Psalmen 102

1 Een gebed des verdrukten, als hij overstelpt is, en zijn klacht uitstort voor het aangezicht des HEEREN. O HEERE! hoor mijn gebed, en laat mijn geroep tot U komen.

Gebet eines Elenden, wenn er verzagt ist und seine Klage vor dem Herrn ausschüttet. HERR, höre mein Gebet

2 Verberg Uw aangezicht niet voor mij, neig Uw oor tot mij ten dage mijner benauwdheid; ten dage als ik roep, verhoor mij haastelijk.

Verbirg dein Angesicht nicht vor mir am Tage, wo mir angst ist! Neige dein Ohr mir zu am Tage, wo ich rufe; erhöre mich eilends!

3 Want mijn dagen zijn vergaan als rook, en mijn gebeenten zijn uitgebrand als een haard.

Ach, meine Tage sind wie Rauch entschwunden und meine Gebeine wie von Brand durchglüht;

4 Mijn hart is geslagen en verdord als gras, zodat ik vergeten heb mijn brood te eten.

mein Herz ist versengt und verdorrt wie Gras, so daß ich sogar vergesse, Speise zu genießen;

5 Mijn gebeente kleeft aan mijn vlees, vanwege de stem mijns zuchtens.

infolge meines Ächzens und Stöhnens klebt mein Gebein mir am Fleisch.

6 Ik ben een roerdomp der woestijn gelijk geworden, ik ben geworden als een steenuil der wildernissen.

Ich gleiche dem Wasservogel in der Wüste, bin geworden wie ein Käuzlein in Trümmerstätten;

7 Ik waak, en ben geworden als een eenzame mus op het dak.

ich finde keinen Schlaf und klage wie ein einsamer Vogel auf dem Dache.

8 Mijn vijanden smaden mij al den dag; die tegen mij razen, zweren bij mij.

Tagtäglich schmähen mich meine Feinde; und die gegen mich toben, wünschen mir Unheil an.

9 Want ik eet as als brood, en vermeng mijn drank met tranen.

Ach, Asche eß ich als Brot und mische meinen Trank mit Tränen

10 Vanwege Uw verstoordheid en Uw groten toorn; want Gij hebt mij verheven, en mij weder nedergeworpen.

ob deinem Zorn und deinem Grimm; denn du hast mich hochgehoben und niedergeschleudert.

11 Mijn dagen zijn als een afgaande schaduw, en ik verdor als gras.

Meine Tage sind wie ein langgestreckter Schatten, und ich selbst verdorre wie Gras!

12 Maar Gij, HEERE! blijft in eeuwigheid, en Uw gedachtenis van geslacht tot geslacht.

Du aber, HERR, thronst ewiglich, und dein Gedächtnis bleibt von Geschlecht zu Geschlecht.

13 Gij zult opstaan, Gij zult U ontfermen over Sion, want de tijd om haar genadig te zijn, want de bestemde tijd is gekomen.

Du wirst dich erheben, dich Zions erbarmen, denn Zeit ist’s, Gnade an ihm zu üben: die Stunde ist da

14 Want Uw knechten hebben een welgevallen aan haar stenen, en hebben medelijden met haar gruis.

- denn deine Knechte lieben Zions Steine, und Weh erfaßt sie um seinen Schutt –,

15 Dan zullen de heidenen den Naam des HEEREN vrezen, en alle koningen der aarde Uw heerlijkheid.

damit die Heiden fürchten lernen den Namen des HERRN und alle Könige der Erde deine Herrlichkeit.

16 Als de HEERE Sion zal opgebouwd hebben, in Zijn heerlijkheid zal verschenen zijn,

Denn der HERR hat Zion wieder aufgebaut, ist in seiner Herrlichkeit dort erschienen,

17 Zich gewend zal hebben tot het gebed desgenen, die gans ontbloot is, en niet versmaad hebben hunlieder gebed;

hat dem Gebet der Verlass’nen sich zugewandt und ihr Flehen nicht verachtet.

18 Dat zal geschreven worden voor het navolgende geslacht; en het volk, dat geschapen zal worden, zal den HEERE loven;

Dies werde aufgeschrieben fürs kommende Geschlecht, damit das neugeschaffne Volk den HERRN lobpreise,

19 Omdat Hij uit de hoogte Zijns heiligdoms zal hebben nederwaarts gezien; dat de HEERE uit den hemel op de aarde geschouwd zal hebben;

daß von seiner heiligen Höhe er herabgeschaut, daß der HERR geblickt hat vom Himmel zur Erde,

20 Om het zuchten der gevangenen te horen, om los te maken de kinderen des doods;

um das Seufzen der Gefangnen zu hören und die dem Tode Geweihten frei zu machen,

21 Opdat men den Naam des HEEREN vertelle te Sion, en Zijn lof te Jeruzalem;

damit man verkünde in Zion den Namen des HERRN und seinen Ruhm in Jerusalem,

22 Wanneer de volken samen zullen vergaderd worden, ook de koninkrijken, om den HEERE te dienen.

wenn die Völker sich allzumal versammeln und die Königreiche, um (Gott) dem HERRN zu dienen.

23 Hij heeft mijn kracht op den weg ter neder gedrukt; mijn dagen heeft Hij verkort.

Gelähmt hat er mir auf dem Wege die Kraft, hat verkürzt meine Lebenstage.

24 Ik zeide: Mijn God! neem mij niet weg in het midden mijner dagen; Uw jaren zijn van geslacht tot geslacht.

Nun fleh’ ich: »Mein Gott, raffe mich nicht hinweg in der Mitte meiner Tage, du, dessen Jahre währen für und für!«

25 Gij hebt voormaals de aarde gegrond, en de hemelen zijn het werk Uwer handen;

Vorzeiten hast du die Erde gegründet, und die Himmel sind deiner Hände Werk:

26 Die zullen vergaan, maar Gij zult staande blijven; en zij alle zullen als een kleed verouden; Gij zult ze veranderen als een gewaad, en zij zullen veranderd zijn.

sie werden vergehen, du aber bleibst; sie werden alle zerfallen wie ein Gewand, wie ein Kleid wirst du sie verwandeln, und so werden sie sich wandeln.

27 Maar Gij zijt Dezelfde, en Uw jaren zullen niet geeindigd worden.

Du aber bleibst derselbe, und deine Jahre nehmen kein Ende.

28 De kinderen Uwer knechten zullen wonen, en hun zaad zal voor Uw aangezicht bevestigd worden.

Die Kinder deiner Knechte werden (sicher) wohnen, und ihr Geschlecht wird fest bestehen vor dir.