Spreuken 9
1 De opperste Wijsheid heeft Haar huis gebouwd; Zij heeft Haar zeven pilaren gehouwen.
Dieva gudrība ir uztaisījusi savu namu, viņa uzcirtusi savus septiņus pīlārus;
2 Zij heeft Haar slachtvee geslacht. Zij heeft Haar wijn gemengd; ook heeft Zij Haar tafel toegericht.
Viņa nokāvusi savus kaujamos, jaukusi savu vīnu, ir jau klājusi savu galdu;
3 Zij heeft Haar dienstmaagden uitgezonden; Zij nodigt op de tinnen van de hoogten der stad:
Viņa izsūtījusi savas kalpones; viņa sauc no pilsētas augstākām vietām:
4 Wie is slecht? Hij kere zich herwaarts! Tot de verstandeloze zegt Zij:
„Kas nejēga, lai griežas šurp!“kas neprātīgs, uz to viņa saka:
5 Komt, eet van Mijn brood, en drinkt van den wijn, dien Ik gemengd heb.
„Nāciet, ēdiet no manas maizes, un dzeriet no vīna, ko esmu jaukusi.
6 Verlaat de slechtigheden, en leeft; en treedt in den weg des verstands.
Atstājiet nejēdzību, tad dzīvosiet, un staigājiet pa atzīšanas ceļu!“
7 Wie den spotter tuchtigt, behaalt zich schande; en die den goddeloze bestraft, zijn schandvlek.
Kas smējēju pamāca, tas dabūs kaunu, un kas bezdievīgo pārmāca, apsmieklu.
8 Bestraf den spotter niet, opdat hij u niet hate; bestraf den wijze, en hij zal u liefhebben.
Nepamāci smējēju, ka viņš tevi neienīst; pamāci prātīgo, tas tevi mīlēs.
9 Leer den wijze, zo zal hij nog wijzer worden; onderwijs den rechtvaardige, zo zal hij in leer toenemen.
Dod prātīgam, tad viņš tiks jo prātīgs, māci taisnu, tad viņš pieaugs mācībā.
10 De vreze des HEEREN is het beginsel der wijsheid, en de wetenschap der heiligen is verstand.
Tā Kunga bijāšana ir gudrības iesākums, un izprast, kas svēts, tā ir atzīšana.
11 Want door Mij zullen uw dagen vermenigvuldigen, en de jaren des levens zullen u toegedaan worden.
Jo caur mani taps daudz tavu dienu un vairosies tev dzīvības gadi.
12 Indien gij wijs zijt, gij zijt wijs voor uzelven; en zijt gij een spotter, gij zult het alleen dragen.
Ja tu gudrs, tad tu sev gudrs; ja tu smējējs, tad tu viens pats to nesīsi.
13 Een zotte vrouw is woelachtig, de slechtigheid zelve, en weet niet met al.
Nejēdzība ir sieva tītīga, ģeķīga, kas neatjēdz nenieka
14 En zij zit aan de deur van haar huis, op een stoel, op de hoge plaatsen der stad;
Tā sēž sava nama durvīs uz goda krēsla pilsētas augstās vietās,
15 Om te roepen degenen, die op den weg voorbijgaan, die hun paden recht maken, zeggende:
Aicināt tos, kas iet garām pa ceļu, kas staigā savās taisnās tekās.
16 Wie is slecht? Hij kere zich herwaarts; en tot den verstandeloze zegt zij:
Kas nejēga, lai griežas šurp! Un kas neprātīgs, uz to viņa saka:
17 De gestolen wateren zijn zoet, en het verborgen brood is liefelijk.
„Zagts ūdens ir salds, un slēpta maize garda!“
