< Psalmen 106 >
1 Hallelujah! Looft den HEERE, want Hij is goed, want Zijn goedertierenheid is in der eeuwigheid.
Dejen que el Señor sea alabado. Alaben al Señor, porque él es bueno; porque su misericordia es inmutable para siempre.
2 Wie zal de mogendheden des HEEREN uitspreken, al Zijn lof verkondigen?
¿Quién puede dar cuenta de los grandes actos del Señor, o dejar en claro toda su alabanza?
3 Welgelukzalig zijn zij, die het recht onderhouden, die te aller tijd gerechtigheid doet.
Felices son aquellos cuyas decisiones son rectas, y el que hace justicia todo el tiempo.
4 Gedenk mijner, o HEERE! naar het welbehagen tot Uw volk, bezoek mij met Uw heil;
Recuerda, oh Señor, cuando eres bueno con tu pueblo; Oh, deja que tu salvación venga a mí;
5 Opdat ik aanschouwe het goede Uwer uitverkorenen; opdat ik mij verblijde met de blijdschap Uws volks; opdat ik mij beroeme met Uw erfdeel.
Para que pueda ver el bienestar de las personas de tu elección y participe en la alegría de tu nación y enorgullezca de tu herencia.
6 Wij hebben gezondigd, mitsgaders onze vaderen, wij hebben verkeerdelijk gedaan; wij hebben goddelooslijk gehandeld.
Somos pecadores como nuestros padres, hemos hecho mal, nuestros actos son malos.
7 Onze vaders in Egypte hebben niet gelet op Uw wonderen; zij zijn der menigte Uwer goedertierenheid niet gedachtig geweest; maar zij waren wederspannig aan de zee, bij de Schelfzee.
Nuestros padres no pensaron en tus maravillas en Egipto; ellos no guardaron en la memoria la gran cantidad de tus misericordias, sino que te dieron motivos para la ira en el mar, incluso en el Mar Rojo.
8 Doch Hij verloste hen om Zijns Naams wil, opdat Hij Zijn mogendheid bekend maakte.
Pero él era su salvador a causa de su nombre, para que los hombres pudieran ver su gran poder.
9 En Hij schold de Schelfzee, zodat zij verdroogde, en Hij deed hen wandelen door de afgronden, als door een woestijn.
Por su palabra, el mar Rojo se secó, y él los llevó por las aguas profundas como a través del desierto.
10 En Hij verloste hen uit de hand des haters, en Hij bevrijdde hen van de hand des vijands.
Y los tomó a salvo de las manos de sus enemigos, y los mantuvo lejos de los ataques de los que estaban contra ellos.
11 En de wateren overdekten hun wederpartijders; niet een van hen bleef over.
Y las aguas pasaron sobre sus enemigos; todos ellos llegaron a su fin.
12 Toen geloofden zij aan Zijn woorden; zij zongen Zijn lof.
Entonces tuvieron fe en su palabra; ellos le dieron canciones de alabanza.
13 Doch zij vergaten haast Zijn werken, zij verbeidden naar Zijn raad niet.
Pero el recuerdo de sus obras fue breve; no esperando ser guiado por él,
14 Maar zij werden belust met lust in de woestijn, en zij verzochten God in de wildernis.
Ellos dieron paso a sus malos deseos en la tierra baldía, y pusieron a Dios a prueba en el desierto.
15 Toen gaf Hij hun hun begeerte; maar Hij zond aan hun zielen een magerheid.
Y él les dio su pedido, pero envió una enfermedad devastadora en sus almas.
16 En zij benijdden Mozes in het leger, en Aaron, den heilige des HEEREN.
Estaban llenos de envidia contra Moisés en las tiendas, y contra Aarón, el santo del Señor.
17 De aarde deed zich open, en verslond Dathan, en overdekte de vergadering van Abiram.
La apertura de la tierra puso fin a Datán, cubriendo a Abiram y su banda.
18 En een vuur brandde onder hun vergadering, een vlam stak de goddelozen aan brand.
Y se encendió un fuego entre sus tiendas; los pecadores fueron quemados por las llamas.
19 Zij maakten een kalf bij Horeb, en zij bogen zich voor een gegoten beeld.
Hicieron un becerro en Horeb, y adoraron a una imagen de oro.
20 En zij veranderden hun Eer in de gedaante van een os, die gras eet.
Y su gloria fue transformada en imagen de buey, cuyo alimento es hierba.
21 Zij vergaten God, hun Heiland, Die grote dingen gedaan had in Egypte;
No tenían memoria de Dios su salvador, que había hecho grandes cosas en Egipto;
22 Wonderdaden in het land van Cham; vreselijke dingen aan de Schelfzee.
Obras de maravilla en la tierra de Ham, y cosas de miedo en el Mar Rojo.
23 Dies Hij zeide, dat Hij hen verdelgen zou, ten ware Mozes, Zijn uitverkorene, in de scheure voor Zijn aangezicht gestaan had, om Zijn grimmigheid af te keren, dat Hij hen niet verdierf.
Y él se proponía poner fin a ellos si Moisés, su siervo especial, no se hubiera levantado delante de él, entre él y su pueblo, haciendo retroceder su ira, para guardarlos de la destrucción.
24 Zij versmaadden ook het gewenste land; zij geloofden Zijn woord niet.
Estaban disgustados con la buena tierra; no tenían fe en su palabra;
25 Maar zij murmureerden in hun tenten; naar de stem des HEEREN hoorden zij niet.
Hablando contra él secretamente en sus tiendas, no escucharon la voz del Señor.
26 Dies hief Hij tegen hen Zijn hand op, zwerende, dat Hij hen nedervellen zou in de woestijn;
Entonces les juró que los exterminaría en la tierra baldía.
27 En dat Hij hun zaad zou nedervellen onder de heidenen, en hen verstrooien zou door de landen.
para que sus hijos se mezclen entre las naciones, y sean enviados a otras tierras.
28 Ook hebben zij zich gekoppeld aan Baal-Peor, en zij hebben de offeranden der doden gegeten.
Y se juntaron con Baal-peor, y tomaron parte en las ofrendas a los muertos.
29 En zij hebben den Heere tot toorn verwekt met hun daden, zodat de plaag een inbreuk onder hen deed.
Entonces lo enojaron por su comportamiento; y él envió enfermedad sobre ellos.
30 Toen stond Pinehas op, en hij oefende gericht, en de plaag werd opgehouden.
Entonces se levantó Finees y oró por ellos; y la enfermedad no se expandió.
31 En het is hem gerekend tot gerechtigheid, van geslacht tot geslacht tot in eeuwigheid.
Y todas las generaciones que vinieron después de él guardaban para siempre el recuerdo de su justicia.
32 Zij maakten Hem ook zeer toornig aan het twistwater, en het ging Mozes kwalijk om hunnentwil.
E hicieron enojar a Dios otra vez en las aguas de Meriba, y Moisés se angustió por causa de ellos;
33 Want zij verbitterden zijn geest, zodat hij wat onbedachtelijk voortbracht met zijn lippen.
Porque ellos hicieron amargar su espíritu, y él dijo cosas impías.
34 Zij hebben die volken niet verdelgd, die de HEERE hun gezegd had;
No pusieron fin a los pueblos, como el Señor había dicho;
35 Maar zij vermengden zich met de heidenen, en leerden derzelver werken.
Pero se unieron a las naciones, aprendiendo sus obras.
36 En zij dienden hun afgoden, en zij werden hun tot een strik.
Y adoraron a las imágenes; que eran un peligro para ellos:
37 Daarenboven hebben zij hun zonen en hun dochteren den duivelen geofferd.
Incluso hicieron ofrendas de sus hijos y sus hijas a espíritus malignos,
38 En zij hebben onschuldig bloed vergoten, het bloed hunner zonen en hunner dochteren, die zij den afgoden van Kanaan hebben opgeofferd; zodat het land door deze bloedschulden is ontheiligd geworden.
Y dieron la sangre de sus hijos y de sus hijas que no habían hecho mal, ofreciéndolas a las imágenes de Canaán; y la tierra quedó contaminada con sangre.
39 En zij ontreinigden zich door hun werken, en zij hebben gehoereerd door hun daden.
Y se contaminaron con sus obras, yendo tras sus malos deseos.
40 Dies is de toorn des HEEREN ontstoken tegen Zijn volk, en Hij heeft een gruwel gehad aan Zijn erfdeel.
Entonces la ira del Señor ardió contra su pueblo, y él se enojó contra su heredad.
41 En Hij gaf hen in de hand der heidenen, en hun haters heersten over hen.
Y él los entregó en manos de las naciones; y fueron gobernados por sus enemigos.
42 En hun vijanden hebben hen verdrukt, en zij zijn vernederd geworden onder hun hand.
Por ellos fueron aplastados, y humillados bajo sus manos.
43 Hij heeft hen menigmaal gered; maar zij verbitterden Hem door hun raad, en werden uitgeteerd door hun ongerechtigheid.
Una y otra vez los hizo libres; pero sus corazones se volvieron contra su propósito, y fueron vencidos por sus pecados.
44 Nochtans zag Hij hun benauwdheid aan, als Hij hun geschrei hoorde.
Pero cuando su clamor llegó a sus oídos, tuvo piedad de su problema:
45 En Hij dacht tot hun beste aan Zijn verbond, en het berouwde Hem naar de veelheid Zijner goedertierenheden.
Y tuvo en cuenta su acuerdo con ellos, y en su gran misericordia les dio el perdón.
46 Dies gaf Hij hun barmhartigheid voor het aangezicht van allen, die hen gevangen hadden.
Él puso lástima en los corazones de aquellos que los hicieron prisioneros.
47 Verlos ons, HEERE, onze God! en verzamel ons uit de heidenen, opdat wij den Naam Uwer heiligheid loven, ons beroemende in Uw lof.
Sé nuestro Salvador, Señor Dios nuestro, y nos volvamos a reunir de entre las naciones, para que glorifiquemos tu santo nombre y nos gloriamos en tu alabanza.
48 Geloofd zij de HEERE, de God Israels, van eeuwigheid en tot in eeuwigheid; en al het volk zegge: Amen, Hallelujah!
Alabado sea el Señor Dios de Israel por los siglos de los siglos; y que toda la gente diga: que así sea. Alaba al Señor.