Psalmen 103
1 Een psalm van David. Loof den HEERE, mijn ziel, en al wat binnen in mij is, Zijn heiligen Naam.
De David. Benu, ho mia animo, la Eternulon, Kaj mia tuta internaĵo Lian sanktan nomon.
2 Loof den HEERE, mijn ziel, en vergeet geen van Zijn weldaden;
Benu, ho mia animo, la Eternulon, Kaj ne forgesu ĉiujn Liajn bonfarojn.
3 Die al uw ongerechtigheid vergeeft, die al uw krankheden geneest;
Li pardonas ĉiujn viajn pekojn, Li sanigas ĉiujn viajn malsanojn;
4 Die uw leven verlost van het verderf, die u kroont met goedertierenheid en barmhartigheden;
Li savas de la tombo vian vivon, Li kronas vin per boneco kaj favorkoreco;
5 Die uw mond verzadigt met het goede, uw jeugd vernieuwt als eens arends.
Li satigas per bonaĵoj vian maljunan aĝon, Ke via juneco renoviĝas kiel ĉe aglo.
6 De HEERE doet gerechtigheid en gerichten al dengenen, die onderdrukt worden.
La Eternulo faras justecon kaj juĝon al ĉiuj prematoj.
7 Hij heeft Mozes Zijn wegen bekend gemaakt, den kinderen Israels Zijn daden.
Li sciigis Siajn vojojn al Moseo, Siajn farojn al la Izraelidoj.
8 Barmhartig en genadig is de HEERE, lankmoedig en groot van goedertierenheid.
Favorkora kaj kompatema estas la Eternulo, Longetolerema kaj tre bona.
9 Hij zal niet altoos twisten, noch eeuwiglijk den toorn behouden.
Ne eterne Li indignas, Kaj ne por ĉiam Li koleras.
10 Hij doet ons niet naar onze zonden, en vergeldt ons niet naar onze ongerechtigheden.
Ne laŭ niaj pekoj Li agis kun ni, Kaj ne laŭ niaj krimoj Li redonis al ni.
11 Want zo hoog de hemel is boven de aarde, is Zijn goedertierenheid geweldig over degenen, die Hem vrezen.
Ĉar kiel alte estas la ĉielo super la tero, Tiel granda estas Lia boneco por tiuj, kiuj Lin timas.
12 Zo ver het oosten is van het westen, zo ver doet Hij onze overtredingen van ons.
Kiel malproksime estas la oriento de la okcidento, Tiel Li malproksimigis de ni niajn pekojn.
13 Gelijk zich een vader ontfermt over de kinderen, ontfermt Zich de HEERE over degenen, die Hem vrezen.
Kiel patro korfavoras filojn, Tiel la Eternulo korfavoras tiujn, kiuj Lin timas.
14 Want Hij weet, wat maaksel wij zijn, gedachtig zijnde, dat wij stof zijn.
Ĉar Li scias nian esencon; Li memoras, ke ni estas polvo.
15 De dagen des mensen zijn als het gras, gelijk een bloem des velds, alzo bloeit hij.
La tagoj de homo estas kiel herbo; Kiel floro de kampo, tiel li floras.
16 Als de wind daarover gegaan is, zo is zij niet meer, en haar plaats kent haar niet meer.
Pasas super ĝi vento, kaj ĝi jam ne ekzistas; Kaj ĝia loko ĝin jam ne rekonas.
17 Maar de goedertierenheid des HEEREN is van eeuwigheid en tot eeuwigheid over degenen, die Hem vrezen, en Zijn gerechtigheid aan kindskinderen;
Sed la boneco de la Eternulo daŭras eterne al tiuj, kiuj Lin timas, Kaj Lia bonfaremeco iras ĝis la pranepoj,
18 Aan degenen, die Zijn verbond houden, en die aan Zijn bevelen denken, om die te doen.
Kiuj observas Lian interligon Kaj memoras Liajn ordonojn por ilin plenumi.
19 De HEERE heeft Zijn troon in de hemelen bevestigd, en Zijn Koninkrijk heerst over alles.
La Eternulo starigis en la ĉielo Sian tronon; Kaj Lia reĝeco regas ĉion.
20 Looft den HEERE, Zijn engelen! gij krachtige helden, die Zijn woord doet, gehoorzamende de stem Zijns woords.
Benu la Eternulon Liaj anĝeloj, potencaj per sia forto, Kiuj plenumas Lian vorton, Por ke oni obeu la voĉon de Lia vorto.
21 Looft den HEERE, al Zijn heirscharen! gij Zijn dienaars, die Zijn welbehagen doet!
Benu la Eternulon ĉiuj Liaj ĉirkaŭantoj, Liaj servantoj, kiuj plenumas Lian volon.
22 Looft den HEERE, al Zijn werken! aan alle plaatsen Zijner heerschappij. Loof den HEERE, mijn ziel!
Benu la Eternulon ĉiuj Liaj kreitaĵoj, En ĉiuj lokoj de Lia regado. Benu, ho mia animo, la Eternulon.
