Psalmen 105

1 Looft den HEERE, roept Zijn Naam aan, maakt Zijn daden bekend onder de volken.

Whakawhetai ki a Ihowa, karanga atu ki tona ingoa: whakapuakina ana mahi ki waenganui o nga iwi.

2 Zingt Hem, psalmzingt Hem, spreekt aandachtelijk van al Zijn wonderen.

Waiata ki a ia, himene ki a ia: korerotia ana mahi whakamiharo katoa.

3 Roemt u in den Naam Zijner heiligheid; het hart dergenen, die den HEERE zoeken, verblijde zich.

Whakamanamana ki tona ingoa tapu: kia hari te ngakau o te hunga e rapu ana i a Ihowa.

4 Vraagt naar den HEERE en Zijn sterkte; zoekt Zijn aangezicht geduriglijk.

Rapua a Ihowa me tona kaha: rapua tonutia tona mata, ake ake.

5 Gedenkt Zijner wonderen, die Hij gedaan heeft, Zijner wondertekenen, en der oordelen Zijns monds.

Maharatia ana mahi whakamiharo i mahia e ia; ana merekara me nga whakaritenga a tona mangai,

6 Gij zaad van Abraham, Zijn knecht, gij kinderen van Jakob, Zijn uitverkorene!

E nga uri o Aperahama, o tana pononga, e nga tama a Hakopa, e ana i whiriwhiri ai.

7 Hij is de HEERE, onze God; Zijn oordelen zijn over de gehele aarde.

Ko Ihowa ia, ko to tatou Atua; kei te whenua katoa ana whakaritenga.

8 Hij gedenkt Zijns verbonds tot in der eeuwigheid, des woords, dat Hij ingesteld heeft, tot in duizend geslachten;

Mahara tonu ia ki tana kawenata ake ake, ki te kupu i kiia iho e ia ki te mano o nga whakatupuranga.

9 Des verbonds, dat Hij met Abraham heeft gemaakt, en Zijns eeds aan Izak;

Ki tana i whakarite ai ki a Aperahama, ki tana oati hoki ki a Ihaka;

10 Welken Hij ook gesteld heeft aan Jakob tot een inzetting, aan Israel tot een eeuwig verbond,

A whakapumautia iho e ia hei tikanga ki a Hakopa, hei kawenata mau tonu ki a Iharaira.

11 Zeggende: Ik zal u geven het land Kanaan, het snoer van ulieder erfdeel.

I a ia ra i mea, Ka hoatu e ahau ki a koe te whenua o Kanaana hei wahi pumau mo koutou.

12 Als zij weinig mensen in getal waren, ja, weinig en vreemdelingen daarin;

I te mea he hunga torutoru ratou: ae ra, he iti rawa, he manene ano ki reira.

13 En wandelden van volk tot volk, van het ene koninkrijk tot het andere volk;

I a ratou e haereere ana i tenei iwi ki tera atu iwi, i tetahi rangatiratanga ki tetahi iwi ke;

14 Hij liet geen mens toe hen te onderdrukken; ook bestrafte Hij koningen om hunnentwil, zeggende:

Kihai ratou i tukua e ia kia tukinotia e te tangata: he whakaaro ano ki a ratou i riria ai e ia nga kingi.

15 Tast Mijn gezalfden niet aan, en doet Mijn profeten geen kwaad.

I mea ia, Kei pa ki aku i whakawahi ai: kei kino ki aku poropiti.

16 Hij riep ook een honger in het land; Hij brak allen staf des broods.

I karangatia e ia te matekai ki te whenua: whati katoa i a ia te tokotoko, ara te taro.

17 Hij zond een man voor hun aangezicht henen; Jozef werd verkocht tot een slaaf.

I tonoa e ia he tangata i mua i a ratou; i hokona a Hohepa hei pononga:

18 Men drukte zijn voeten in den stok; zijn persoon kwam in de ijzers.

I whakamamaetia ona waewae ki te mekameka: takoto ana ia i te rino;

19 Tot den tijd toe, dat Zijn woord kwam, heeft hem de rede des HEEREN doorlouterd.

A puta noa tana kupu: whakamatautauria ana ia e te kupu a Ihowa.

20 De koning zond, en deed hem ontslaan; de heerser der volken liet hem los.

I tono te kingi, a wetekina ana ia; ara te kingi o nga iwi, a tukua ana ia.

21 Hij zette hem tot een heer over zijn huis, en tot een heerser over al zijn goed;

A meinga ana ia e ia hei ariki mo tona whare, hei rangatira mo ona taonga katoa;

22 Om zijn vorsten te binden naar zijn lust, en zijn oudsten te onderwijzen.

Hei herehere i ana rangatira ua pai ia, hei ako i ana kaumatua ki te whakaaro.

23 Daarna kwam Israel in Egypte, en Jakob verkeerde als vreemdeling in het land van Cham.

I haere mai ano a Iharaira ki Ihipa: a noho ana a Hakopa ki te whenua o Hama.

24 En Hij deed Zijn volk zeer wassen, en maakte het machtiger dan Zijn tegenpartijders.

Na ka tino whakanuia e ia tana iwi: a ka meinga ratou kia kaha ake i o ratou hoariri.

25 Hij keerde hun hart om, dat zij Zijn volk haatten, dat zij met Zijn knechten listiglijk handelden.

I whakakoarotia e ia to ratou ngakau kia kino ki tana iwi, kia mahi lhianga ki ana pononga.

26 Hij zond Mozes, Zijn knecht, en Aaron, dien Hij verkoren had.

I tonoa e ia a Mohi, tana pononga, raua ko Arona, ko tana i whiriwhiri ai.

27 Zij deden onder hen de bevelen Zijner tekenen, en de wonderwerken in het land van Cham.

Whakaputaina ana e raua ana tohu i waenganui i a ratou, he merekara i te whenua o Hama.

28 Hij zond duisternis, en maakte het duister; en zij waren Zijn woord niet wederspannig.

I tukua e ia te pouri, a kua pouri: kihai ano ratou i whakakeke ki ana kupu.

29 Hij keerde hun wateren in bloed, en Hij doodde hun vissen.

I whakaputaia ketia e ia o ratou wai hei toto; a mate ake i a ia a ratou ngohi.

30 Hun land bracht vorsen voort in overvloed, tot in de binnenste kameren hunner koningen.

I whakangahue ake to ratou whenua i te poroka, i roto i nga whare moenga o o ratou kingi.

31 Hij sprak, en er kwam een vermenging van ongedierte, luizen, in hun ganse landpale.

I whai kupu ia, a puta ana mai nga pokai namu: me te kutu i o ratou kainga.

32 Hij maakte hun regen tot hagel, vlammig vuur in hun land.

I tukua iho e ia ki a ratou te whatu hei ua, me te ahi mura ki to ratou whenua.

33 En Hij sloeg hun wijnstok en hun vijgeboom, en Hij brak het geboomte hunner landpalen.

I pakia ano e ia a ratou waina me a ratou piki; a whatiwhatiia ana e ia nga rakau o o ratou kainga.

34 Hij sprak, en er kwamen sprinkhanen en kevers, en dat zonder getal;

I korero ia, a puta ana mai te mawhitiwhiti me te moka, te taea te tatau.

35 Die al het kruid in hun land opaten, ja, aten de vrucht hunner landouwe op.

A kainga katoatia ana nga otaota o to ratou whenua; pau ake nga hua o to ratou oneone.

36 Hij versloeg ook alle eerstgeborenen in hun land, de eerstelingen al hunner krachten.

I whakamatea katoatia ano hoki e ia nga matamua o to ratou whenua, te muanga o to ratou kaha.

37 En Hij voerde hen uit met zilver en goud; en onder hun stammen was niemand, die struikelde.

A whakaputaina mai ana ratou e ia, me te hiriwa, me te koura, kahore hoki he mea tuoi i roto i ana iwi.

38 Egypte was blijde, als zij uittrokken, want hun verschrikking was op hen gevallen.

Na hari ana a Ihipa i to ratou haerenga; i mau hoki to ratou wehi ki a ratou.

39 Hij breidde een wolk uit tot een deksel, en vuur om den nacht te verlichten.

I horahia e ia te kapua hei hipoki, me te ahi hei whakamarama i te po.

40 Zij baden, en Hij deed kwakkelen komen, en Hij verzadigde hen met hemels brood.

I inoi ratou, a homai ana e ia te koitareke; a ka makona ratou i te taro o te rangi.

41 Hij opende een steenrots, en er vloeiden wateren uit, die gingen door de dorre plaatsen als een rivier.

I wahia e ia te kohatu, a ka pakaru mai nga wai: rere ana i nga wahi maroke, koia ano kei te awa.

42 Want Hij dacht aan Zijn heilig woord, aan Abraham, Zijn knecht.

I mahara hoki ia ki tana kuputapu, ki a Aperahama ano, ki tana pononga.

43 Alzo voerde Hij Zijn volk uit met vrolijkheid, Zijn uitverkorenen met gejuich.

A whakaputaina mai ana e ia tana iwi i runga i te hari, ana i whiriwhiri ai i runga i te koa.

44 En Hij gaf hun de landen der heidenen, zodat zij in erfenis bezaten den arbeid der volken;

A homai ana e ia ki a ratou nga whenua o nga tauiwi: a riro ana i a ratou nga mauiuitanga o te iwi;

45 Opdat zij Zijn inzettingen onderhielden, en Zijn wetten bewaarden. Hallelujah!

Kia puritia ai e ratou ana tikanga, kia mau ai ki ana ture. Whakamoemititia a Ihowa.