Spreuken 7
1 Mijn zoon, bewaar mijn redenen, en leg mijn geboden bij u weg.
Filho meu, guarda minhas palavras; e deposita em ti meus mandamentos.
2 Bewaar mijn geboden, en leef, en mijn wet als den appel uwer ogen.
Guarda meus mandamentos, e vive; e minha lei, como as pupilas de teus olhos.
3 Bind ze aan uw vingeren, schrijf ze op de tafels uws harten.
Ata-os aos teus dedos; escreve-os na tábua do teu coração.
4 Zeg tot de wijsheid: Gij zijt mijn zuster; en heet het verstand uw bloedvriend;
Dize à sabedoria: Tu és minha irmã; E à prudência chama de parente.
5 Opdat zij u bewaren voor een vreemde vrouw, voor de onbekende, die met haar redenen vleit.
Para que te guardem da mulher alheia, da estranha, [que] lisonjeia com suas palavras.
6 Want door het venster van mijn huis, door mijn tralie keek ik uit;
Porque da janela de minha casa, pelas minhas grades eu olhei;
7 En ik zag onder de slechten; ik merkte onder de jonge gezellen een verstandelozen jongeling;
E vi entre os simples, prestei atenção entre os jovens, um rapaz que tinha falta de juízo;
8 Voorbijgaande op de straat, nevens haar hoek, en hij trad op den weg van haar huis.
Que estava passando pela rua junto a sua esquina, e seguia o caminho da casa dela;
9 In de schemering, in den avond des daags, in den zwarten nacht en de donkerheid;
No crepúsculo, ao entardecer do dia, no escurecer da noite e nas trevas.
10 En ziet, een vrouw ontmoette hem in hoerenversiersel, en met het hart op haar hoede;
E eis que uma mulher lhe [saiu] ao encontro, com roupas de prostituta, e astuta de coração.
11 Deze was woelachtig en wederstrevig, haar voeten bleven in haar huis niet;
Esta era barulhenta e insubordinada; os pés dela não paravam em sua casa.
12 Nu buiten, dan op de straten zijnde, en bij alle hoeken loerende;
De tempos em tempos ela fica fora [de casa], nas ruas, espreitando em todos os cantos.
13 En zij greep hem aan, en kuste hem; zij sterkte haar aangezicht, en zeide tot hem:
Então ela o pegou, e o beijou; e com atrevimento em seu rosto, disse-lhe:
14 Dankoffers zijn bij mij, ik heb heden mijn geloften betaald;
Sacrifícios pacíficos tenho comigo; hoje paguei meus votos.
15 Daarom ben ik uitgegaan u tegemoet, om uw aangezicht naarstiglijk te zoeken, en ik heb u gevonden.
Por isso saí para te encontrar; para buscar apressadamente a tua face, e te achei.
16 Ik heb mijn bedstede met tapijtsieraad toegemaakt, met uitgehouwen werken, met fijn linnen van Egypte;
Já preparei minha cama com cobertas; com tecidos de linho fino do Egito.
17 Ik heb mijn leger met mirre, aloe en kaneel welriekende gemaakt;
Já perfumei meu leito com mirra, aloés e canela.
18 Kom, laat ons dronken worden van minnen tot den morgen toe; laat ons ons vrolijk maken in grote liefde.
Vem [comigo]; iremos nos embebedar de paixões até a manhã, e nos alegraremos de amores.
19 Want de man is niet in zijn huis, hij is een verren weg getogen;
Porque [meu] marido não está em casa; ele viajou para longe.
20 Hij heeft een bundel gelds in zijn hand genomen; ten bestemden dage zal hij naar zijn huis komen.
Ele tomou uma bolsa de dinheiro em sua mão; [e só] volta para casa no dia determinado.
21 Zij bewoog hem door de veelheid van haar onderricht, zij dreef hem aan door het gevlei harer lippen.
Ela o convenceu com suas muitas palavras sedutoras; com a lisonja de seus lábios ela o persuadiu.
22 Hij ging haar straks achterna, gelijk een os ter slachting gaat, en gelijk een dwaas tot de tuchtiging der boeien.
Ele foi logo após ela, como o boi vai ao matadouro; e como o louco ao castigo das prisões.
23 Totdat hem de pijl zijn lever doorsneed; gelijk een vogel zich haast naar den strik, en niet weet, dat dezelve tegen zijn leven is.
Até que uma flecha atravesse seu fígado; como a ave que se apressa para a armadilha, e não sabe que está [armada] contra sua vida.
24 Nu dan, kinderen, hoort naar mij, en luistert naar de redenen mijns monds.
Agora pois, filhos, escutai-me; e prestai atenção às palavras de minha boca.
25 Laat uw hart tot haar wegen niet wijken, dwaalt niet op haar paden.
Que teu coração não se desvie para os caminhos dela, e não andes perdido pelas veredas dela.
26 Want zij heeft veel gewonden nedergeveld, en al haar gedoden zijn machtig vele.
Porque ela derrubou muitos feridos; e são muitíssimos os que por ela foram mortos.
