Psalmen 106

1 Hallelujah! Looft den HEERE, want Hij is goed, want Zijn goedertierenheid is in der eeuwigheid.

Хвалите Господа, јер је добар, јер је довека милост Његова.

2 Wie zal de mogendheden des HEEREN uitspreken, al Zijn lof verkondigen?

Ко ће исказати силу Господњу? Испричати сву славу Његову?

3 Welgelukzalig zijn zij, die het recht onderhouden, die te aller tijd gerechtigheid doet.

Благо онима који држе истину и творе право свагда!

4 Gedenk mijner, o HEERE! naar het welbehagen tot Uw volk, bezoek mij met Uw heil;

Опомени ме се, Господе, по својој милости к народу свом; походи ме помоћу својом,

5 Opdat ik aanschouwe het goede Uwer uitverkorenen; opdat ik mij verblijde met de blijdschap Uws volks; opdat ik mij beroeme met Uw erfdeel.

Да бих видео у добру изабране Твоје, веселио се у весељу народа Твог, хвалио се заједно с наследством Твојим.

6 Wij hebben gezondigd, mitsgaders onze vaderen, wij hebben verkeerdelijk gedaan; wij hebben goddelooslijk gehandeld.

Згрешисмо с оцима својим, постасмо кривци, безаконици.

7 Onze vaders in Egypte hebben niet gelet op Uw wonderen; zij zijn der menigte Uwer goedertierenheid niet gedachtig geweest; maar zij waren wederspannig aan de zee, bij de Schelfzee.

Оци наши у Мисиру не разумеше чудеса Твојих, не опомињаше се великих милости Твојих, и викаше крај мора, крај Црвеног Мора.

8 Doch Hij verloste hen om Zijns Naams wil, opdat Hij Zijn mogendheid bekend maakte.

Али им Он поможе имена свог ради, да би показао силу своју.

9 En Hij schold de Schelfzee, zodat zij verdroogde, en Hij deed hen wandelen door de afgronden, als door een woestijn.

Запрети Црвеном Мору, и пресахну; и преведе их преко бездане као преко пустиње;

10 En Hij verloste hen uit de hand des haters, en Hij bevrijdde hen van de hand des vijands.

И сачува их од руке ненавидникове, и избави их из руке непријатељеве.

11 En de wateren overdekten hun wederpartijders; niet een van hen bleef over.

Покри вода непријатеље њихове, ниједан од њих не оста.

12 Toen geloofden zij aan Zijn woorden; zij zongen Zijn lof.

Тада вероваше речима Његовим, и певаше Му хвалу.

13 Doch zij vergaten haast Zijn werken, zij verbeidden naar Zijn raad niet.

Али брзо заборавише дела Његова, и не почекаше воље Његове.

14 Maar zij werden belust met lust in de woestijn, en zij verzochten God in de wildernis.

Полакомише се у пустињи, и стадоше кушати Бога у земљи где се не живи.

15 Toen gaf Hij hun hun begeerte; maar Hij zond aan hun zielen een magerheid.

Он испуни молбу њихову, али посла погибао на душу њихову.

16 En zij benijdden Mozes in het leger, en Aaron, den heilige des HEEREN.

Позавидеше Мојсију и Арону, ког беше Господ осветио.

17 De aarde deed zich open, en verslond Dathan, en overdekte de vergadering van Abiram.

Раседе се земља, и прождре Датана и затрпа чету Авиронову.

18 En een vuur brandde onder hun vergadering, een vlam stak de goddelozen aan brand.

И спали огањ чету њихову, и пламен сажеже безбожнике.

19 Zij maakten een kalf bij Horeb, en zij bogen zich voor een gegoten beeld.

Начинише теле код Хорива, и клањаху се кипу.

20 En zij veranderden hun Eer in de gedaante van een os, die gras eet.

Мењаху славу своју на прилику вола, који једе траву.

21 Zij vergaten God, hun Heiland, Die grote dingen gedaan had in Egypte;

Заборавише Бога, Спаситеља свог, који је учинио велика дела у Мисиру,

22 Wonderdaden in het land van Cham; vreselijke dingen aan de Schelfzee.

Дивна у земљи Хамовој, страшна на Црвеном Мору.

23 Dies Hij zeide, dat Hij hen verdelgen zou, ten ware Mozes, Zijn uitverkorene, in de scheure voor Zijn aangezicht gestaan had, om Zijn grimmigheid af te keren, dat Hij hen niet verdierf.

И хтеде их истребити, да Мојсије изабраник Његов не стаде као у раселини пред Њим, и не одврати јарост Његову да их не истреби.

24 Zij versmaadden ook het gewenste land; zij geloofden Zijn woord niet.

После не марише за земљу жељену, не вероваше речи Његовој.

25 Maar zij murmureerden in hun tenten; naar de stem des HEEREN hoorden zij niet.

Побунише се у шаторима својим, не слушаше глас Господњи.

26 Dies hief Hij tegen hen Zijn hand op, zwerende, dat Hij hen nedervellen zou in de woestijn;

И Он подиже руку своју на њих, да их побије у пустињи,

27 En dat Hij hun zaad zou nedervellen onder de heidenen, en hen verstrooien zou door de landen.

Да побије племе њихово међу народима, и расеје их по земљама.

28 Ook hebben zij zich gekoppeld aan Baal-Peor, en zij hebben de offeranden der doden gegeten.

И присташе за Велфегором, и једоше принесено на жртву мртвима.

29 En zij hebben den Heere tot toorn verwekt met hun daden, zodat de plaag een inbreuk onder hen deed.

И расрдише Бога делима својим, и удари у њих погибао.

30 Toen stond Pinehas op, en hij oefende gericht, en de plaag werd opgehouden.

И устаде Финес, и умилостиви, и престаде погибао.

31 En het is hem gerekend tot gerechtigheid, van geslacht tot geslacht tot in eeuwigheid.

И то му се прими у правду, од колена до колена довека.

32 Zij maakten Hem ook zeer toornig aan het twistwater, en het ging Mozes kwalijk om hunnentwil.

И разгневише Бога на води Мериви, и Мојсије пострада њих ради;

33 Want zij verbitterden zijn geest, zodat hij wat onbedachtelijk voortbracht met zijn lippen.

Јер дотужише духу његовом, и погреши устима својим.

34 Zij hebben die volken niet verdelgd, die de HEERE hun gezegd had;

Не истребише народе, за које им је Господ рекао;

35 Maar zij vermengden zich met de heidenen, en leerden derzelver werken.

Него се помешаше с незнабошцима, и научише дела њихова.

36 En zij dienden hun afgoden, en zij werden hun tot een strik.

Стадоше служити идолима њиховим, и они им бише замка.

37 Daarenboven hebben zij hun zonen en hun dochteren den duivelen geofferd.

Синове своје и кћери своје приносише на жртву ђаволима.

38 En zij hebben onschuldig bloed vergoten, het bloed hunner zonen en hunner dochteren, die zij den afgoden van Kanaan hebben opgeofferd; zodat het land door deze bloedschulden is ontheiligd geworden.

Проливаше крв праву; крв синова својих и кћери својих, које приношаху на жртву идолима хананским, и оскврни се земља крвним делима.

39 En zij ontreinigden zich door hun werken, en zij hebben gehoereerd door hun daden.

Оскврнише себе делима својим, и чинише прељубу поступањем својим.

40 Dies is de toorn des HEEREN ontstoken tegen Zijn volk, en Hij heeft een gruwel gehad aan Zijn erfdeel.

И плану гнев Господњи на народ Његов, и омрзну Му део Његов.

41 En Hij gaf hen in de hand der heidenen, en hun haters heersten over hen.

И предаде их у руке незнабожачке, и ненавидници њихови стадоше господарити над њима.

42 En hun vijanden hebben hen verdrukt, en zij zijn vernederd geworden onder hun hand.

Досађиваше им непријатељи њихови, и они бише покорени под власт њихову.

43 Hij heeft hen menigmaal gered; maar zij verbitterden Hem door hun raad, en werden uitgeteerd door hun ongerechtigheid.

Много их је пута избављао, али Га они срдише намерама својим, и бише поништени за безакоње своје.

44 Nochtans zag Hij hun benauwdheid aan, als Hij hun geschrei hoorde.

Али Он погледа на невољу њихову, чувши тужњаву њихову,

45 En Hij dacht tot hun beste aan Zijn verbond, en het berouwde Hem naar de veelheid Zijner goedertierenheden.

И опомену се завета свог с њима, и покаја се по великој милости својој;

46 Dies gaf Hij hun barmhartigheid voor het aangezicht van allen, die hen gevangen hadden.

И учини, те их стадоше жалити сви који их беху заробили.

47 Verlos ons, HEERE, onze God! en verzamel ons uit de heidenen, opdat wij den Naam Uwer heiligheid loven, ons beroemende in Uw lof.

Спаси нас, Господе Боже наш, и покупи нас из незнабожаца, да славимо свето име Твоје, да се хвалимо Твојом славом!

48 Geloofd zij de HEERE, de God Israels, van eeuwigheid en tot in eeuwigheid; en al het volk zegge: Amen, Hallelujah!

Благословен Господ Бог Израиљев од века и довека! И сав народ нека каже: Амин! Алилуја!