Psalmen 105

1 Looft den HEERE, roept Zijn Naam aan, maakt Zijn daden bekend onder de volken.

Da Awurade ase na da ne kɛseyɛ adi. Ma wiase nyinaa nhu nea wayɛ.

2 Zingt Hem, psalmzingt Hem, spreekt aandachtelijk van al Zijn wonderen.

Monto dwom mma no, monto ayeyi dwom mma no; monka nʼanwonwade no nyinaa.

3 Roemt u in den Naam Zijner heiligheid; het hart dergenen, die den HEERE zoeken, verblijde zich.

Monhoahoa mo ho wɔ ne din kronkron mu; momma wɔn a wɔhwehwɛ Awurade no nnya koma mu anigye.

4 Vraagt naar den HEERE en Zijn sterkte; zoekt Zijn aangezicht geduriglijk.

Momma mo ani nna Awurade ne nʼahoɔden no so; na monhwehwɛ nʼanim bere biara.

5 Gedenkt Zijner wonderen, die Hij gedaan heeft, Zijner wondertekenen, en der oordelen Zijns monds.

Monkae anwonwade a wayɛ ne nsɛnkyerɛnne, ne atɛn a obui,

6 Gij zaad van Abraham, Zijn knecht, gij kinderen van Jakob, Zijn uitverkorene!

Abraham mma, Onyankopɔn asomfo, Yakob mma a wapaw wɔn.

7 Hij is de HEERE, onze God; Zijn oordelen zijn over de gehele aarde.

Ɔyɛ Awurade, yɛn Nyankopɔn. Nʼahenni da adi wɔ asase so nyinaa.

8 Hij gedenkt Zijns verbonds tot in der eeuwigheid, des woords, dat Hij ingesteld heeft, tot in duizend geslachten;

Ɔkae nʼapam daa nyinaa, asɛm a ɔhyɛ maa awo ntoantoaso apem no,

9 Des verbonds, dat Hij met Abraham heeft gemaakt, en Zijns eeds aan Izak;

apam a ɔne Abraham yɛe no, ntam a ɔka kyerɛɛ Isak no.

10 Welken Hij ook gesteld heeft aan Jakob tot een inzetting, aan Israel tot een eeuwig verbond,

Ɔhyɛɛ mu den maa Yakob sɛ mmara, de maa Israel sɛ apam a ɛbɛtena hɔ afebɔɔ.

11 Zeggende: Ik zal u geven het land Kanaan, het snoer van ulieder erfdeel.

Ɔkae se, “Mede Kanaan asase no bɛma wo sɛ kyɛfa a ɛbɛyɛ wʼagyapade.”

12 Als zij weinig mensen in getal waren, ja, weinig en vreemdelingen daarin;

Ɔkaa eyi bere a na wɔnnɔɔso, ahɔhokuw ketewa bi a wɔwɔ Kanaan.

13 En wandelden van volk tot volk, van het ene koninkrijk tot het andere volk;

Wofii aman so kɔɔ aman so; fii ahemman mu kɔɔ ahemman mu.

14 Hij liet geen mens toe hen te onderdrukken; ook bestrafte Hij koningen om hunnentwil, zeggende:

Wamma obi anhyɛ wɔn so; wɔn nti, ɔkaa ahene anim se:

15 Tast Mijn gezalfden niet aan, en doet Mijn profeten geen kwaad.

“Mommfa mo nsa nka wɔn a masra wɔn ngo; na monnyɛ mʼadiyifo bɔne bi.”

16 Hij riep ook een honger in het land; Hij brak allen staf des broods.

Ɔmaa ɔkɔm baa asase no so na ɔsɛee akwan a wɔfa so nya wɔn aduan nyinaa;

17 Hij zond een man voor hun aangezicht henen; Jozef werd verkocht tot een slaaf.

na ɔsomaa ɔbarima bi dii wɔn anim, Yosef a wɔtɔn no sɛ akoa no.

18 Men drukte zijn voeten in den stok; zijn persoon kwam in de ijzers.

Wɔde mpokyerɛ guu ne nʼanan, na wɔde dade nkɔnsɔnkɔnsɔn hyɛɛ ne kɔn,

19 Tot den tijd toe, dat Zijn woord kwam, heeft hem de rede des HEEREN doorlouterd.

kosii sɛ nea ɔhyɛɛ ho nkɔm no baa mu, kosii sɛ Awurade asɛm no daa no adi sɛ ɔyɛ ɔnokwafo.

20 De koning zond, en deed hem ontslaan; de heerser der volken liet hem los.

Ɔhene no soma ma wokoyii no; aman no sodifo gyaa no.

21 Hij zette hem tot een heer over zijn huis, en tot een heerser over al zijn goed;

Ɔyɛɛ no ne fi so wura nea ɔwɔ nyinaa sodifo,

22 Om zijn vorsten te binden naar zijn lust, en zijn oudsten te onderwijzen.

sɛ ɔnkyerɛ ne mmapɔmma nea ɔpɛ na ɔnkyerɛ ne mpanyimfo nyansa.

23 Daarna kwam Israel in Egypte, en Jakob verkeerde als vreemdeling in het land van Cham.

Na Israel kɔɔ Misraim; Yakob kɔtenaa Ham asase so sɛ ɔnanani.

24 En Hij deed Zijn volk zeer wassen, en maakte het machtiger dan Zijn tegenpartijders.

Awurade maa ne nkurɔfo ase dɔe; ɔyɛɛ wɔn bebree dodo maa wɔn atamfo,

25 Hij keerde hun hart om, dat zij Zijn volk haatten, dat zij met Zijn knechten listiglijk handelden.

wɔn a ɔdan wɔn koma sɛ wɔntan ne nkurɔfo na wɔmpam nʼasomfo ti so.

26 Hij zond Mozes, Zijn knecht, en Aaron, dien Hij verkoren had.

Ɔsomaa ne somfo Mose, ne Aaron a na wayi no no.

27 Zij deden onder hen de bevelen Zijner tekenen, en de wonderwerken in het land van Cham.

Wɔyɛɛ ne nsɛnkyerɛnne nwonwaso wɔ wɔn mu, nʼanwonwade wɔ Ham asase so.

28 Hij zond duisternis, en maakte het duister; en zij waren Zijn woord niet wederspannig.

Ɔsomaa sum, na ɔmaa asase duruu sum, efisɛ na wɔatew nʼasɛm no so atua.

29 Hij keerde hun wateren in bloed, en Hij doodde hun vissen.

Ɔmaa wɔn nsu nyinaa dan mogya, nam so kum mu mpataa.

30 Hun land bracht vorsen voort in overvloed, tot in de binnenste kameren hunner koningen.

Mpɔtorɔ bɛhyɛɛ asase no so ma, na wɔhyɛn ɔman no sodifo mpia mu.

31 Hij sprak, en er kwam een vermenging van ongedierte, luizen, in hun ganse landpale.

Ɔkasae, na nwansena bebree ne ntontom baa ɔman no mu baabiara.

32 Hij maakte hun regen tot hagel, vlammig vuur in hun land.

Ɔmaa wɔn osu dan mparuwbo a anyinam nenam mu wɔ ɔman no nyinaa mu;

33 En Hij sloeg hun wijnstok en hun vijgeboom, en Hij brak het geboomte hunner landpalen.

Ɔsɛee wɔn bobe ne borɔdɔma nnua na obubuu ɔman no so nnua pasaa.

34 Hij sprak, en er kwamen sprinkhanen en kevers, en dat zonder getal;

Ɔkasae, na mmoadabi bae, tɛwtɛw a wontumi nkan wɔn;

35 Die al het kruid in hun land opaten, ja, aten de vrucht hunner landouwe op.

wɔwee ahabammono biara a ɛwɔ wɔn asase no so, na wodii wɔn mfuw so nnuan.

36 Hij versloeg ook alle eerstgeborenen in hun land, de eerstelingen al hunner krachten.

Afei okunkum wɔn asase so mmakan nyinaa, wɔn mmarimayɛ mu aba a edi kan nyinaa.

37 En Hij voerde hen uit met zilver en goud; en onder hun stammen was niemand, die struikelde.

Oyii Israel a ɔso dwetɛ ne sikakɔkɔɔ fii wɔn mmusuakuw mu a obiara ho antɔ kyima.

38 Egypte was blijde, als zij uittrokken, want hun verschrikking was op hen gevallen.

Misraim ani gyei, bere a wɔkɔe, efisɛ na Israelfo ho hu atɔ wɔn so.

39 Hij breidde een wolk uit tot een deksel, en vuur om den nacht te verlichten.

Ɔtrɛw omununkum mu kataa wɔn so, na ogya maa wɔn hann anadwo.

40 Zij baden, en Hij deed kwakkelen komen, en Hij verzadigde hen met hemels brood.

Wobisae, na ɔbrɛɛ wɔn mparuwbo ɔmaa ɔsoro aduan mee wɔn.

41 Hij opende een steenrots, en er vloeiden wateren uit, die gingen door de dorre plaatsen als een rivier.

Obuee ɔbotan mu maa nsu fii mu bae; na ɛsen faa sare no so sɛ asubɔnten.

42 Want Hij dacht aan Zijn heilig woord, aan Abraham, Zijn knecht.

Ɔkaee ne bɔ kronkron bi a ɔhyɛɛ ne somfo Abraham no.

43 Alzo voerde Hij Zijn volk uit met vrolijkheid, Zijn uitverkorenen met gejuich.

Oyii ne nkurɔfo maa wɔn ani gyei; wɔn a wapaw wɔn no dii ahurusi;

44 En Hij gaf hun de landen der heidenen, zodat zij in erfenis bezaten den arbeid der volken;

ɔde amanaman no nsase maa wɔn, na nea ebinom abrɛ anya no bɛyɛɛ wɔn agyapade

45 Opdat zij Zijn inzettingen onderhielden, en Zijn wetten bewaarden. Hallelujah!

na wɔahwɛ nʼahyɛde adi ne mmara so. Munyi Awurade ayɛ.