Psalmen 105
1 Looft den HEERE, roept Zijn Naam aan, maakt Zijn daden bekend onder de volken.
Tacker Herranom, och prediker hans Namn; förkunner hans verk ibland folken.
2 Zingt Hem, psalmzingt Hem, spreekt aandachtelijk van al Zijn wonderen.
Sjunger om honom, och lofver honom; taler om all hans under.
3 Roemt u in den Naam Zijner heiligheid; het hart dergenen, die den HEERE zoeken, verblijde zich.
Lofver hans helga Namn; deras hjerta, som Herran söka, glädje sig.
4 Vraagt naar den HEERE en Zijn sterkte; zoekt Zijn aangezicht geduriglijk.
Fråger efter Herranom, och efter hans magt; söker hans ansigte alltid.
5 Gedenkt Zijner wonderen, die Hij gedaan heeft, Zijner wondertekenen, en der oordelen Zijns monds.
Tänker uppå hans underliga verk, som han gjort hafver; uppå hans under, och uppå hans ord;
6 Gij zaad van Abraham, Zijn knecht, gij kinderen van Jakob, Zijn uitverkorene!
I Abrahams hans tjenares säd, I Jacobs hans utkorades barn.
7 Hij is de HEERE, onze God; Zijn oordelen zijn over de gehele aarde.
Han är Herren vår Gud; han dömer i hela verldene.
8 Hij gedenkt Zijns verbonds tot in der eeuwigheid, des woords, dat Hij ingesteld heeft, tot in duizend geslachten;
Han tänker evinnerliga uppå sitt förbund; på det ord han lofvat hafver till mång tusend, slägte ifrå slägte;
9 Des verbonds, dat Hij met Abraham heeft gemaakt, en Zijns eeds aan Izak;
Det han gjort hafver med Abraham; och på eden med Isaac;
10 Welken Hij ook gesteld heeft aan Jakob tot een inzetting, aan Israel tot een eeuwig verbond,
Och satte det Jacob till en rätt, och Israel till ett evigt förbund;
11 Zeggende: Ik zal u geven het land Kanaan, het snoer van ulieder erfdeel.
Och sade: Dig vill jag gifva det landet Canaan, edars arfs lott;
12 Als zij weinig mensen in getal waren, ja, weinig en vreemdelingen daarin;
Då de få och ringa voro, och främlingar derinne.
13 En wandelden van volk tot volk, van het ene koninkrijk tot het andere volk;
Och de foro ifrå folk till folk; ifrå det ena riket till annat folk.
14 Hij liet geen mens toe hen te onderdrukken; ook bestrafte Hij koningen om hunnentwil, zeggende:
Han lät ingen menniska göra dem skada, och näpste Konungar för deras skull:
15 Tast Mijn gezalfden niet aan, en doet Mijn profeten geen kwaad.
Kommer intet vid mina smorda, och görer intet ondt minom Prophetom.
16 Hij riep ook een honger in het land; Hij brak allen staf des broods.
Och han lät en dyr tid komma i landet, och förtog dem allt bröds uppehälle.
17 Hij zond een man voor hun aangezicht henen; Jozef werd verkocht tot een slaaf.
Han sände en man framför dem; Joseph vardt såld till en träl.
18 Men drukte zijn voeten in den stok; zijn persoon kwam in de ijzers.
De tvingade hans fötter i fjettrar; hans kropp måste jern ligga;
19 Tot den tijd toe, dat Zijn woord kwam, heeft hem de rede des HEEREN doorlouterd.
Tilldess hans ord kom, och Herrans tal pröfvade honom.
20 De koning zond, en deed hem ontslaan; de heerser der volken liet hem los.
Då sände Konungen bort, och lät gifva honom lös; herren öfver folken böd låta honom ut.
21 Hij zette hem tot een heer over zijn huis, en tot een heerser over al zijn goed;
Han satte honom till en herra öfver sitt hus; till en föreståndare öfver alla sina ägodelar;
22 Om zijn vorsten te binden naar zijn lust, en zijn oudsten te onderwijzen.
Att han skulle undervisa hans Förstar, efter sitt sätt, och lära hans äldsta vishet.
23 Daarna kwam Israel in Egypte, en Jakob verkeerde als vreemdeling in het land van Cham.
Och Israel for in uti Egypten, och Jacob vardt en främling i Hams land.
24 En Hij deed Zijn volk zeer wassen, en maakte het machtiger dan Zijn tegenpartijders.
Och han lät sitt folk svåliga växa, och gjorde dem mägtigare än deras fiender.
25 Hij keerde hun hart om, dat zij Zijn volk haatten, dat zij met Zijn knechten listiglijk handelden.
Han förvände deras hjerta, så att de hans folk hätske vordo, och tänkte till att förtrycka hans tjenare med list.
26 Hij zond Mozes, Zijn knecht, en Aaron, dien Hij verkoren had.
Han sände sin tjenare Mose; Aaron, den han utvalt hade.
27 Zij deden onder hen de bevelen Zijner tekenen, en de wonderwerken in het land van Cham.
De samme gjorde hans tecken ibland dem, och hans under i Hams land.
28 Hij zond duisternis, en maakte het duister; en zij waren Zijn woord niet wederspannig.
Han lät mörker komma, och gjordet mörkt; och de voro icke hans ordom ohörsamme.
29 Hij keerde hun wateren in bloed, en Hij doodde hun vissen.
Han förvände deras vatten i blod, och dräp deras fiskar.
30 Hun land bracht vorsen voort in overvloed, tot in de binnenste kameren hunner koningen.
Deras land gaf myckna paddor ifrå sig; ja, uti deras Konungars kamrar.
31 Hij sprak, en er kwam een vermenging van ongedierte, luizen, in hun ganse landpale.
Han sade, då kom ohyra; löss uti alla deras landsändar.
32 Hij maakte hun regen tot hagel, vlammig vuur in hun land.
Han gaf dem hagel till regn; eldslåga uti deras land;
33 En Hij sloeg hun wijnstok en hun vijgeboom, en Hij brak het geboomte hunner landpalen.
Och slog deras vinträ och fikonaträ, och förderfvade trän i deras landsändar.
34 Hij sprak, en er kwamen sprinkhanen en kevers, en dat zonder getal;
Han sade, då kommo gräshoppor, gräsmatkar otalige;
35 Die al het kruid in hun land opaten, ja, aten de vrucht hunner landouwe op.
Och de uppåto allt gräset i deras land, och uppfrätte frukten på deras mark;
36 Hij versloeg ook alle eerstgeborenen in hun land, de eerstelingen al hunner krachten.
Och slog allt förstfödt uti deras land, alla deras första arfvingar.
37 En Hij voerde hen uit met zilver en goud; en onder hun stammen was niemand, die struikelde.
Och han förde dem ut med silfver och guld, och ibland deras slägter var ingen krank.
38 Egypte was blijde, als zij uittrokken, want hun verschrikking was op hen gevallen.
Egypten var glad, att de utdrogo; ty deras fruktan var uppå dem fallen.
39 Hij breidde een wolk uit tot een deksel, en vuur om den nacht te verlichten.
Han utsträckte en molnsky till skjul, och eld om nattena till att lysa.
40 Zij baden, en Hij deed kwakkelen komen, en Hij verzadigde hen met hemels brood.
De bådo, och han lät komma åkerhöns; och han mättade dem med himmelsbröd.
41 Hij opende een steenrots, en er vloeiden wateren uit, die gingen door de dorre plaatsen als een rivier.
Han öppnade bergsklippona, och vatten flöt derut, så att bäcker flöto i torra öknene.
42 Want Hij dacht aan Zijn heilig woord, aan Abraham, Zijn knecht.
Ty han tänkte på sitt helga ord, det han till Abraham sin tjenare talat hade.
43 Alzo voerde Hij Zijn volk uit met vrolijkheid, Zijn uitverkorenen met gejuich.
Alltså förde han sitt folk ut med fröjd, och sina utkorade med glädje;
44 En Hij gaf hun de landen der heidenen, zodat zij in erfenis bezaten den arbeid der volken;
Och gaf dem Hedningarnas land, så att de folks gods intogo;
45 Opdat zij Zijn inzettingen onderhielden, en Zijn wetten bewaarden. Hallelujah!
På det de skulle hålla hans rätter, och bevara hans lag. Halleluja.
