchtbaar land tot zouten grond, om de boosheid dergenen, die daarin wonen.
Cangthen kho khaw boethae loh kho a sak thil dongah lungkaehlai la,
35 Hij stelt de woestijn tot een waterpoel, en het dorre land tot watertochten.
khosoek te tuibap tui la, rhamrhae lai khaw tuiphuet tui la a khueh.
36 En Hij doet de hongerigen aldaar wonen, en zij stichten een stad ter woning;
Teah te bungpong rhoek kho a sak sak tih tolrhum khopuei a thong uh.
37 En bezaaien akkers, en planten wijngaarden, die inkomende vrucht voortbrengen.
Te vaengah khohmuen a tawn uh tih misur a tue dongah a vuei a thaih cuen.
38 En Hij zegent hen, zodat zij zeer vermenigvuldigen, en hun vee vermindert Hij niet.
Amih te yoethen a paek tih muep a ping uh vaengah a rhamsa khaw polpai sak pawh.
39 Daarna verminderen zij, en komen ten onder, door verdrukking, kwaad en droefenis.
Tedae a polpai uh vaengah caya yoethae neh kothae dongah ngam uh sut.
40 Hij stort verachting uit over de prinsen, en doet hen dwalen in het woeste, waar geen weg is.
Hlangcong rhoek te nueihbu a hawk thil tih long mueng hinghong la kho a hmang sak.
41 Maar Hij brengt den nooddruftige uit de verdrukking in een hoog vertrek, en maakt de huisgezinnen als kudden.
Tedae khodaeng te phacipphabaem lamkah a hoeptlang tih a hui a ko te boiva bangla a khueh.
42 De oprechten zien het, en zijn verblijd, maar alle ongerechtigheid stopt haar mond.
Aka thuem rhoek loh a hmuh uh vaengah a kohoe uh dae dumlai boeih long tah a ka khoep a buem.
43 Wie is wijs? Die neme deze dingen waar; en dat zij verstandelijk letten op de goedertierenheden des HEEREN.
U khaw aka cueih long tah hekah he kuem saeh lamtah BOEIPA kah sitlohnah te yakming uh saeh.
