Spreuken 9
1 De opperste Wijsheid heeft Haar huis gebouwd; Zij heeft Haar zeven pilaren gehouwen.
Visheten byggde sitt hus, och högg sju pelare;
2 Zij heeft Haar slachtvee geslacht. Zij heeft Haar wijn gemengd; ook heeft Zij Haar tafel toegericht.
Och slagtade sin boskap, skänkte sitt vin, och tillredde sitt bord;
3 Zij heeft Haar dienstmaagden uitgezonden; Zij nodigt op de tinnen van de hoogten der stad:
Och sände sina tjenarinnor ut, till att bjuda upp på stadsens palats:
4 Wie is slecht? Hij kere zich herwaarts! Tot de verstandeloze zegt Zij:
Den fåkunnig är, han komme hit; och till de dårar sade hon:
5 Komt, eet van Mijn brood, en drinkt van den wijn, dien Ik gemengd heb.
Kommer, äter af mitt bröd, och dricker af vinet, som jag skänker;
6 Verlaat de slechtigheden, en leeft; en treedt in den weg des verstands.
Öfvergifver det galna väsendet, så fån I lefva; och går på förståndsens väg.
7 Wie den spotter tuchtigt, behaalt zich schande; en die den goddeloze bestraft, zijn schandvlek.
Hvilken som tuktar bespottaren, han får skam igen; och den som straffar en ogudaktigan, han varder försmädad.
8 Bestraf den spotter niet, opdat hij u niet hate; bestraf den wijze, en hij zal u liefhebben.
Straffa bespottaren intet, att han icke hatar dig; straffa den visa, han skall älska dig.
9 Leer den wijze, zo zal hij nog wijzer worden; onderwijs den rechtvaardige, zo zal hij in leer toenemen.
Gif dem visa, så skall han ännu visare varda; lär den rättfärdiga, så växer han till i lärdom.
10 De vreze des HEEREN is het beginsel der wijsheid, en de wetenschap der heiligen is verstand.
Vishetenes begynnelse är Herrans fruktan, och förstånd lärer hvad heligt är;
11 Want door Mij zullen uw dagen vermenigvuldigen, en de jaren des levens zullen u toegedaan worden.
Ty igenom mig skola dine dagar månge varda, och dins lifs år dig flere varda.
12 Indien gij wijs zijt, gij zijt wijs voor uzelven; en zijt gij een spotter, gij zult het alleen dragen.
Äst du vis, så äst du dig vis; äst du en bespottare, så måste du umgälla det allena.
13 Een zotte vrouw is woelachtig, de slechtigheid zelve, en weet niet met al.
Men en galen ostadig qvinna, full med sqvaller, och fåvitsk;
14 En zij zit aan de deur van haar huis, op een stoel, op de hoge plaatsen der stad;
Sitter i sins hus dörr, på en stol, högt uppe i stadenom;
15 Om te roepen degenen, die op den weg voorbijgaan, die hun paden recht maken, zeggende:
Till att bjuda alla de der framom gå, och rättelliga vandra på sinom vägom:
16 Wie is slecht? Hij kere zich herwaarts; en tot den verstandeloze zegt zij:
Den der fåkunnig är, han komme hit. Och till de dårar säger hon:
17 De gestolen wateren zijn zoet, en het verborgen brood is liefelijk.
Stulet vatten är sött, och fördoldt bröd är lustigt.
