Psalmen 106

1 Hallelujah! Looft den HEERE, want Hij is goed, want Zijn goedertierenheid is in der eeuwigheid.

¡Alaben al Señor! ¡Agradézcanle, porque es bueno! Su gran amor durará para siempre.

2 Wie zal de mogendheden des HEEREN uitspreken, al Zijn lof verkondigen?

¿Quién puede dar cuenta de todas las maravillas que el Señor ha hecho? ¿Quién puede darle toda la alabanza que merece?

3 Welgelukzalig zijn zij, die het recht onderhouden, die te aller tijd gerechtigheid doet.

Felices son esos que tratan a la gente de forma justa, quienes siempre hacen lo correcto.

4 Gedenk mijner, o HEERE! naar het welbehagen tot Uw volk, bezoek mij met Uw heil;

Acuérdate de mi, por favor, cuando seas generoso con tu pueblo; piensa en mí cuando vengas a salvar.

5 Opdat ik aanschouwe het goede Uwer uitverkorenen; opdat ik mij verblijde met de blijdschap Uws volks; opdat ik mij beroeme met Uw erfdeel.

Déjame ver a tu pueblo escogido prosperar; déjame alegrarme juntamente con tu nación santa; déjame compartir tu gozo con los tuyos.

6 Wij hebben gezondigd, mitsgaders onze vaderen, wij hebben verkeerdelijk gedaan; wij hebben goddelooslijk gehandeld.

Hemos pecado como nuestros antepasados. Nos hemos equivocado. Somos culpables.

7 Onze vaders in Egypte hebben niet gelet op Uw wonderen; zij zijn der menigte Uwer goedertierenheid niet gedachtig geweest; maar zij waren wederspannig aan de zee, bij de Schelfzee.

No prestaron atención a todas las cosas buenas que hiciste. No guardaron en su corazón cuánto los amabas, sino que eligieron rebelarse en el mar Rojo.

8 Doch Hij verloste hen om Zijns Naams wil, opdat Hij Zijn mogendheid bekend maakte.

Tanto así que los salvó por su carácter santo, y para mostrar su poder

9 En Hij schold de Schelfzee, zodat zij verdroogde, en Hij deed hen wandelen door de afgronden, als door een woestijn.

Él dio la orden al mar Rojo, y este se secó. Guió a su pueblo a través de la profundidad del mar como si fueran por el desierto.

10 En Hij verloste hen uit de hand des haters, en Hij bevrijdde hen van de hand des vijands.

Los rescató de aquellos que lo odiaban; los salvó del poder de sus enemigos.

11 En de wateren overdekten hun wederpartijders; niet een van hen bleef over.

El agua ahogó a sus enemigos, ni uno de ellos sobrevivió,

12 Toen geloofden zij aan Zijn woorden; zij zongen Zijn lof.

Entonces su pueblo confió en lo que él había prometido, y cantó alabanzas a su nombre.

13 Doch zij vergaten haast Zijn werken, zij verbeidden naar Zijn raad niet.

Pero ellos olvidaron rápidamente lo que Dios había hecho por ellos, y no escucharon sus advertencias.

14 Maar zij werden belust met lust in de woestijn, en zij verzochten God in de wildernis.

Estaban llenos de ansias desesperadas en el desierto; provocaron a Dios en el desierto.

15 Toen gaf Hij hun hun begeerte; maar Hij zond aan hun zielen een magerheid.

Dios les dio lo que querían, pero también les envió una plaga.

16 En zij benijdden Mozes in het leger, en Aaron, den heilige des HEEREN.

La gente se volvió celosa de Moisés, y de Aarón, los sacerdotes santos del Señor.

17 De aarde deed zich open, en verslond Dathan, en overdekte de vergadering van Abiram.

La tierra se abrió y se tragó a Datán; sepultó a Abiram y a sus seguidores.

18 En een vuur brandde onder hun vergadering, een vlam stak de goddelozen aan brand.

Fuego ardiente se encendió en medio de ellos. Una llama que los quemó a todos.

19 Zij maakten een kalf bij Horeb, en zij bogen zich voor een gegoten beeld.

En el monte Sinaí elaboraron un becerro, se postraron ante un ídolo de metal.

20 En zij veranderden hun Eer in de gedaante van een os, die gras eet.

¡Reemplazaron su rey de gloria por un toro que comía yerba!

21 Zij vergaten God, hun Heiland, Die grote dingen gedaan had in Egypte;

Se olvidaron de Dios, su Salvador, quien había hecho cosas maravillosas en Egipto;

22 Wonderdaden in het land van Cham; vreselijke dingen aan de Schelfzee.

obrando toda clase de milagros en la tierra de Cam, haciendo cosas maravillosas en el mar Rojo.

23 Dies Hij zeide, dat Hij hen verdelgen zou, ten ware Mozes, Zijn uitverkorene, in de scheure voor Zijn aangezicht gestaan had, om Zijn grimmigheid af te keren, dat Hij hen niet verdierf.

Y entonces dijo que iba a destruirlos, pero Moisés, su líder escogido, se colocó entre Dios y el pueblo para persuadirlo de nos destruirlos en su ira.

24 Zij versmaadden ook het gewenste land; zij geloofden Zijn woord niet.

Más tarde el pueblo se rehusó a entrar a la tierra prometida; no confiaron en que Él cumpliría lo que había prometido.

25 Maar zij murmureerden in hun tenten; naar de stem des HEEREN hoorden zij niet.

Hablaban en sus tiendas sobre el Señor, y se rehusaron a obedecer lo que les había ordenado.

26 Dies hief Hij tegen hen Zijn hand op, zwerende, dat Hij hen nedervellen zou in de woestijn;

Entonces levantó su mano para hacerles una seria advertencia de que los destruiría en el desierto,

27 En dat Hij hun zaad zou nedervellen onder de heidenen, en hen verstrooien zou door de landen.

que dispersaría a sus descendientes entre las naciones, mandándolos a países lejanos.

28 Ook hebben zij zich gekoppeld aan Baal-Peor, en zij hebben de offeranden der doden gegeten.

Proclamaron fidelidad a Baal Peor, y comieron alimento sacrificado a los muertos.

29 En zij hebben den Heere tot toorn verwekt met hun daden, zodat de plaag een inbreuk onder hen deed.

Provocaron al Señor con lo que hicieron, haciéndolo enojar, y una plaga cayó sobre ellos.

30 Toen stond Pinehas op, en hij oefende gericht, en de plaag werd opgehouden.

Pero Finees tomó un lugar por el Señor e intervino, y la plaga se detuvo.

31 En het is hem gerekend tot gerechtigheid, van geslacht tot geslacht tot in eeuwigheid.

Ha sido considerado como un hombre que vivió con rectitud desde entonces hasta ahora, durante todas las generaciones.

32 Zij maakten Hem ook zeer toornig aan het twistwater, en het ging Mozes kwalijk om hunnentwil.

También hicieron airar al Señor en las aguas de Meribá, cuando las cosas se pusieron en contra de Moisés por culpa de ellos.

33 Want zij verbitterden zijn geest, zodat hij wat onbedachtelijk voortbracht met zijn lippen.

Lo hicieron enfurecer tanto que habló sin pensar en el calor del momento.

34 Zij hebben die volken niet verdelgd, die de HEERE hun gezegd had;

No destruyeron a los pueblos paganos como el Señor les había dicho,

35 Maar zij vermengden zich met de heidenen, en leerden derzelver werken.

sino que en su lugar se unieron a ellos y adoptaron su estilo de vida.

36 En zij dienden hun afgoden, en zij werden hun tot een strik.

Adoraron a sus ídolos paganos que se convirtieron en una trampa para ellos.

37 Daarenboven hebben zij hun zonen en hun dochteren den duivelen geofferd.

Incluso rindieron en sacrificio a sus hijos e hijas a esos demonios.

38 En zij hebben onschuldig bloed vergoten, het bloed hunner zonen en hunner dochteren, die zij den afgoden van Kanaan hebben opgeofferd; zodat het land door deze bloedschulden is ontheiligd geworden.

Derramaron sangre de niños inocentes, sus propios hijos, sacrificándolos a los dioses de Canaán. Al hacerlo, mancharon la tierra con sangre.

39 En zij ontreinigden zich door hun werken, en zij hebben gehoereerd door hun daden.

Incluso mancharon sus propias vidas con lo que hicieron: sus acciones fueron adulterio espiritual.

40 Dies is de toorn des HEEREN ontstoken tegen Zijn volk, en Hij heeft een gruwel gehad aan Zijn erfdeel.

Por eso el Señor se airó con su pueblo, odió a aquellos que le pertenecían.

41 En Hij gaf hen in de hand der heidenen, en hun haters heersten over hen.

Y los entregó a las naciones paganas. Estos pueblos que los odiaban ahora se convirtieron en sus dirigentes.

42 En hun vijanden hebben hen verdrukt, en zij zijn vernederd geworden onder hun hand.

Sus enemigos los dominaron y los doblegaron con su poder.

43 Hij heeft hen menigmaal gered; maar zij verbitterden Hem door hun raad, en werden uitgeteerd door hun ongerechtigheid.

El Señor los rescató repetidas veces, pero ellos continuaron con sus actos rebeldes, hasta que fueron destruidos por sus propios pecados.

44 Nochtans zag Hij hun benauwdheid aan, als Hij hun geschrei hoorde.

Pero, a pesar de todo esto, el Señor fue movido por su sufrimiento; oyó sus lamentos quejumbrosos.

45 En Hij dacht tot hun beste aan Zijn verbond, en het berouwde Hem naar de veelheid Zijner goedertierenheden.

Recordó el pacto que había hecho con ellos, y se contuvo por gran bondad y amor.

46 Dies gaf Hij hun barmhartigheid voor het aangezicht van allen, die hen gevangen hadden.

Hizo que los pueblos que los habían capturado los trataran con misericordia.

47 Verlos ons, HEERE, onze God! en verzamel ons uit de heidenen, opdat wij den Naam Uwer heiligheid loven, ons beroemende in Uw lof.

¡Sálvanos, Señor, Dios nuestro! reúnenos nuevamente de entre todas las naciones, para que podamos agradecerte y hablar de lo maravilloso que eres.

48 Geloofd zij de HEERE, de God Israels, van eeuwigheid en tot in eeuwigheid; en al het volk zegge: Amen, Hallelujah!

¡Cuán grande es el Señor, el Dios de Israel, quien vive por siempre y para siempre! ¡Todo el mundo diga “Amén”! ¡Alaben al Señor!