Psalmen 105
1 Looft den HEERE, roept Zijn Naam aan, maakt Zijn daden bekend onder de volken.
Alleluia. Confitemini Domino, et invocate nomen eius: annunciate inter gentes opera eius.
2 Zingt Hem, psalmzingt Hem, spreekt aandachtelijk van al Zijn wonderen.
Cantate ei, et psallite ei: narrate omnia mirabilia eius.
3 Roemt u in den Naam Zijner heiligheid; het hart dergenen, die den HEERE zoeken, verblijde zich.
Laudamini in nomine sancto eius: laetetur cor quaerentium Dominum.
4 Vraagt naar den HEERE en Zijn sterkte; zoekt Zijn aangezicht geduriglijk.
Quaerite Dominum, et confirmamini: quaerite faciem eius semper.
5 Gedenkt Zijner wonderen, die Hij gedaan heeft, Zijner wondertekenen, en der oordelen Zijns monds.
Mementote mirabilium eius, quae fecit: prodigia eius, et iudicia oris eius.
6 Gij zaad van Abraham, Zijn knecht, gij kinderen van Jakob, Zijn uitverkorene!
Semen Abraham, servi eius: filii Iacob electi eius.
7 Hij is de HEERE, onze God; Zijn oordelen zijn over de gehele aarde.
Ipse Dominus Deus noster: in universa terra iudicia eius.
8 Hij gedenkt Zijns verbonds tot in der eeuwigheid, des woords, dat Hij ingesteld heeft, tot in duizend geslachten;
Memor fuit in saeculum testamenti sui: verbi, quod mandavit in mille generationes:
9 Des verbonds, dat Hij met Abraham heeft gemaakt, en Zijns eeds aan Izak;
Quod disposuit ad Abraham: et iuramenti sui ad Isaac:
10 Welken Hij ook gesteld heeft aan Jakob tot een inzetting, aan Israel tot een eeuwig verbond,
Et statuit illud Iacob in praeceptum: et Israel in testamentum aeternum:
11 Zeggende: Ik zal u geven het land Kanaan, het snoer van ulieder erfdeel.
Dicens: Tibi dabo Terram Chanaan, funiculum hereditatis vestrae.
12 Als zij weinig mensen in getal waren, ja, weinig en vreemdelingen daarin;
Cum essent numero brevi, paucissimi et incolae eius:
13 En wandelden van volk tot volk, van het ene koninkrijk tot het andere volk;
Et pertransierunt de gente in gentem, et de regno ad populum alterum.
14 Hij liet geen mens toe hen te onderdrukken; ook bestrafte Hij koningen om hunnentwil, zeggende:
Non reliquit hominem nocere eis: et corripuit pro eis reges.
15 Tast Mijn gezalfden niet aan, en doet Mijn profeten geen kwaad.
Nolite tangere christos meos: et in prophetis meis nolite malignari.
16 Hij riep ook een honger in het land; Hij brak allen staf des broods.
Et vocavit famem super terram: et omne firmamentum panis contrivit.
17 Hij zond een man voor hun aangezicht henen; Jozef werd verkocht tot een slaaf.
Misit ante eos virum: in servum venundatus est Ioseph.
18 Men drukte zijn voeten in den stok; zijn persoon kwam in de ijzers.
Humiliaverunt in compedibus pedes eius, ferrum pertransiit animam eius,
19 Tot den tijd toe, dat Zijn woord kwam, heeft hem de rede des HEEREN doorlouterd.
donec veniret verbum eius. Eloquium Domini inflammavit eum:
20 De koning zond, en deed hem ontslaan; de heerser der volken liet hem los.
misit rex, et solvit eum; princeps populorum, et dimisit eum.
21 Hij zette hem tot een heer over zijn huis, en tot een heerser over al zijn goed;
Constituit eum dominum domus suae: et principem omnis possessionis suae:
22 Om zijn vorsten te binden naar zijn lust, en zijn oudsten te onderwijzen.
Ut erudiret principes eius sicut semetipsum: et senes eius prudentiam doceret.
23 Daarna kwam Israel in Egypte, en Jakob verkeerde als vreemdeling in het land van Cham.
Et intravit Israel in Aegyptum: et Iacob accola fuit in Terra Cham.
24 En Hij deed Zijn volk zeer wassen, en maakte het machtiger dan Zijn tegenpartijders.
Et auxit populum suum vehementer: et firmavit eum super inimicos eius.
25 Hij keerde hun hart om, dat zij Zijn volk haatten, dat zij met Zijn knechten listiglijk handelden.
Convertit cor eorum ut odirent populum eius: et dolum facerent in servos eius.
26 Hij zond Mozes, Zijn knecht, en Aaron, dien Hij verkoren had.
Misit Moysen servum suum: Aaron, quem elegit ipsum.
27 Zij deden onder hen de bevelen Zijner tekenen, en de wonderwerken in het land van Cham.
Posuit in eis verba signorum suorum, et prodigiorum in Terra Cham.
28 Hij zond duisternis, en maakte het duister; en zij waren Zijn woord niet wederspannig.
Misit tenebras, et obscuravit: et non exacerbavit sermones suos.
29 Hij keerde hun wateren in bloed, en Hij doodde hun vissen.
Convertit aquas eorum in sanguinem: et occidit pisces eorum.
30 Hun land bracht vorsen voort in overvloed, tot in de binnenste kameren hunner koningen.
Edidit terra eorum ranas in penetralibus regum ipsorum.
31 Hij sprak, en er kwam een vermenging van ongedierte, luizen, in hun ganse landpale.
Dixit, et venit cynomyia: et cinifes in omnibus finibus eorum.
32 Hij maakte hun regen tot hagel, vlammig vuur in hun land.
Posuit pluvias eorum grandinem: ignem comburentem in terra ipsorum.
33 En Hij sloeg hun wijnstok en hun vijgeboom, en Hij brak het geboomte hunner landpalen.
Et percussit vineas eorum, et ficulneas eorum: et contrivit lignum finium eorum.
34 Hij sprak, en er kwamen sprinkhanen en kevers, en dat zonder getal;
Dixit, et venit locusta, et bruchus, cuius non erat numerus:
35 Die al het kruid in hun land opaten, ja, aten de vrucht hunner landouwe op.
Et comedit omne foenum in terra eorum: et comedit omnem fructum terrae eorum.
36 Hij versloeg ook alle eerstgeborenen in hun land, de eerstelingen al hunner krachten.
Et percussit omne primogenitum in terra eorum: primitias omnis laboris eorum.
37 En Hij voerde hen uit met zilver en goud; en onder hun stammen was niemand, die struikelde.
Et eduxit eos cum argento et auro: et non erat in tribubus eorum infirmus.
38 Egypte was blijde, als zij uittrokken, want hun verschrikking was op hen gevallen.
Laetata est Aegyptus in profectione eorum: quia incubuit timor eorum super eos.
39 Hij breidde een wolk uit tot een deksel, en vuur om den nacht te verlichten.
Expandit nubem in protectionem eorum, et ignem ut luceret eis per noctem.
40 Zij baden, en Hij deed kwakkelen komen, en Hij verzadigde hen met hemels brood.
Petierunt, et venit coturnix: et pane caeli saturavit eos.
41 Hij opende een steenrots, en er vloeiden wateren uit, die gingen door de dorre plaatsen als een rivier.
Dirupit petram, et fluxerunt aquae: abierunt in sicco flumina;
42 Want Hij dacht aan Zijn heilig woord, aan Abraham, Zijn knecht.
Quoniam memor fuit verbi sancti sui, quod habuit ad Abraham puerum suum.
43 Alzo voerde Hij Zijn volk uit met vrolijkheid, Zijn uitverkorenen met gejuich.
Et eduxit populum suum in exultatione, et electos suos in laetitia.
44 En Hij gaf hun de landen der heidenen, zodat zij in erfenis bezaten den arbeid der volken;
Et dedit illis regiones gentium: et labores populorum possederunt:
45 Opdat zij Zijn inzettingen onderhielden, en Zijn wetten bewaarden. Hallelujah!
Ut custodiant iustificationes eius, et legem eius requirant.
