< Spreuken 9 >
1 De opperste Wijsheid heeft Haar huis gebouwd; Zij heeft Haar zeven pilaren gehouwen.
Hikmət evini qurub, Yeddi dirəyini yonub,
2 Zij heeft Haar slachtvee geslacht. Zij heeft Haar wijn gemengd; ook heeft Zij Haar tafel toegericht.
Heyvanlarını kəsib, Şərabını hazırlayıb, Süfrəsini də düzəldib.
3 Zij heeft Haar dienstmaagden uitgezonden; Zij nodigt op de tinnen van de hoogten der stad:
Göndərdiyi kənizlər Şəhərin uca yerlərindən car çəkərlər:
4 Wie is slecht? Hij kere zich herwaarts! Tot de verstandeloze zegt Zij:
«Gəlin bura, ey cahillər!» Qanmazlara belə deyərlər:
5 Komt, eet van Mijn brood, en drinkt van den wijn, dien Ik gemengd heb.
«Gəlin, çörəyimdən yeyin, Hazırladığım şərabdan için.
6 Verlaat de slechtigheden, en leeft; en treedt in den weg des verstands.
Cəhaləti atın, ömür sürün, İdrak yolu ilə düz gedin».
7 Wie den spotter tuchtigt, behaalt zich schande; en die den goddeloze bestraft, zijn schandvlek.
Rişxəndçini tənqid edən özünü rüsvayçılığa salar, Şər adamı danlayan axırda ləkələnər.
8 Bestraf den spotter niet, opdat hij u niet hate; bestraf den wijze, en hij zal u liefhebben.
Rişxəndçini danlama, yoxsa sənə nifrət edər, Müdrik insanı danlasan, səni sevər.
9 Leer den wijze, zo zal hij nog wijzer worden; onderwijs den rechtvaardige, zo zal hij in leer toenemen.
Hikmətliyə öyüd versən, hikmətini artıracaq, Salehə bilik öyrətsən, müdrikliyini çoxaldacaq.
10 De vreze des HEEREN is het beginsel der wijsheid, en de wetenschap der heiligen is verstand.
Rəbb qorxusu hikmətin başlanğıcıdır, Müqəddəsi tanımaq idraklı olmaqdır.
11 Want door Mij zullen uw dagen vermenigvuldigen, en de jaren des levens zullen u toegedaan worden.
Hikmətin vasitəsilə ömrün-günün çoxalar, Həyatına illər əlavə olar.
12 Indien gij wijs zijt, gij zijt wijs voor uzelven; en zijt gij een spotter, gij zult het alleen dragen.
Əgər hikmət qazansan, özünə xeyir verərsən, Əgər rişxənd etsən, zərərini özün çəkərsən.
13 Een zotte vrouw is woelachtig, de slechtigheid zelve, en weet niet met al.
Axmaq qadın hay-küy salır, Cahildir, heç nə qanmır.
14 En zij zit aan de deur van haar huis, op een stoel, op de hoge plaatsen der stad;
O, evinin qapısı önündə oturub, Şəhərin uca yerlərində kətil üstə əyləşib,
15 Om te roepen degenen, die op den weg voorbijgaan, die hun paden recht maken, zeggende:
Yoldan ötənləri, Düz yolda olanları çağırır:
16 Wie is slecht? Hij kere zich herwaarts; en tot den verstandeloze zegt zij:
«Bura gəlin, ey cahillər!» Qanmazlara belə deyir:
17 De gestolen wateren zijn zoet, en het verborgen brood is liefelijk.
«Oğurluq su şirin olar, Gizli yeyilən çörəyin başqa ləzzəti var».
18 Maar hij weet niet, dat aldaar doden zijn; haar genoden zijn in de diepten der hel. (Sheol )
Lakin yanına gələnlər bilməzlər ki, Orada ölüm var, Bu qadının çağırdıqları ölülər diyarının dərinliyindədir. (Sheol )