Psalmen 105
1 Looft den HEERE, roept Zijn Naam aan, maakt Zijn daden bekend onder de volken.
BOEIPA te uem uh lah. A ming te khue uh lah. A khoboe te pilnam rhoek taengah tukkil uh lah.
2 Zingt Hem, psalmzingt Hem, spreekt aandachtelijk van al Zijn wonderen.
Amah te hlai uh lah. Amah te tingtoeng uh lamtah amah kah khobaerhambae boeih te lolmang taeng uh lah.
3 Roemt u in den Naam Zijner heiligheid; het hart dergenen, die den HEERE zoeken, verblijde zich.
A ming cim neh thangthen uh lamtah, BOEIPA aka tlap rhoek kah a lungbuei tah a kohoe saeh.
4 Vraagt naar den HEERE en Zijn sterkte; zoekt Zijn aangezicht geduriglijk.
BOEIPA neh amah kah a sarhi te tlap lah. A maelhmai khaw tlap taitu lah.
5 Gedenkt Zijner wonderen, die Hij gedaan heeft, Zijner wondertekenen, en der oordelen Zijns monds.
A kopoekrhainah a saii neh a ka dongkah laitloeknah bangla anih khobaerhambae khaw,
6 Gij zaad van Abraham, Zijn knecht, gij kinderen van Jakob, Zijn uitverkorene!
A sal Abraham tiingan neh a coelh Jakob koca rhoek loh thoelh uh lah.
7 Hij is de HEERE, onze God; Zijn oordelen zijn over de gehele aarde.
BOEIPA amah ni mamih kah Pathen coeng. A laitloeknah khaw diklai pum ah om.
8 Hij gedenkt Zijns verbonds tot in der eeuwigheid, des woords, dat Hij ingesteld heeft, tot in duizend geslachten;
A paipi tekumhal duela a thoelh dongah cadilcahma thawngkhat ham olka a uen.
9 Des verbonds, dat Hij met Abraham heeft gemaakt, en Zijns eeds aan Izak;
Abraham neh Isaak taengah a saii a olhlo te,
10 Welken Hij ook gesteld heeft aan Jakob tot een inzetting, aan Israel tot een eeuwig verbond,
Jakob taengah oltlueh la, Israel taengah kumhal paipi la a sut pah.
11 Zeggende: Ik zal u geven het land Kanaan, het snoer van ulieder erfdeel.
Te dongah, “Kanaan kho rhi te na rho la nang taengah kam paek ni,” na ti nah.
12 Als zij weinig mensen in getal waren, ja, weinig en vreemdelingen daarin;
A hlang kah hlangmi te a sii la om pueng tih, a khuiah bakuep uh.
13 En wandelden van volk tot volk, van het ene koninkrijk tot het andere volk;
Te vaengah namtom taeng lamkah namtom taengla, ram pakhat lamkah pilnam pakhat taengla poengdoe uh.
14 Hij liet geen mens toe hen te onderdrukken; ook bestrafte Hij koningen om hunnentwil, zeggende:
Amih aka hnaemtaek ham hlang khueh pah pawt tih amih kongah manghai rhoek khaw a tluung pah.
15 Tast Mijn gezalfden niet aan, en doet Mijn profeten geen kwaad.
Ka koelh soah ben boel lamtah ka tonghma rhoek te thaehuet thil boeh,” a ti nah.
16 Hij riep ook een honger in het land; Hij brak allen staf des broods.
Khokha a khue vaengah kho khuiah conghol neh caak boeih te a phae pah.
17 Hij zond een man voor hun aangezicht henen; Jozef werd verkocht tot een slaaf.
Amih hmai kah a tueih hlang, Joseph te sal bangla a yoih.
18 Men drukte zijn voeten in den stok; zijn persoon kwam in de ijzers.
A kho te hlong neh a phaep pah uh a hinglu ah thicung loh a toeh.
19 Tot den tijd toe, dat Zijn woord kwam, heeft hem de rede des HEEREN doorlouterd.
A olthui a thoeng tue a pha due BOEIPA kah olthui loh ol loh anih te a cil a poe.
20 De koning zond, en deed hem ontslaan; de heerser der volken liet hem los.
Manghai loh a tah dongah pilnam aka taem loh anih a doek tih a hlah.
21 Hij zette hem tot een heer over zijn huis, en tot een heerser over al zijn goed;
Amah im kah boei neh a hnopai boeih aka taemrhai hamla,
22 Om zijn vorsten te binden naar zijn lust, en zijn oudsten te onderwijzen.
A hinglu bangla a mangpa rhoek te khoh tih a hamca rhoek te cueih sak ham te a khueh.
23 Daarna kwam Israel in Egypte, en Jakob verkeerde als vreemdeling in het land van Cham.
Te vaengah Israel loh Egypt la kun tih Jakob loh Ham kho ah bakuep.
24 En Hij deed Zijn volk zeer wassen, en maakte het machtiger dan Zijn tegenpartijders.
Tedae a pilnam te muep a pungtai sak tih a rhal rhoek lakah a yet sak.
25 Hij keerde hun hart om, dat zij Zijn volk haatten, dat zij met Zijn knechten listiglijk handelden.
BOEIPA loh a sal rhoek te rhaithi sak tih, a pilnam aka hmuhuet ham Egypt rhoek kah lungbuei te a maelh pah.
26 Hij zond Mozes, Zijn knecht, en Aaron, dien Hij verkoren had.
A sal Moses neh anih ham a coelh Aron te a tueih.
27 Zij deden onder hen de bevelen Zijner tekenen, en de wonderwerken in het land van Cham.
Amih rhoi loh Egypt rhoek taengah Boeipa kah miknoek olka a tueng sak rhoi tih, Ham kho ah khaw kopoekrhai hno te a tueng sak rhoi.
28 Hij zond duisternis, en maakte het duister; en zij waren Zijn woord niet wederspannig.
Khohmuep a tueih tih a hmuep sak dongah Boeipa kah olthui olka te koek uh thai pawh.
29 Hij keerde hun wateren in bloed, en Hij doodde hun vissen.
A tui te thii la a poeh sak tih a nga khaw a duek sak.
30 Hun land bracht vorsen voort in overvloed, tot in de binnenste kameren hunner koningen.
A kho kah bukak rhoek te a manghai rhoek kah imkhui la a khae sak.
31 Hij sprak, en er kwam een vermenging van ongedierte, luizen, in hun ganse landpale.
Amah loh a uen tih a khorhi tom ah pil neh pilhlip uihli tlung.
32 Hij maakte hun regen tot hagel, vlammig vuur in hun land.
Khonal te rhael la a poeh sak tih a kho ah hmaisai hmai la coeng.
33 En Hij sloeg hun wijnstok en hun vijgeboom, en Hij brak het geboomte hunner landpalen.
A misur neh a thaibu te khaw a haih pah tih a khorhi kah thing te a khaem pah.
34 Hij sprak, en er kwamen sprinkhanen en kevers, en dat zonder getal;
A uen bal tih kaisih neh lungang te tae na pawt la halo.
35 Die al het kruid in hun land opaten, ja, aten de vrucht hunner landouwe op.
Te vaengah a kho kah baelhing boeih a caak tih a khohmuen kah a thaihtae khaw a caak pah.
36 Hij versloeg ook alle eerstgeborenen in hun land, de eerstelingen al hunner krachten.
A kho khuikah caming boeih neh a thahuem boeih khuikah a thaihcuek te a ngawn pah.
37 En Hij voerde hen uit met zilver en goud; en onder hun stammen was niemand, die struikelde.
Te vaengah amih te cak neh, sui neh ham pawk puei dongah amah koca rhoek khuikah tah paloe pawh.
38 Egypte was blijde, als zij uittrokken, want hun verschrikking was op hen gevallen.
Amih Egypt rhoek te birhihnah loh a vuei tih amih rhoek a nong vaengah a kohoe uh.
39 Hij breidde een wolk uit tot een deksel, en vuur om den nacht te verlichten.
Himbaiyan bangla cingmai a yaal pah tih khoyin ah hmai a vang pah.
40 Zij baden, en Hij deed kwakkelen komen, en Hij verzadigde hen met hemels brood.
A bih vaengah tanghuem a khuen pah tih vaan kah buh te amih a kum sak.
41 Hij opende een steenrots, en er vloeiden wateren uit, die gingen door de dorre plaatsen als een rivier.
Lungpang a ong vaengah tui ha phuet tih rhamrhae ah tuiva la a long sak te,
42 Want Hij dacht aan Zijn heilig woord, aan Abraham, Zijn knecht.
a sal Abraham taengkah a olkhueh cim te a poek dongah ni.
43 Alzo voerde Hij Zijn volk uit met vrolijkheid, Zijn uitverkorenen met gejuich.
A pilnam khaw omngaihnah tamlung a coelh neh a khuen.
44 En Hij gaf hun de landen der heidenen, zodat zij in erfenis bezaten den arbeid der volken;
Te vaengah namtu rhoek kah a thakthaenah namtom khohmuen te a paek tih a pang uh te,
45 Opdat zij Zijn inzettingen onderhielden, en Zijn wetten bewaarden. Hallelujah!
a oltlueh ngaithuen sak ham neh a olkhueng te kueinah sak ham ni. BOEIPA te thangthen lah.
