< Psalmen 103 >
1 Een psalm van David. Loof den HEERE, mijn ziel, en al wat binnen in mij is, Zijn heiligen Naam.
Ta Dawuda. Yabi Ubangiji, ya raina; dukan abin da yake cikin cikina, yabi sunansa mai tsarki.
2 Loof den HEERE, mijn ziel, en vergeet geen van Zijn weldaden;
Yabi Ubangiji, ya raina, kada kuma ka manta dukan alheransa,
3 Die al uw ongerechtigheid vergeeft, die al uw krankheden geneest;
wanda yake gafarta dukan zunubai yake kuma warkar da dukan cututtuka,
4 Die uw leven verlost van het verderf, die u kroont met goedertierenheid en barmhartigheden;
wanda ya fanshi ranka daga rami ya naɗa maka rawani da ƙauna da kuma tausayi,
5 Die uw mond verzadigt met het goede, uw jeugd vernieuwt als eens arends.
Wanda ya ƙosar da kai da abubuwa masu kyau domin a sabunta ƙuruciyarka kamar na gaggafa.
6 De HEERE doet gerechtigheid en gerichten al dengenen, die onderdrukt worden.
Ubangiji yana aikata adalci da kuma gaskiya ga duk waɗanda aka danne.
7 Hij heeft Mozes Zijn wegen bekend gemaakt, den kinderen Israels Zijn daden.
Ya sanar da hanyoyinsa wa Musa, ayyukansa ga mutanen Isra’ila.
8 Barmhartig en genadig is de HEERE, lankmoedig en groot van goedertierenheid.
Ubangiji mai tausayi ne da kuma alheri, mai jinkirin fushi, cike da ƙauna.
9 Hij zal niet altoos twisten, noch eeuwiglijk den toorn behouden.
Ba zai yi ta zargi ba ba kuwa zai yi ta jin fushi har abada ba;
10 Hij doet ons niet naar onze zonden, en vergeldt ons niet naar onze ongerechtigheden.
ba ya yin da mu gwargwadon zunubanmu ko yă sāka mana bisa ga laifofinmu.
11 Want zo hoog de hemel is boven de aarde, is Zijn goedertierenheid geweldig over degenen, die Hem vrezen.
Gama kamar yadda sammai suke can bisa duniya, haka girmar ƙaunarsa yake wa masu tsoronsa;
12 Zo ver het oosten is van het westen, zo ver doet Hij onze overtredingen van ons.
kamar yadda gabas yake daga yamma, haka ya cire laifofinmu daga gare mu.
13 Gelijk zich een vader ontfermt over de kinderen, ontfermt Zich de HEERE over degenen, die Hem vrezen.
Kamar yadda mahaifi yake jin tausayin’ya’yansa, haka Ubangiji yake jin tausayin waɗanda suke tsoronsa;
14 Want Hij weet, wat maaksel wij zijn, gedachtig zijnde, dat wij stof zijn.
gama ya san yadda aka yi mu, ya tuna cewa mu ƙura ne.
15 De dagen des mensen zijn als het gras, gelijk een bloem des velds, alzo bloeit hij.
Game da mutum dai, kwanakinsa suna kamar ciyawa da suke haɓaka kamar fure a gona;
16 Als de wind daarover gegaan is, zo is zij niet meer, en haar plaats kent haar niet meer.
iska kan hura a kansa sai ya ɓace ba a kuwa sāke tuna da inda dā yake.
17 Maar de goedertierenheid des HEEREN is van eeuwigheid en tot eeuwigheid over degenen, die Hem vrezen, en Zijn gerechtigheid aan kindskinderen;
Amma daga madawwami zuwa madawwami ƙaunar Ubangiji tana tare da waɗanda suke tsoronsa, adalcinsa kuma tare da’ya’yansu,
18 Aan degenen, die Zijn verbond houden, en die aan Zijn bevelen denken, om die te doen.
tare da waɗanda suke kiyaye alkawarinsa suna kuma tuna su yi biyayya da farillansa.
19 De HEERE heeft Zijn troon in de hemelen bevestigd, en Zijn Koninkrijk heerst over alles.
Ubangiji ya kafa kursiyinsa a sama, masarautarsa kuwa na mulki a bisa duka.
20 Looft den HEERE, Zijn engelen! gij krachtige helden, die Zijn woord doet, gehoorzamende de stem Zijns woords.
Yabi Ubangiji, ku mala’ikunsa, ku jarumawa masu yi masa aiki, waɗanda suke yin biyayya da maganarsa.
21 Looft den HEERE, al Zijn heirscharen! gij Zijn dienaars, die Zijn welbehagen doet!
Yabi Ubangiji, dukanku rundunarsa ta sama, ku bayinsa waɗanda kuke aikata nufinsa.
22 Looft den HEERE, al Zijn werken! aan alle plaatsen Zijner heerschappij. Loof den HEERE, mijn ziel!
Yabi Ubangiji, dukanku ayyukansa ko’ina a mulkinsa. Yabi Ubangiji, ya raina.