Psalmen 103
1 Een psalm van David. Loof den HEERE, mijn ziel, en al wat binnen in mij is, Zijn heiligen Naam.
Davidův. Dobrořeč duše má Hospodinu, a všecky vnitřnosti mé jménu svatému jeho.
2 Loof den HEERE, mijn ziel, en vergeet geen van Zijn weldaden;
Dobrořeč duše má Hospodinu, a nezapomínej se na všecka dobrodiní jeho,
3 Die al uw ongerechtigheid vergeeft, die al uw krankheden geneest;
Kterýž odpouští tobě všecky nepravosti, kterýž uzdravuje všecky nemoci tvé,
4 Die uw leven verlost van het verderf, die u kroont met goedertierenheid en barmhartigheden;
Kterýž vysvobozuje od zahynutí život tvůj, kterýž tě korunuje milosrdenstvím a mnohým slitováním,
5 Die uw mond verzadigt met het goede, uw jeugd vernieuwt als eens arends.
Kterýž nasycuje dobrými věcmi ústa tvá, tak že se obnovuje jako orlice mladost tvá.
6 De HEERE doet gerechtigheid en gerichten al dengenen, die onderdrukt worden.
Èiní, což spravedlivého jest, Hospodin, a soudy všechněm utištěným.
7 Hij heeft Mozes Zijn wegen bekend gemaakt, den kinderen Israels Zijn daden.
Známé učinil Mojžíšovi cesty své, synům Izraelským skutky své.
8 Barmhartig en genadig is de HEERE, lankmoedig en groot van goedertierenheid.
Lítostivý a milostivý jest Hospodin, dlouhoshovívající a mnohého milosrdenství.
9 Hij zal niet altoos twisten, noch eeuwiglijk den toorn behouden.
Nebudeť ustavičně žehrati, ani na věky hněvu držeti.
10 Hij doet ons niet naar onze zonden, en vergeldt ons niet naar onze ongerechtigheden.
Ne podlé hříchů našich nakládá s námi, ani vedlé nepravostí našich odplacuje nám.
11 Want zo hoog de hemel is boven de aarde, is Zijn goedertierenheid geweldig over degenen, die Hem vrezen.
Nebo jakož jsou vysoko nebesa nad zemí, tak jest vyvýšené milosrdenství jeho nad těmi, kteříž se ho bojí.
12 Zo ver het oosten is van het westen, zo ver doet Hij onze overtredingen van ons.
A jak daleko jest východ od západu, tak daleko vzdálil od nás přestoupení naše.
13 Gelijk zich een vader ontfermt over de kinderen, ontfermt Zich de HEERE over degenen, die Hem vrezen.
Jakož se slitovává otec nad dítkami, tak se slitovává Hospodin nad těmi, kteříž se hobojí.
14 Want Hij weet, wat maaksel wij zijn, gedachtig zijnde, dat wij stof zijn.
Onť zajisté zná slepení naše, v paměti má, že prach jsme.
15 De dagen des mensen zijn als het gras, gelijk een bloem des velds, alzo bloeit hij.
Dnové člověka jsou jako tráva, a jako květ polní, tak kvete.
16 Als de wind daarover gegaan is, zo is zij niet meer, en haar plaats kent haar niet meer.
Jakž vítr na něj povane, anť ho není, aniž ho již více pozná místo jeho.
17 Maar de goedertierenheid des HEEREN is van eeuwigheid en tot eeuwigheid over degenen, die Hem vrezen, en Zijn gerechtigheid aan kindskinderen;
Milosrdenství pak Hospodinovo od věků až na věky nad těmi, kteříž se ho bojí, a spravedlnost jeho nad syny synů,
18 Aan degenen, die Zijn verbond houden, en die aan Zijn bevelen denken, om die te doen.
Kteříž ostříhají smlouvy jeho, a pamatují na přikázaní jeho, aby je činili.
19 De HEERE heeft Zijn troon in de hemelen bevestigd, en Zijn Koninkrijk heerst over alles.
Hospodin na nebesích utvrdil trůn svůj, a kralování jeho nade vším panuje.
20 Looft den HEERE, Zijn engelen! gij krachtige helden, die Zijn woord doet, gehoorzamende de stem Zijns woords.
Dobrořečte Hospodinu andělé jeho, kteříž jste mocní v síle, a činíte slovo jeho, poslušní jsouc hlasu slova jeho.
21 Looft den HEERE, al Zijn heirscharen! gij Zijn dienaars, die Zijn welbehagen doet!
Dobrořečte Hospodinu všickni zástupové jeho, služebníci jeho, kteříž činíte vůli jeho.
22 Looft den HEERE, al Zijn werken! aan alle plaatsen Zijner heerschappij. Loof den HEERE, mijn ziel!
Dobrořečte Hospodinu všickni skutkové jeho, na všech místech panování jeho. Dobrořeč duše má Hospodinu.
