< Spreuken 7 >
1 Mijn zoon, bewaar mijn redenen, en leg mijn geboden bij u weg.
Synu mój! strzeż słów moich, a przykazanie moje chowaj u siebie.
2 Bewaar mijn geboden, en leef, en mijn wet als den appel uwer ogen.
Strzeż przykazań moich, a żyć będziesz; a nauki mojej, jako źrenicy oczów swych.
3 Bind ze aan uw vingeren, schrijf ze op de tafels uws harten.
Uwiąż je na palcach twoich, napisz je na tablicy serca twego.
4 Zeg tot de wijsheid: Gij zijt mijn zuster; en heet het verstand uw bloedvriend;
Mów mądrości: Siostraś ty moja, a roztropność przyjaciółką nazywaj,
5 Opdat zij u bewaren voor een vreemde vrouw, voor de onbekende, die met haar redenen vleit.
Aby cię strzegły od żony cudzej, i od obcej, która mówi łagodne słowa.
6 Want door het venster van mijn huis, door mijn tralie keek ik uit;
Bom oknem domu swego przez kratę moję wyglądał;
7 En ik zag onder de slechten; ik merkte onder de jonge gezellen een verstandelozen jongeling;
I widziałem między prostakami, obaczyłem między synami młodzieńca głupiego,
8 Voorbijgaande op de straat, nevens haar hoek, en hij trad op den weg van haar huis.
Który szedł ulicą przy rogu jej, drogą postępując ku domowi jej.
9 In de schemering, in den avond des daags, in den zwarten nacht en de donkerheid;
Ze zmierzkiem pod wieczór, w ciemności nocnej, i w mroku.
10 En ziet, een vrouw ontmoette hem in hoerenversiersel, en met het hart op haar hoede;
A oto niewiasta spotkała go, w ubiorze wszetecznicy, chytrego serca,
11 Deze was woelachtig en wederstrevig, haar voeten bleven in haar huis niet;
Świegotliwa i nie ukrócona, a w domu własnym nie mogły się ostać nogi jej;
12 Nu buiten, dan op de straten zijnde, en bij alle hoeken loerende;
Raz na dworzu, raz na ulicach i po wszystkich kątach zasadzki czyniąca;
13 En zij greep hem aan, en kuste hem; zij sterkte haar aangezicht, en zeide tot hem:
I uchwyciła go, i pocałowała go, a złożywszy wstyd z twarzy swojej, rzekła mu:
14 Dankoffers zijn bij mij, ik heb heden mijn geloften betaald;
Ofiary spokojne są u mnie; dzisiajm oddała śluby moje.
15 Daarom ben ik uitgegaan u tegemoet, om uw aangezicht naarstiglijk te zoeken, en ik heb u gevonden.
Przetożem wyszła przeciw tobie, abym pilnie szukała twarzy twojej, i znalazłam cię.
16 Ik heb mijn bedstede met tapijtsieraad toegemaakt, met uitgehouwen werken, met fijn linnen van Egypte;
Obiłam kobiercami łoże moje, ozdobione rzezaniem i prześcieradłami egipskiemi.
17 Ik heb mijn leger met mirre, aloe en kaneel welriekende gemaakt;
Potrząsnęłam pokój swój myrrą, aloesem, i cynamonem.
18 Kom, laat ons dronken worden van minnen tot den morgen toe; laat ons ons vrolijk maken in grote liefde.
Pójdźże, opójmy się miłością aż do poranku, ucieszmy się miłością.
19 Want de man is niet in zijn huis, hij is een verren weg getogen;
Boć męża mego w domu niemasz; pojechał w drogę daleką.
20 Hij heeft een bundel gelds in zijn hand genomen; ten bestemden dage zal hij naar zijn huis komen.
Worek pieniędzy wziął z sobą; dnia pewnego wróci się do domu swego.
21 Zij bewoog hem door de veelheid van haar onderricht, zij dreef hem aan door het gevlei harer lippen.
I nakłoniła go wielą słów swoich, a łagodnością warg swoich zniewoliła go.
22 Hij ging haar straks achterna, gelijk een os ter slachting gaat, en gelijk een dwaas tot de tuchtiging der boeien.
Wnet poszedł za nią, jako wół, gdy go na rzeź wiodą, a jako głupi do pęta, którem karany bywa.
23 Totdat hem de pijl zijn lever doorsneed; gelijk een vogel zich haast naar den strik, en niet weet, dat dezelve tegen zijn leven is.
I przebiła strzałą wątrobę jego; kwapił się jako ptak do sidła, nie wiedząc, iż je zgotowano na duszę jego.
24 Nu dan, kinderen, hoort naar mij, en luistert naar de redenen mijns monds.
Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a bądźcie pilni powieści ust moich.
25 Laat uw hart tot haar wegen niet wijken, dwaalt niet op haar paden.
Niechaj się nie uchyla za drogami jej serce twoje, ani się tułaj po ścieszkach jej.
26 Want zij heeft veel gewonden nedergeveld, en al haar gedoden zijn machtig vele.
Albowiem wielu zraniwszy poraziła, i mocarze wszyscy pozabijani są od niej.
27 Haar huis zijn wegen des grafs, dalende naar de binnenkameren des doods. (Sheol )
Dom jej jest jako drogi piekielne, wiodące do gmachów śmierci. (Sheol )