< Spreuken 8 >

1 Roept de Wijsheid niet, en verheft niet de Verstandigheid Haar stem?
Mar ne kliče modrost? In razumevanje [ne] dviguje svojega glasu?
2 Op de spits der hoge plaatsen, aan den weg, ter plaatse, waar paden zijn, staat Zij;
Stoji na vrhu visokih krajev, ob poti, na krajih steza.
3 Aan de zijde der poorten, voor aan de stad, aan den ingang der deuren roept Zij overluid:
Kliče pri velikih vratih, pri mestnem vhodu, pri vstopanju, pri vratih.
4 Tot u, o mannen! roep Ik, en Mijn stem is tot de mensenkinderen.
Vam, oh možje, kličem in moj glas je k človeškim sinovom.
5 Gij slechten! verstaat kloekzinnigheid, en gij zotten! verstaat met het hart.
Oh vi preprosti, razumite modrost, in vi bedaki, bodite razumevajočega srca.
6 Hoort, want ik zal vorstelijke dingen spreken, en de opening Mijner lippen zal enkel billijkheid zijn.
Poslušajte, kajti govorila bom o odličnih stvareh in odpiranje mojih ustnic bodo prave stvari.
7 Want Mijn gehemelte zal de waarheid bedachtelijk uitspreken, en de goddeloosheid is Mijn lippen een gruwel.
Kajti moja usta bodo govorila resnico, zlobnost pa je mojim ustnicam ogabnost.
8 Al de redenen Mijns monds zijn in gerechtigheid; er is niets verdraaids, noch verkeerds in.
Vse besede mojih ust so v pravičnosti, v njih ni ničesar kljubovalnega ali sprevrženega.
9 Zij zijn alle recht voor dengene, die verstandig is, en rechtmatig voor degenen, die wetenschap vinden.
So čisto preproste tistemu, ki razume in pravilne tem, ki najdejo spoznanje.
10 Neemt Mijn tucht aan, en niet zilver, en wetenschap, meer dan het uitgelezen uitgegraven goud.
Sprejmite moje poučevanje in ne srebra in spoznanje raje kakor izbrano zlato.
11 Want wijsheid is beter dan robijnen, en al wat men begeren mag, is met haar niet te vergelijken.
Kajti modrost je boljša kakor rubini in vse stvari, ki se lahko želijo, se ne morejo primerjati k njej.
12 Ik, Wijsheid, woon bij de kloekzinnigheid, en vinde de kennis van alle bedachtzaamheid.
Jaz, modrost, prebivam z razumnostjo, odkrivam spoznanje razumnih domiselnosti.
13 De vreze des HEEREN is, te haten het kwade, de hovaardigheid, en den hoogmoed, en den kwaden weg; Ik haat ook den mond der verkeerdheden.
Gospodov strah je sovražiti zlo. Ponos, aroganco, zlobno pot in kljubovalna usta sovražim.
14 Raad en het wezen zijn Mijne; Ik ben het Verstand, Mijne is de Sterkte.
Nasvet je moj in zdrava modrost. Jaz sem razumevanje, jaz imam moč.
15 Door Mij regeren de koningen, en de vorsten stellen gerechtigheid.
Po meni kraljujejo kralji in princi odrejajo pravico.
16 Door Mij heersen de heersers, en de prinsen, al de rechters der aarde.
Po meni vladajo princi in plemiči, celó vsi zemeljski sodniki.
17 Ik heb lief, die Mij liefhebben; en die Mij vroeg zoeken, zullen Mij vinden.
Ljubim tiste, ki me ljubijo in tisti, ki me iščejo zgodaj, me bodo našli.
18 Rijkdom en eer is bij Mij, duurachtig goed en gerechtigheid.
Bogastva in čast sta z menoj; da, trajna bogastva in pravičnost.
19 Mijn vrucht is beter dan uitgegraven goud, en dan dicht goud; en Mijn inkomen dan uitgelezen zilver.
Moj sad je boljši kakor zlato; da, kakor čisto zlato in moje poplačilo kakor izbrano srebro.
20 Ik doe wandelen op den weg der gerechtigheid, in het midden van de paden des rechts;
Vodim po poti pravičnosti, po sredi stezá sodbe,
21 Opdat Ik Mijn liefhebbers doe beerven dat bestendig is, en Ik zal hun schatkameren vervullen.
da lahko povzročim tistim, ki me ljubijo, da podedujejo imetje in jaz bom napolnila njihove zaklade.
22 De HEERE bezat Mij in het beginsel Zijns wegs, voor Zijn werken, van toen aan.
Gospod me je imel v lasti od začetka svoje poti, pred svojimi deli od davnine.
23 Ik ben van eeuwigheid af gezalfd geweest; van den aanvang, van de oudheden der aarde aan.
Bila sem postavljena od večnosti, od začetka ali preden je bila zemlja.
24 Ik was geboren, als de afgronden nog niet waren, als nog geen fonteinen waren, zwaar van water;
Ko tam ni bilo globin, sem bila rojena, ko tam ni bilo studencev, obilnih z vodo.
25 Aleer de bergen ingevest waren, voor de heuvelen was Ik geboren.
Preden so bile gore nameščene, pred hribi sem bila rojena,
26 Hij had de aarde nog niet gemaakt, noch de velden, noch de aanvang van de stofjes der wereld.
medtem ko še ni naredil zemlje niti polj niti najvišjega dela iz prahu sveta.
27 Toen Hij de hemelen bereidde, was Ik daar; toen Hij een cirkel over het vlakke des afgronds beschreef;
Ko je pripravljal nebo, sem bila tam, ko je postavil obod na obličju globine,
28 Toen Hij de opperwolken van boven vestigde; toen Hij de fonteinen des afgronds vastmaakte;
ko je zgoraj osnoval oblake, ko je utrdil studence globin,
29 Toen Hij der zee haar perk zette, opdat de wateren Zijn bevel niet zouden overtreden; toen Hij de grondvesten der aarde stelde;
ko je morju dal svoj odlok, da vode ne bodo prekoračile njegove zapovedi, ko je določil temelje zemlje,
30 Toen was Ik een voedsterling bij Hem, en Ik was dagelijks Zijn vermakingen, te aller tijd voor Zijn aangezicht spelende;
tedaj sem bila poleg njega, kakor nekdo vzgojen z njim in dnevno sem bila njegovo veselje, vedno radostna pred njim,
31 Spelende in de wereld Zijns aardrijks, en Mijn vermakingen zijn met de mensenkinderen.
radostna na naseljivem delu njegovega zemeljskega [kroga] in moja veselja so bila s človeškimi sinovi.
32 Nu dan, kinderen! hoort naar Mij; want welgelukzalig zijn zij, die Mijn wegen bewaren.
Zdaj mi torej prisluhnite, oh vi otroci, kajti blagoslovljeni so tisti, ki se drže mojih poti.
33 Hoort de tucht, en wordt wijs, en verwerpt die niet.
Poslušajte poučevanje, bodite modri in tega ne zavrnite.
34 Welgelukzalig is de mens, die naar Mij hoort, dagelijks wakende aan Mijn poorten, waarnemende de posten Mijner deuren.
Blagoslovljen je človek, ki me posluša, ki dnevno bedi pri mojih velikih vratih, ki čaka pri podbojih mojih vrat.
35 Want die Mij vindt, vindt het leven, en trekt een welgevallen van den HEERE.
Kajti kdor me najde, najde življenje in dosegel bo naklonjenost od Gospoda.
36 Maar die tegen Mij zondigt, doet zijn ziel geweld aan; allen, die Mij haten, hebben den dood lief.
Toda kdor zoper mene greši, škodi svoji lastni duši. Vsi tisti, ki me sovražijo, ljubijo smrt.

< Spreuken 8 >